Χάθηκε η ευκαιρία...

Τελικά, για μια ακόμη φορά, το ποδόσφαιρο μάτωσε και χαμένοι είμαστε όλοι οι γνήσιοι φίλοι του. Στο γήπεδο Ζωγράφου δε χάθηκε μόνο η ευκαιρία να αναθερμανθούν οι ταραγμένες σχέσεις των οπαδών του Ηλυσιακού και του Αιγάλεω, αλλά επιπλέον ήρθαν στην επιφάνεια όλα τα στοιχεία που συντελούν στη διατήρηση μιας αρρωστημένης κατάστασης, όπως είναι η βία εντός και εκτός των αγωνιστικών χώρων.

Καθώς ο γράφων ήταν παρών στην αναμέτρηση, εκφράζει μια ίδια άποψη των συμβάντων. Ούτε σωστή περιφρούρηση από τις αστυνομικές δυνάμεις υπήρξε (παρά τις προειδοποιήσεις), ούτε ψυχραιμία επιδείχθηκε εκατέρωθεν. Οι φανατικοί των δυο αντιπάλων επιδόθηκαν σε ανελέητο πετροπόλεμο, με τους γηπεδούχους να κάνουν χρήση εκτοξευτήρων καπνογόνων με μορφή στυλό (!) και τους φιλοξενούμενους να απαντούν με σπασίματα καθισμάτων.

Οι Αιγαλιώτες βέβαια είναι γεγονός ότι προκλήθηκαν δις, τόσο πριν την έναρξη της συνάντησης (θεωρούν ότι δέχθηκαν άνανδρη επίθεση από μέλη του παρακείμενου Συνδέσμου οπαδών ΠΑΟ), όσο και κατά την αποχώρησή τους, αφού οι δυνάμεις τάξης τους οδήγησαν σαν "πρόβατα επί σφαγή", πλησίον του χώρου της Πανεπιστημιούπολης, όπου άγνωστοι (;), εκμεταλλευόμενοι την ασφάλεια του ασύλου τους βομβάρδισαν με κάθε λογής αντικείμενα. Λογικά η ευθύνη βαρύνει περισσότερο τη διοίκηση του Ηλυσιακού που δεν κατάφερε να εξασφαλίσει συνθήκες ομαλής διεξαγωγής, ωστόσο οι υπεύθυνοι της ομάδας κατηγορούν την αντίθετη πλευρά για το γεγονός ότι εκλάπησαν από αυτήν τουλάχιστον 100 εισιτήρια (!)

"Σκασμένος" και δίκαια από την όλη κατάσταση εμφανίσθηκε ο πρόεδρος του Ερασιτέχνη Ηλυσιακού κ. Βασίλειος Μπαλαμπέκος (ο οποίος είχε εισηγηθεί στο ΔΣ να δοθούν εισιτήρια στο Αιγάλεω και θεωρούσε ότι μετά τα συμβάντα εκτέθηκε ανεπανόρθωτα), ενώ στην αντίπερα όχθη, μεγάλα παράπονα για τη φιλοξενία εξέφρασε ο επικεφαλής της προσωρινής διοικούσας επιτροπής του Αιγάλεω κ. Γιώργος Τριδήμας. Όσο για τις αιτιάσεις με την κλοπή των εισιτηρίων, ο κ. Τριδήμας καταγγέλει πως εισιτήρια αξίας 10 ευρώ πωλούνταν από τους ταμίες του γηπέδου στη διπλάσια τιμή (!), κάτι που αν επιβεβαιωθεί συνιστά αξιόποινη πράξη.

Μέσα σε όλο αυτό το θολό τοπίο, υπάρχει τεράστιος προβληματισμός για το κατά πόσο διαθέτουμε την απαραίτητη ωριμότητα) σαν φίλαθλοι (αλλά και σαν οπαδοί) ώστε να προστατεύσουμε το αντικείμενο της λατρείας μας, τη "στρογγυλή θεά" που τόσο έχει απαξιωθεί στα μάτια κάθε υγιώς σκεπτόμενου ανθρώπου σ' αυτή τη χώρα...

Ένα πολύ ιδιαίτερο ματς...

Την Κυριακή 26 Σεπτεμβρίου στο γήπεδο Ζωγράφου και για τη δεύτερη αγωνιστική του 8ου ομίλου της Δ' Εθνικής κατηγορίας θα συναντηθούν ο Ηλυσιακός ΑΟ με τον Αιγάλεω ΑΟ σε ένα παιχνίδι που απ' όλους χαρακτηρίζεται ντέρμπι. Ωστόσο, για τους οπαδούς των δυο ιστορικών σωματείων που η συγκυρία έφερε τόσο χαμηλά στην ποδοσφαιρική ιεραρχία, το ματς αυτό είναι κάτι πολύ παραπάνω από μια απλή αναμέτρηση γοήτρου.

Οι φίλαθλοι των γηπεδούχων θα έχουν την ευκαιρία να ξαναδούν αγωνιζόμενη την ομάδα τους στη φυσική της έδρα, έπειτα από δυο ολόκληρα χρόνια. Οι ποδοσφαιριστές του Ηλυσιακού θα βγουν στο γήπεδο φορώντας την παραδοσιακή τους εμφάνιση με τα κιτρινόμαυρα και το χαρακτηριστικό "Η" στη φανέλα, κάτι που τόσο στερήθηκαν λόγω της διαβόητης "συγχώνευσης" που εμπνεύστηκε και υλοποίησε με κάθε επισημότητα βρίσκοντας πολλούς συμμέτοχους, ο "δεσμώτης" του συλλόγου του Ζωγράφου (φωτό).

