Η Οδοντιατρική Σχολή Πρωταθλήτρια!

Τα μέλη της ποδοσφαιρικής ομάδας της Οδοντιατρικής Σχολής της Αθήνας, που κατέκτησαν το χρυσό μετάλλιο στο Πανεπιστημιακό Πρωτάθλημα της σεζόν 1987-88. Το στιγμιότυπο έχει ληφθεί ακριβώς μετά από τη βράβευσή τους, που έγινε στην κεντρική αίθουσα τελετών του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.

Τετάρτη 17 Οκτωβρίου 2012

Φραγκίσκος Μαρτίνος


Ένας "Γάλλος" στην άμυνα του "Σίτι"!

(Αφιέρωμα: Νίκος Δημ. Νικολαΐδης)

 Ο καταγόμενος από την Κύθνο (δηλαδή «θερμιώτης») και σήμερα συνταξιούχος της ΕΛΑΣ παλαίμαχος ποδοσφαιριστής Φραγκίσκος Μαρτίνος είναι ένας από τους σπουδαιότερους αθλητές που αγωνίσθηκε και τίμησε επί σειρά ετών τα χρώματα της ομάδας της πόλης μας.

Γεννημένος στα μέσα του προηγούμενου αιώνα, ξεκίνησε το ποδόσφαιρο στον ερασιτεχνικό σύλλογο του Πλάτωνα Αθηνών, από όπου και μεταγράφηκε στο Αιγάλεω το καλοκαίρι του 1971.

Το «Σίτι» εκείνη την εποχή διένυε τη «χρυσή» περίοδο της αγωνιστικής του παρουσίας, καθώς μόλις είχε καταφέρει να φθάσει στην κορυφαία διάκριση της ιστορίας του με την κατάληψη της 4ης θέσης στο πρωτάθλημα Α’ Εθνικής της περιόδου 1970-71.

Στην ομάδα τότε, έπαιζαν «ιερά τέρατα» του Αιγαλιώτικου ποδοσφαίρου όπως οι Λευτέρης Πουπάκης, Τάκης Ντουντούμης, Ζαχαρίας Λυκουρίνος, Τάκης Μαρκόπουλος, Μήτσος Εξωμανίδης, Βαγγέλης Γρίμμας, Γιάννης Χρυσοστόμου, Μπάμπης Σταυρόπουλος, Γιώργος Γιαννακόπουλος, Πρόδρομος Κυριακίδης, Τάκης Τσαλαμάγκας, Νίκος Τσιαμπουρής, Άρης Δαμιανίδης (στο ξεκίνημά του), Χρήστος Ζαντέρογλου, Δημήτρης Λάρδας, Βαγγέλης Αγγελής κ.α.

Ο νεαρός Φραγκίσκος, που αγωνιζόταν ως ακραίος αμυντικός αλλά και σαν αμυντικός μέσος, κέρδισε άμεσα την εκτίμηση των συμπαικτών του αλλά και του τότε τεχνικού του συλλόγου Μαγιάρου Ντέζο Μπούτζακ (που είχε διαδεχθεί το Γιουγκοσλάβου Αλέξι Πέτροβιτς) ο οποίος και τον μονιμοποίησε στην βασική ενδεκάδα.

Για τα επόμενα ένδεκα συναπτά έτη, ο Μαρτίνος θα αποτελέσει τρανό παράδειγμα συνέπειας, πάθους και πιστής προσήλωσης στην ομάδα, είτε αυτή αγωνιζόταν στην πρώτη είτε στη δεύτερη Εθνική κατηγορία. Μόνο έκπληξη δεν αποτελεί το γεγονός ότι ξεπέρασε τις 300 συμμετοχές σε επίσημα παιχνίδια πρωταθλήματος και αναδείχθηκε έτσι στον δεύτερο πιο «πιστό» παίκτη όλων των εποχών του συλλόγου, μετά το Δημήτρη Πηγαδίτη.

Αποτέλεσε τον άξιο διάδοχο του Γιώργου Γιαννακόπουλου, αφού καθιερώθηκε στη συνείδηση των φιλάθλων ως ένας σκληροτράχηλος και πείσμων «κόφτης» που «έβγαζε το λάδι» στους αντίπαλους μέσους και ταυτόχρονα δημιουργούσε στους συμπαίκτες του όλες τις προϋποθέσεις για την σωστή ανάπτυξη της ομάδας στον αγωνιστικό χώρο.

Παράλληλα οι οπαδοί του «Σίτι», στους οποίους ήταν ιδιαίτερα αγαπητός, τον επευφημούσαν για την κλειστή επιτόπια αριστερή του ντρίπλα, το περίφημο «γαλλικό» κόλπο που συχνά εφάρμοζε αιφνιδιάζοντας τους αντιπάλους.

