(
Από το βιβλίο "Το Αλφαβητάρι του Αιγάλεω, μια πόλη, μια ιστορία", 2011)
Οι δημοτικές εκλογές του 2006 ανήκουν στο παρελθόν. Ένα
χρόνο μετά, επιχειρούμε τη δημόσια διατύπωση κάποιων θέσεων και επισημάνσεων,
σχετικά με τα αποτελέσματα στην πόλη μας.
Ως γνωστόν, ο πληθωρικός Δημήτρης Καλογερόπουλος
(φωτό)συγκεντρώνοντας ποσοστό ψήφων άνω του 42%, εξασφάλισε από την πρώτη μάλιστα
Κυριακή, την επανεκλογή του για τον δημαρχιακό «θώκο» του Αιγάλεω.
Ο επικεφαλής του «Σύγχρονου Ανθρώπινου Αιγάλεω» πέτυχε κατά
τη διάρκεια της περασμένης τετραετίας να οικοδομήσει ένα ιδιαίτερα προσφιλές
και οικείο στους περισσότερους συνδημότες μας, «λαϊκό» προφίλ.
Και το έκανε απλά, προβάλλοντας την αμεσότητα και τον
αυθορμητισμό του, στοιχεία που στάθηκαν από ότι φαίνεται αρκετά για να τον
καταστήσουν πολύ αγαπητό στους Αιγαλιώτες (πέραν φυσικά του έργου, το οποίο επί
των ημερών του οπωσδήποτε συντελέσθηκε στους διάφορους τομείς δραστηριότητας
που σχετίζονται με τη διοίκηση και τη διαχείριση).
Το αποτέλεσμα δεν ξενίζει. Διανύουμε ως κοινωνία μια
παρατεταμένη περίοδο σχετικής χαλαρότητας και συμβιβασμού, όπου -παρά τα μεγάλα
προβλήματα- σπανίζουν οι τολμηρές προτάσεις, οι αληθινές ρήξεις και οι
ριζοσπαστικές τομές.