Από την άλλη, οι οπαδοί του Αιγάλεω θα μπορούν πλέον να φωνάξουν υπέρ του αγαπημένου τους "Σιτι" χωρίς καμιά απολύτως σκιά να κηλιδώνει το όνομα της ομάδας τους, που την τελευταία διετία τόσο άδικα απαξιώθηκε στη συνείδηση του φίλαθλου κόσμου χρεωμένη με το στίγμα του "θύτη".

Οι δυο δημοφιλείς ποδοσφαιρικοί όμιλοι γύρισαν σελίδα και αύριο θα έχουν την ευκαιρία να αναμετρηθούν τον καλό αγώνα, μέσα στον αγωνιστικό χώρο, εκεί που αναδεικνύονται οι σπουδαίοι και δικαιώνεται το αθλητικό πνεύμα.

ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΚΑΙ ΑΣ ΚΕΡΔΙΣΕΙ Ο ΙΚΑΝΟΤΕΡΟΣ

Β' Εθνική ποδοσφαίρου ανδρών 1982-83

Το πρωτάθλημα Β' Εθνικής ποδοσφαίρου ανδρών 1982-83 ήταν το τελευταίο που διοργανώθηκε με ομίλους, αφού από την επόμενη περίοδο (1983-84) η κατηγορία αυτή ενοποιήθηκε σε ένα πανελλήνιο όμιλο και απόκτησε χαρακτήρα ανάλογο εκείνου της Α' Εθνικής. Το 1982-83 τους τίτλους των πρωταθλητών Β΄Εθνικής κατέκτησαν το Αιγάλεω στο Νότο και η Καλαμαριά στο Βορρά. Ιδιαιτερότητα της συγκεκριμένης σεζόν ήταν το γεγονός του υποβιβασμού (λόγω της αναδιάρθρωσης που προαναφέραμε) πάρα πολλών ομάδων, αρκετές από τις οποίες δεν κατόρθωσαν να επιστρέψουν ποτέ στο δεύτερο τη τάξει επαγγελματικό πρωτάθλημα της χώρας.

Ήταν ένα πρωτάθλημα που σκίασαν, ειδικά στο Νότιο όμιλο, τα πολλά παράπονα τα οποία διατυπώθηκαν για την αξιοπιστία του. Είχαμε καταγγελίες για αποπειρες δωροδοκίας (που ωστόσο δεν αποδείχθηκαν), έκτροπα και εκκρεμείς υποθέσεις στα αρμόδια όργανα (ΑΣΕΑΔ κ.λ.π.) μέχρι την τελευταία στιγμή. Χαρακτηριστικά αναφέρουμε ότι το Αιγάλεω πήρε την πρώτη θέση με μόλις ένα βαθμό διαφορά από το δεύτερο Διαγόρα Ρόδου, βαθμό που είχε αρχικά χάσει στον αγωνιστικό χώρο, αλλά κέρδισε κατόπιν ενστάσεως λόγω αντικανονικής συμμετοχής παίκτη της αντιπάλου, στο ματς με την Κόρινθο την πρώτη κιόλας αγωνιστική. Επίσης, στο Βορρά, η Καβάλα διεκδικούσε την πρωτιά έως ότου απορρίφθηκε μια ένστασή της και τέθηκε εκτός των στόχων της. Εντυπωσιακή εμφάνιση πραγματοποίησε εκείνη τη χρονιά η ομάδα του Αγροτικού Αστέρα Ευόσμου, φθάνοντας πολύ κοντά σε άνοδο στη μεγάλη κατηγορία, για πρώτη φορά στην ιστορία του.

Πρώτοι σκόρερ της περιόδου αναδείχθηκαν ο Χρήστος Χατζησκουλίδης του Αιγάλεω με 24 γκολ (στο Νότο) και ο Γυφτάκης του Αγροτικού Αστέρα στο Βορρά (με 28 τέρματα).

Μπαράζ για την παραμονή

Ο Αιολικός και ο Πανελευσινιακός ισοβάθμησαν στην 9η θέση και χρειάσθηκε να δώσουν αγώνα κατάταξης που διεξήχθη στο γήπεδο της Νέας Ευκαρπίας, στις 16-7-1983, όπου νικητές αναδείχθηκαν οι Μυτιληνιοί με σκορ 3-0. Τέσσερις μέρες αργότερα όμως, στο γήπεδο του ΠΑΟ έχασαν στα πέναλτι με 3-2(κανονικός αγώνας 2-2) από τη ένατη του Βορρά Νίκη Βόλου, που παρέμεινε έτσι στην κατηγορία.

Γ΄ Εθνική ποδοσφαίρου ανδρών 1983-1984

Το πρώτο επίσημο και δεύτερο ανεπίσημο πρωτάθλημα Γ' Εθνικής 1983-84 ξεκίνησε στις 4 Σεπτεμβρίου 1983 και ολοκληρώθηκε με περιπετειώδη τρόπο, καθώς η Αναγέννηση Καρδίτσας εντάχθηκε καθυστερημένα στο Βόρειο όμιλο -ως 21η ομάδα- και αγωνιζόταν επιπλέον και τις Τετάρτες με αποτέλεσμα στο Νότο (20 συμμετοχές) να παιχθούν 38 αγωνιστικές και στο Βορρά 40.