 Πραγματοποίησε το «ντεμπούτο» του το φθινόπωρο του 1971, στην εντός έδρας αναμέτρηση με την ΑΕΚ (0-0) και τερμάτισε τη μεγάλη του καριέρα την τελευταία αγωνιστική της περιόδου 1981-82 στο ματς Ατρόμητος Πειραιώς-Αιγάλεω για το Νότιο Όμιλο της Β’ Εθνικής (τότε που αποχώρησαν και οι Παναγιώτης Λαλούσης και Στέλιος Αναστασιάδης).

Το Μαρτίνο θα αντικαθιστούσε για τα επόμενα χρόνια ο μέσος Δαυϊδ Μαύρος που αποκτήθηκε το καλοκαίρι του 1982 από τον Ηλυσιακό.

 Ένα χρόνο νωρίτερα, το Αιγάλεω είχε πραγματοποιήσει μια εντυπωσιακή πορεία στη διοργάνωση της Β’ Εθνικής, όταν με προπονητή τον Ανδρέα Σταματιάδη διεκδίκησε την επάνοδό του στη μεγάλη κατηγορία, σε μια λυσσαλέα αναμέτρηση με τη Ρόδο του Μιχάλη Μπέλλη.

Έξι αγωνιστικές πριν το τέλος, οι δυο ομάδες αναμετρήθηκαν σε ένα πολύ επεισοδιακό όσο και συγκλονιστικό ντέρμπι στο γήπεδο της πόλης μας και το Αιγάλεω κατάφερε, με επική προσπάθεια στα τελευταία λεπτά, να επικρατήσει με 3-2.

Όμως, η απώλεια του Μαρτίνου από την κρίσιμη συνέχεια ήταν καθοριστική.

Ο Φραγκίσκος δεν είχε καταφέρει να συγκρατήσει τον εκνευρισμό του, αφού ο Γεωργαλής των Ροδίων τον έφτυνε και τον προκαλούσε καθ’ όλη τη διάρκεια του αγώνα, με αποτέλεσμα οι δυο παίκτες (δίκαια) να αποβληθούν.

Ο «Φράγκος» τιμωρήθηκε τότε με αποκλεισμό έξι αγωνιστικών (ο Γεωργαλής, ως αρχηγός της Ρόδου «έφαγε» οκτώ) και έχασε δυστυχώς την ευκαιρία να συμμετάσχει στον αγώνα κατάταξης της 7ης Ιουνίου του 1981 στο γήπεδο του ΟΦΗ, όπου οι Ροδίτες νίκησαν με 1-0 στην παράταση, κερδίζοντας τον τίτλο και την άνοδο.

Αν όμως ο Μαρτίνος είχε παίξει σε εκείνο το αλησμόνητο ματς, τα πράγματα θα ήταν πιστεύουμε πολύ διαφορετικά…

 Ο Φραγκίσκος Μαρτίνος είναι ενεργό και δραστήριο μέλος του Συνδέσμου Βετεράνων Ποδοσφαιριστών, Αθλητών και Παραγόντων του Αιγάλεω Α.Ο., ενώ συνεισφέρει ακόμη στο αγαπημένο του άθλημα έχοντας δημιουργήσει μαζί με άλλους παλιούς συμπαίκτες του μια επιχείρηση «Ποδοσφαίρου 5Χ5».

Στο Αιγάλεω αγωνίσθηκε, για ένα μικρότερο διάστημα και ο αδελφός του, Μανώλης Μαρτίνος.

 Η ιστορία του Φραγκίσκου Μαρτίνου με αριθμούς

Περίοδος-Κατηγορία-Συμμετοχές-Γκολ

1971-72 Α’ Εθνική 23 –

1972-73 Α’ Εθνική 30 –

1973-74 Α’ Εθνική 14 –

1974-75 Α΄ Εθνική 30 2

1975-76 Β’ Εθνική 32 1

1976-77 Β’ Εθνική 31 –

1977-78 Α’ Εθνική 30 1

1978-79 Α’ Εθνική 30 –

1979-80 Β’ Εθνική 28 –

1980-81 Β’ Εθνική 30 1

1981-82 Β’ Εθνική 25 –

ΣΥΝΟΛΑ (11 έτη) 303 5

Πηγή (“Copyright”): Νίκος Δημ. Νικολαΐδης, «50 Χρόνια Αιγάλεω» (1998)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Πρωτοπόροι Έλληνες Οικολόγοι

  Άγις Θέρος (εφ. ΤΟ ΒΗΜΑ, 22.4.1961) ( Γράφει ο Νίκος Δ. – Θ. Νικολαΐδης ) Τα σημερινά προβλήματα της μόλυνσης του περιβάλλοντος (τρύπα τ...