Το πρωτάθλημα ήταν ιδιαίτερα συναρπαστικό, με χαρακτηριστικό γεγονός ότι οι πρώτες θέσεις (που οδηγούσαν στη Β' Εθνική) κρίθηκαν ακριβώς την τελευταία αγωνιστική. Στο Νότιο όμιλο την άνοδο απώλεσε ο Ιωνικός Νικαίας που έχασε με 3-2 στα Μέγαρα από το Βύζαντα, παρότι προηγήθηκε με 1-2. Στο Βορρά ο μεγάλος χαμένος ήταν ο Εορδαϊκός, ο οποίος ηττήθηκε με σκορ 3-1 στη Λαμία από την τοπική ομάδα.

Τους δυο τίτλους τελικά κατέκτησαν ο Αιολικός Μυτιλήνης στο Νότο και ο Άλμωπας Αριδαίας στο Βορρά. Οι δευτεραθλήτριες ομάδες ανήλθαν επίσης στην ανώτερη κατηγορία, ενώ υποβιβάσθηκαν συνολικά 8 σωματεία (τέσσερα από κάθε όμιλο) στο Εθνικό Ερασιτεχνικό Πρωτάθλημα.

Πρώτοι σκόρερ αναδείχθηκαν στο Νότο ο Γιάννης Μανούσος του Αιολικού (με 35 γκολ) και στο Βορρά ο Δογάνης της Αλεξανδρούπολης (25).

Σύνθεση των ομίλων

Είχε προηγηθεί η «πειραματική» διοργάνωση της περιόδου 1982-83 (σε έναν πανελλήνιο Όμιλο), από την οποία το εισιτήριο για τη Β’ Εθνική κατέκτησε ο Εδεσσαϊκός.

Κατά πολλούς ωστόσο, και μάλλον ορθά, ο όρος "πειραματική" για την πρώτη διοργάνωση δεν ευσταθεί. Έγινε απλώς για πρακτικούς λόγους, κυρίως για τη Β' εθνική, αφού ήταν αδύνατο σε μια χρονιά οι 40 ομάδες των 2 ομίλων της Β' (+ οι 4 που θα έρχονταν από την Α' εθνική + οι 8 που θα έρχονταν από την Εθνική Ερασιτεχνική, -2 που θα προβιβάζονταν), σύνολο 50 ομάδες, να μειωθούν σε 20. Θα έπρεπε να υποβιβαστούν 30, δηλαδή από τις 20 ομάδες του κάθε ομίλου να πέσουν οι 15.

Στη μόνιμη πλέον Γ’ Εθνική μεταπήδησαν οι σύλλογοι Καλλιθέα, Αθηναϊκός, Επανωμή, Νίκαια, Λαμία, Άλμωπας Αριδαίας, Τοξότης Βόλου, Οδυσσέας Κορδελιού και Αναγέννηση Καρδίτσας. Από το Εθνικό Ερασιτεχνικό Πρωτάθλημα της περιόδου 1983 ανήλθαν τα σωματεία Νεάπολη Πειραιώς, Θρίαμβος Αθηνών, Αναγέννηση Άρτας, Πανναυπλιακός, Α.Ε. Ποντίων, Ασπίδα Ξάνθης και Πολύκαστρο. Οι υπόλοιπες συμμετοχές ήταν οι υποβιβασμένες της Β’ Εθνικής (1983).

Η ιστορική 1η αγωνιστική

Νότος: Πανηλειακός-Ιωνικός 1-0, Ηλυσιακός-Φωστήρας 1-1, Παναιγιάλειος-Βύζας Μεγάρων (στο Κιάτο) 0-0, Αιολικός Μυτιλήνης-Αθηναϊκός 1-0, Ηρόδοτος Ηρακλείου-Καλλιθέα 0-0, Νεάπολη-Ατρόμητος Πειραιώς 1-0, Θρίαμβος-Πανελευσινιακός (στην Ηλιούπολη) 1-1, Εθνικός Αστέρας-Άρτα 1-0, Ναύπλιο-Αχαϊκή 4-2 και Νίκαια-Χανιά 2-0.

Βορράς: Φλώρινα-Πανθρακικός 1-0, Αριδαία-Τοξότης 1-0, Αναγέννηση Γιαννιτσών-Κορδελιό 0-0, Τρίκαλα-Αλεξανδρούπολη 2-0, Πολύκαστρο-ΑΕ Ποντίων 0-0, Επανωμή-Θήβαι 1-1, Κοζάνη-Κιλκισιακός 3-0, Εθνικός Αλεξανδρούπολης-ΑΠΕ Λαγκαδά 3-1, Εορδαϊκός Πτολεμαΐδας-Νάουσα 2-0 και Ασπίδα-Λαμία 1-0

Τελικές βαθμολογίες

Νότος

Θ Ομάδα Γκολ Υπέρ Γκολ Κατά Βαθμ
1 Αιολικός Μυτιλήνης 73 43 51
2 Αθηναϊκός 52 29 51
3 Ιωνικός 60 40 49
4 Ηρόδοτος Ηρακλείου 52 40 43
5 Βύζας Μεγάρων 60 48 42
6 Πανελευσινιακός 56 45 40
7 Καλλιθέα 52 43 40
8 Αναγέννηση Άρτας 49 34 39
9 Παναιγιάλειος 39 42 39
10 Νίκαια 48 55 38
11 Νεάπολη Πειραιά 40 56 38
12 Φωστήρας 55 52 37
13 Θρίαμβος 45 46 36
14 Χανιά 34 38 36
15 Εθνικός Αστέρας 52 62 36
16 Πανηλειακός 34 53 36
17 Πανναυπλιακός 49 45 34
18 Ατρόμητος Πειραιά 38 43 34
19 Ηλυσιακός 38 71 23
20 Αχαϊκή 23 65 18

Σε αγώνα κατάταξης για τη 17η θέση που διεξήχθη στις 20 Ιουνίου 1984 στο Λουτράκι, ο Πανναυπλιακός υπερίσχυσε του Ατρομήτου Πειραιά με 1-0. Στη συνέχεια αντιμετώπισε σε αγώνα μπαράζ τη 17η ομάδα του Βορείου ομίλου (Αναγέννηση Επανωμής) για μία θέση στην κατηγορία, όμως έχασε στη Λαμία (1-1 και 6-7 στα πέναλτι.)

Βορράς

Θ Ομάδα Γκολ Υπέρ Γκολ Κατά Βαθμ
1 Αλμωπός Αριδαίας 63 44 50
2 Τρίκαλα 53 32 49
3 Εορδαϊκός 57 41 48
4 Εθνικός Αλεξ/πολης 51 42 43
5 Πολύκαστρο 47 40 42
6 Αναγέννηση Γιαννιτσών 57 53 41
7 Θήβα 49 47 41
8 Λαμία 53 44 40
9 Α.Ο. Αλεξανδρούπολης 58 50 40
10 Κιλκισιακός 45 40 39
11 Νάουσα 37 44 39
12 Φλώρινα 37 58 39
13 Κοζάνη 60 45 38
14 Οδυσσέας Κορδελιού 52 51 38
15 Ασπίδα Ξάνθης 39 46 38
16 Α.Π.Ε. Λαγκαδά 45 54 38
17 Αναγέννηση Επανωμής 36 44 36
18 Πανθρακικός 40 45 35
19 ΑΕ Ποντίων Κοζάνης 39 49 31
20 Αναγέννηση Καρδίτσας 47 50 29
21 Τοξότης Βόλου 46 79 26

Η Αναγέννηση Επανωμής παρέμεινε στην κατηγορία έπειτα από αγώνα μπαράζ με τον 17ο του Νοτίου ομίλου Πανναυπλιακό (για μια θέση στη Γ' Εθνική) που διεξήχθη στις 27 Ιουνίου 1984 στη Λαμία και κρίθηκε στα πέναλτι (1-1 κανονικός αγώνας και παράταση, 7-6 πέναλτι).

Από την Κοζάνη αφαιρέθηκαν 10 βαθμοί για απόπειρα δωροδοκίας στον αγώνα της με τον Εορδαϊκό εκτός έδρας.

Από την Αναγέννηση Καρδίτσας αφαιρέθηκαν 10 βαθμοί.

(Επιμέλεια άρθρου: Δημήτρης Παντέλογλου)

Γ΄ Εθνική ποδοσφαίρου ανδρών 1984-1985

Το πρωτάθλημα της Γ' Εθνικής κατηγορίας αντρών 1984-85 ξεκίνησε στις 2 Σεπτεμβρίου του 1984 και ήταν η τρίτη (ανεπίσημα) και η δεύτερη επίσημα διοργάνωση στην κατηγορία αυτή. Χαρακτηρίσθηκε και πάλι από σχεδιαστική προχειρότητα, αφού όπως και το 1983-84, δυο επιπλέον ομάδες έγιναν καθυστερημένα δεκτές, πλην των αρχικά δικαιούχων. Πρόκειται για τον Παναυπλιακό ο οποίος εντάχθηκε στο Νότιο όμιλο και την Αναγέννηση Καρδίτσας που για δεύτερη συνεχή χρονιά προστέθηκε στο Βορρά. Έτσι, είχαμε και πάλι αγώνες κάθε Κυριακή και Τετάρτη, προκειμένου ν αολοκληρωθούν εγκαίρως οι αγωνιστικές υποχρεώσεις των 42 ομάδων (από 21 σε κάθε όμιλο).

Νεοφώτιστοι σύλλογοι
Από το Εθνικό Ερασιτεχνικό πρωτάθλημα της προηγούμενης περιόδου απόκτησαν δικαίωμα συμμετοχής η Κέρκυρα, ο Χαραυγιακός Ηλιούπολης Αθηνών, ο Αίας Σαλαμίνας, ο Παναρκαδικός, η Ελασσόνα, ο Ποσειδώνας Νέας Μηχανιώνας και ο Ηρακλής Καβάλας. Από τη Β' Εθνική 1983-84 προέρχονταν οι Χαλκίδα, Νίκη Βόλου, Ολυμπιακός Βόλου και Παναιτωλικός.

Πρωταθλητές
Τους τίτλους κατέκτησαν ο Παναιτωλικός στο Νότο και ο Κιλκισιακός (που μάλιστα επικράτησε και στους 20 εντός έδρας αγώνες του) στο Βορρά. Εισιτήρια ανόδου στη Β' Εθνική 1985-86 πήραν και οι δυο δευτεραθλητές, Ιωνικός Νικαίας και Νάουσα, αντίστοιχα. Μεγάλος χαμένος στο Βόρειο όμιλο ήταν ο Ολυμπιακός Βόλου που ηττήθηκε την τελευταία αγωνιστική με 3-1 από τη Λαμία και έμεινε τρίτος. Με τον τρόπο αυτό, η ομάδα της Φθιώτιδας για δεύτερο συνεχόμενο χρόνο στέρησε από έναν διεκδικητή την άνοδο (το 1983-84 άτυχος ήταν ο Εορδαϊκός) και μάλιστα με το ίδιο σκορ!

Πρώτοι σκόρερ
Τους τίτλους του πρώτου σκόρερ κατέκτησαν οι Κώστας Κωττάκης του Ιωνικού στο Νότο (35γκολ) και ο Χρήστος Καλαϊτζίδης των Γιαννιτσών στο Βορρά με 30 τέρματα.

Σε αγώνα κατάταξης που έγινε στις 30 Ιουνίου του 1985 στο Νήαρ-Ήστ Καισαριανής, ο Ηρόδοτος νίκησε με σκορ 2-0 τη Φλώρινα και παρέμεινε στην κατηγορία.

Σύννεφα στον ορίζοντα του πρωταθλήματος ΕΣΑΚΕ

Με πολλά οργανωτικά προβλήματα φαίνεται ότι συνδυάζεται η έναρξη της αγωνιστικής περιόδου στο μπάσκετ ανδρών της Α1. Ήδη, τα πρώτα μηνύματα για μια "ιδιαίτερη" (προς το χειρότερο φυσικά) χρονιά είναι εμφανή, λόγω του θέματος που προέκυψε από τη χορήγηση πιστοποιητικών ενόψει της συμμετοχής των ομάδων στις εγχώριες και ευρωπαϊκές διοργανώσεις.

Στο Μαρούσι συναντάμε την απόλυτη εμπλοκή, καθώς ο ουσιαστικός ιδιοκτήτης της ΚΑΕ Άρης Βωβός κατηγορεί τους υποψήφιους διαδόχους του για την αποβολή από την Ευρωλίγκα αλλά και τον πιθανό εκτοπισμό του ιστορικού συλλόγου και από την Α1 ο οποίος είναι πλέον ορατός.

Ο νεοφώτιστος Ηρακλής απέτυχε να μετατραπεί εγκαίρως σε ΚΑΕ, με αποτέλεσμα τον αποκλεισμό του άνευ αγώνα από το θεσμό του Κυπέλλου (!).

Στον εξίσου δοκιμαζόμενο από οικονομικές εκκρεμότητες Πανελλήνιο είχαμε αναγκαστική αλλαγή προπονητή, αφού στη θέση του Ηλία Ζούρου προσελήφθη ο Θανάσης Σκουρτόπουλος.

Ανακοίνωση εξάλλου εξέδωσε ο ΠΣΑΚ, στην οποία εκφράζει την απογοήτευσή του από τις δυσάρεστες αυτές εξελίξεις. Το επίσημο όργανο των ελλήνων αθλητών καλαθόσφαιρας δεν παραλείπει μάλιστα να διατυπώσει το (ρητορικό) ερώτημα, σχετικά με το αν υπάρχει νόημα, όπως έχει διαμορφωθεί το τοπίο, να ξεκινήσει το πρωτάθλημα της Α1. "Μήπως άλλωστε το προηγούμενο πρωτάθλημα τελείωσε ποτέ;", καταλήγει η ανακοίνωση.

Ο ορισμός του πέναλτι!

Δεν είχαν περάσει παρά λίγες μόνο ώρες από την αναμέτρηση του "Καυτανζογλείου" μεταξύ Ηρακλή και Λάρισας, για την τρίτη αγωνιστική της Super League Hellas και τα παράπονα για τη διαιτησία του καβαλιώτη Ναθαναήλ Χαραλαμπίδη έδιναν και έπαιρναν.

Με πρόσφατο ακόμα το "ντόρο" που ξεσήκωσε ο συνάδελφός του Γιώργος Δαλούκας στο "Κλεάνθης Βικελίδης" δύσκολα θα πιστέψει ο οποιοσδήποτε ότι το φετινό πρωτάθλημα βρίσκεται σε καλό δρόμο. Και μην ξεχνάτε, είμαστε μόνο στην αρχή, τι θα δούμε στη συνέχεια άραγε; Να χρειάζεται να βγει ...μαχαίρι, για να υποδειχθούν κάποιες παραβάσεις (αστειευόμαστε βεβαίως, κατά τη γνωστή έκφραση) ή να παρέμβει το ...ΔΝΤ (μπλακ χιούμορ εδώ)

Αναφερόμαστε φυσικά στη φάση του 82ου λεπτού (σκορ 1-0 υπέρ του "γηραιού" από το α' ημίχρονο), όταν ο ακραίος οπισθοφύλακας των γηπεδούχων Χοσέμι αγκαλιάζει με βίαιο τρόπο μέσα στην περιοχή και στην κυριολεξία γκρεμίζει κάτω, τον επελαύνοντα Μπλάζεκ των Θεσσαλών, χωρίς ο άρχων του αγώνα να ...συγκινείται καταλογίζοντας το εξόφθαλμο πέναλτι!

Δίκαιες οι διαμαρτυρίες των φιλοξενουμένων, εύλογη η απορία των ελλήνων φιλάθλων. Κι αν ο κ. Δαλούκας είχε να κάνει με μια "δύσκολη" φάση (όπως υποστήριξαν ορισμένοι, κακώς κατά την άποψή μας, διότι όφειλε να "διαβάσει" καλύτερα ότι είδε) ο κ. Χαραλαμπίδης εδώ δεν έχει κανένα απολύτως ελαφρυντικό. Δε μας αρέσει η κατόπιν εορτής κριτική, ωστόσο δεν είναι δυνατό να γίνει διαφορετικά. Θα μπορούσε αν ήθελε να συμβουλευτεί τον αρμόδιο βοηθό, αλλά δεν το έπραξε. Προφανέστατα είχε "τύψεις" από την ακύρωση ενός τέρματος του Ηρακλή σαν επιθετικό φάουλ πάνω στον Νταμπίζα για το οποίο δεν ήταν σίγουρος (;) αν έπραξε σωστά και έσπευσε να ισοφαρίσει τα λάθη, κατά πάγια τακτική των περισσοτέρων ελλήνων διαιτητών. Έτσι όμως κατάφερε να αφήσει διπλά δυσαρεστημένους τους αγωνιζόμενους.

Σα να μην έφτανε όμως αυτό, ήρθε και η ανεπαρκέστατη διαιτησία του Μιχάλη Κουκουλάκη, την επομένη, στο παιχνίδι ΑΕΚ-Αστέρα Τρίπολης (2-2), όπου ο εν λόγω ρέφερι (οφθαλμίατρος στο επάγγελμα) αρνήθηκε να υποδείξει τρεις κραυγαλέες περιπτώσεις πέναλτι που σημειώθηκαν υπέρ της γηπεδούχου, βάζοντας σε μαύρες σκέψεις τους ανθρώπους της "Ένωσης", σχετικά με ποια τύχη τους επιφυλάσσεται στην εφετινή διοργάνωση.

Έχουμε κάθε καλή προαίρεση, έναντι ανθρώπων που επιλέγουν να υπηρετήσουν το ελληνικό ποδόσφαιρο επωμιζόμενοι τα καθήκοντα και τις υποχρεώσεις ενός τέτοιου δύσκολου ρόλου, όπως είναι αυτός του διαιτητή. Ωστόσο δε μπορούμε να δεχτούμε ότι το λάθος διορθώνεται με λάθος. Κι αν βέβαια ανακαλυφθεί πρόθεση στο λάθος, τότε τα πράγματα χειροτερεύουν δραματικά. Όλοι οι διαιτητές της Α' Εθνικής είναι νέοι στην ηλικία, αθλητικοί στο παράστημα, ταλαντούχοι, γυμνασμένοι, ενημερωμένοι. Με μια λέξη είναι ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ. Λάθη επομένως τέτοιας βαρύτητας δεν επιτρέπονται. Το λάθος είναι ανθρώπινο φυσικά, όμως σε περιπτώσεις που διακυβεύονται συμφέροντα και χρήματα τόσων πολλών από ένα λάθος, θα πρέπει απαραίτητα να επιβάλλονται και οι αντίστοιχες ποινές. Και το ξαναείπαμε, πρέπει αυτές να είναι όσο χρειάζεται αυστηρές, για να πεισθεί και ο πλέον προκατειλλημένος οπαδός πως καμιά νέα "παράγκα" υπέρ συγκεκριμένης μεγαλο-ΠΑΕ δε βρίσκεται ξανά προ των πυλών.

Αλίμονο...

Το «μωσαϊκό» των τεχνικών στη Δ’ Εθνική

Όμιλοι δέκα, ομάδες 157, προπονητές 162, αυτή είναι με τρία νούμερα η ταυτότητα του τετάρτου κατά σειρά ποδοσφαιρικού πρωταθλήματος της χώρας μας, του «μαραθώνιου» της Δ’ Εθνικής, η οποία διεξάγεται υπό διάφορες μορφές και ονομασίες, για 34η συνεχή χρονιά.

Στην Κυριακάτικη «πρεμιέρα», τα σωματεία της ιδιαίτερα δύσκολης ερασιτεχνικής αυτής λίγκας επέλεξαν να έχουν στην ηγεσία τους, σε συντριπτικό ποσοστό που αγγίζει το απόλυτο 100%, έλληνες προπονητές. Είναι χαρακτηριστικό ότι μόλις τέσσερις ξένοι τεχνικοί εργάζονται φέτος σε αυτή την κατηγορία, εκ των οποίων ο 60χρονος Έλβιο Μάνα (στην αγαπημένη του Καλαμάτα) έχει αποκτήσει την ελληνική υπηκοότητα εδώ και χρόνια. Ο γνωστός για τη θητεία του στον Α.Ο. Τρικάλων Ζόραν Μπάμποβιτς (στη Θύελλα Πετρωτού), ο Ντράγκαν Κνέζεβιτς (στα Λουκίσια) και ο Ανδρέα Μπετίνι συμπληρώνουν την τετράδα των αλλοδαπών, σε έναν «ωκεανό» ελληνικών παρουσιών που τον αποτελούν ακόμη 159 ονόματα, αφού σε πέντε ομάδες (Απόλλων Λάρισας, Αστέρας Μαχαιράδου, Κροκεές, ΑΕ Περάματος και Ρέθυμνο) επιλέχθηκαν προπονητικά «δίδυμα».

Ο μέσος λοιπόν τεχνικός είναι, με βάση τα στοιχεία που δόθηκαν στη δημοσιότητα, άνδρας περίπου 45 ετών και βρίσκεται στον πάγκο της ομάδας του κατά κανόνα για 1η φορά. Με δεδομένη την αυξημένη εφετινή δυσκολία, καθώς αποφασίσθηκε η συρρίκνωση του αριθμού των ομάδων για τη σεζόν 2011-12, οι περισσότεροι σύλλογοι έσπευσαν να συνάψουν συμβόλαιο συνεργασίας με νέους προπονητές που και περισσότερες γνώσεις έχουν και όρεξη για δουλειά διαθέτουν. Τυχαίο; Δε νομίζουμε… Οι προσδοκίες όλων των σωματείων εξάλλου για επίλυση των χρόνιων προβλημάτων που ταλανίζουν τη διεξαγωγή της διοργάνωσης (με κορωνίδα τους το οικονομικό) ενισχύθηκαν από τις ενέργειες του προέδρου της ΕΠΟ κ. Σοφοκλή Πιλάβιου. Ο ανώτατος ανήρ της Ομοσπονδίας βρίσκεται σε διαβουλεύσεις για την εξασφάλιση κονδυλίου ενίσχυσης μέσω του ΟΠΑΠ, κάτι που αν ευοδωθεί, θα χαρίσει άλλον αέρα στην όλη διαδικασία.

Έτσι λοιπόν φάνηκε πως όσοι βλέπουν πιο μακριά, έσπευσαν να θέσουν τις βάσεις για τη διάκριση των ομάδων τους, προσλαμβάνοντας καταρτισμένα τεχνικά στελέχη (όπως π.χ. ο Θωμάς Γράφας ή ο Θωμάς Κουρκούνας) αντί για κορεσμένα βαρύγδουπα ονόματα που ούτως ή άλλως βρίσκονται στη δύση μιας πολυετούς καριέρας. Στα αξιοσημείωτα ακόμα η απουσία από την ενεργό υπηρεσία για τους βετεράνους τεχνικούς Ανδρέα Μιχαλόπουλο και Μίμη Θεοφάνη, που εδώ και τουλάχιστον τέσσερις δεκαετίες προσφέρουν τα μέγιστα στο χώρο του ποδοσφαίρου μας από διάφορες θέσεις.

Για να πάμε όμως και στην ουσία, οι 87 από τους 162 (ποσοστό άνω του 50%) τεχνικούς διανύουν τη πέμπτη δεκαετία της ζωής τους (από 41έως και 50 ετών), ενώ τόσο οι ευρισκόμενοι σε νεώτερες ηλικίες αλλά και εκείνοι σε μεγαλύτερες είναι συντριπτικά λιγότεροι. Αναλυτικά έχουμε:
Από 21-30 ετών: 5, από 31-40 ετών: 40 και από 51-60 χρόνων: 28. Μόλις δύο τέλος είναι οι άνω των 60 ετών, με γηραιότερο τον 68χρονο Δημήτρη Σιακούφη που εργάζεται στη Φιλοθέη Άρτης. Στον αντίποδα, ο «Βενιαμίν» των πάγκων είναι ο 26χρονος Γιάννης Σαμαράς που ξεκινά με τον Πυρσό Γρεβενών, μια ομάδα που λόγω αδυναμίας δε δήλωσε συμμετοχή στο πρωτάθλημα της Football League 2 (πρώην Γ’ Εθνικής) όπως δικαιούνταν και κατέληξε στη χαμηλότερη κατηγορία. Παρόμοια ήταν η τύχη της Καλαμάτας και του Αιγάλεω, που κατά τη σεζόν 2009-10 έπαιζαν στη Football League (πρώην Β’ Εθνική).
Το «προφίλ» του συνήθη τεχνικού συμπληρώνεται από τη διάρκεια παραμονής του στη συγκεκριμένη ομάδα. Όπως προείπαμε, η μεγάλη πλειοψηφία (και συγκεκριμένα οι 89 από τους 157, ποσοστό που πλησιάζει στο 60%) ξεκινά από μηδενική βάση (1η χρονιά). Εδώ να διευκρινίσουμε ότι για τις πέντε περιπτώσεις με δυάδα προπονητικού δυναμικού, υπολογίζουμε ως παρουσία στον πάγκο μόνο τον έναν από αυτούς, συνήθως το γνωστότερο ή μεγαλύτερο. Για δεύτερο χρόνο βρήκαμε να υπάρχουν 37 προπονητές, τη στιγμή που μόνο 15 συνάδελφοί τους θα έχουν τη χαρά να τριτώσουν την παραμονή τους, αν φυσικά καταφέρουν και «βγάλουν» τη χρονιά. Από κει και πέρα, «ψίχουλα»: Για 4η περίοδο ξεκινούν 6 προπονητές, για 5η τρεις, για 6η άλλοι δύο, για έβδομη ένας και για όγδοη ακόμη δύο, ο Σάββας Αϊβάζης (38 ετών) στον ΠΑΟΚ Κοσμίου και ο 44χρονος Βασίλης Γκούμπλιας στα Μετέωρα Καλαμπάκας. Με μεγάλη έκπληξη διαπιστώσαμε ότι στην Ελλάδα Σαπών κοουτσάρει για 11η συνεχόμενη σεζόν ο 55χρονος Βασίλης Χαριτόπουλος, αλλά η πρώτη θέση στη μακροβιότητα ανήκει σε άλλον. Πρόκειται για τον Νίκο Σαλαμαλίκη του Εθνικού Σαγέϊκων, ο οποίος ζήλεψε τη δόξα του Ευγένιου Γκέραρντ στον ΟΦΗ και συμπληρώνει με τη φετινή 13 σερί χρονιές (!), καταρρίπτοντας την επίδοση του Μίλτου Γκόφα (10ος χρόνος στην Αγία Παρασκευή, ομάδα υψηλότερης κατηγορίας).



Να περάσουμε όμως τώρα και στο «φιλέτο» της παρουσίασης μας. Παραθέτουμε τα πιο διάσημα ονόματα παλαιών ποδοσφαιριστών που ξεχωρίσαμε και που κοσμούν με τη συνεισφορά τους τον καμβά της τεχνικής υποστήριξης της φετινής Δ’ Εθνικής. Αναμφίβολα, ένα από τα κορυφαία ονόματα είναι αυτό του ο Γιώργου Τόγια (πρώην ποδοσφαιριστής της Κορίνθου και του ΟΣΦΠ) ο οποίος θα καθίσει στον πάγκο του Τηλυκράτη Λευκάδας. Για να μην αδικήσουμε όμως κανέναν, συνεχίζουμε με εξίσου σπουδαίες επισημάνσεις. Στον Α.Ο. Καρδίτσας ανακαλύπτουμε το Βάϊο Καραγιάννη (Αναγέννηση Καρδίτσας και ΑΕΚ).



Στο Ρήγα Φεραίο Βελεστίνου το Γιώργο Καραμίχαλο που διέπρεψε με τα χρώματα των Ολυμπιακού Βόλου, Μακεδονικού και Πανιωνίου. Ο πρώην διεθνής Γιώργος Αθανασιάδης (που εκτός από Αιγάλεω, Απόλλωνα Αθηνών, ΠΑΟ, ΟΦΗ, Ξάνθη αγωνίσθηκε ακόμη και στην Καβάλα αλλά χρημάτισε παίκτης προπονητής και των Γλυκών Νερών) ανέλαβε τη Μύκονο. Ο ρέκορντμαν συμμετοχών Χρήστος Γκάτας της Κοζάνης κάθεται στον πάγκο του Πυργετού, ενώ ο περίφημος Χρήστος Βασιλείου (Παναιτωλικός, ΠΑΟ, ΟΦΗ κ.λ.π.) σε εκείνον της Επισκοπής.



Ακόμη: Μάκης Τερζόπουλος (η ακούραστη "βιβλική" μορφή της Βέροιας στη μέση γραμμή) στον Όλυμπο Λεπτοκαρυάς, Γιώργος Μάλλιος (Δόξα Δράμας, ΠΑΟΚ) στον Κεραυνό Κρηνιδών, Γιάννης Παπαθεοδώρου (Χαλκίδα, Αιγάλεω, ΟΣΦΠ, Εθνικός, Καλαμάτα) στη Δάφνη Ερυθρών, Γιάννης Χατζηράπτης (Καλλιθέα, Αθηναϊκός) στο Σαρωνικό Αίγινας, Κώστας Βακιρτζής (Καβάλα, Απόλλων Θεσσαλονίκης) στον Ορφέα Ελευθερούπολης, Βασίλης Τραϊανόπουλος (ο θηριώδης κεντρικός αμυντικός του Πανσερραϊκού) στην Καλαμαριά όπου πέρασε και σαν παίκτης, Γιάννης Τσεβρετζής (μια ζωή στο δεξί άκρο αμύνης της Δόξας Δράμας) στον Πανδραμαϊκό, Μύρων Σηφάκης (ΟΦΗ, ο πρωταγωνιστής του Τελικού Κυπέλλου Ελλάδας 1987 και πατέρας του τερματοφύλακα της Εθνικής Ομάδας Μιχάλη Σηφάκη) στον Ανταγόρα της Κω.



Θωμάς Βυρτζαμάνης (από τους ικανότερους σκόρερ στην ιστορία του Αγροτικού Αστέρα) στον Εθνικό Σοχού, ο Ανδρέας Βοϊτσίδης (Καστοριά, ΑΕΚ) στον Ολυμπιακό Γαλατάδων, οι Χρήστος Καραπίτσος, Θόδωρος Ανδριόπουλος και Γιάννης Ζερδεβάς της Παναχαϊκής σε Τριταϊκό, Αστέρα Αμαλιάδας και Αχαϊκή αντίστοιχα, ο Μανόλης Πατεμτζής (Ηρόδοτος, ΟΦΗ) στον Ατσαλένιο Ηρακλείου, ο Χρήστος Ζήφκας («σημαία» του Ηρακλή για ολόκληρη δεκαετία) στον ΠΑΟ Κουφαλίων, ο Χρήστος Πετρινιώτης (Καλλιθέα, Φωστήρας, ΠΑΟ) στο Λουτράκι, ο Κώστας Κολομητρούσης (Λάρισα, Άρης) στην Ελασσόνα, οι Κατερινιώτες Γιάννης Μπικούδης και Στέφανος Ταβουκτσής σε Εθνικό Κατερίνης και ΓΑΣ Σβορώνου αντίστοιχα, ο ΑΕΚτζής Τάκης Στυλιανόπουλος στη Νέα Ιωνία, ο Μιχάλης Σαμαράς στη Γαλατινή, ο Στέλιος Βογιατζής (Προοδευτική, Ιωνικός Νικαίας) στον Αστέρα Μαγούλας, ο Γιάννης Γκαμπέτας (Λάρισα, Τρίκαλα) στον Όλυμπο Κέρκυρας, ο Γιάννης Δουβίκας του Παναργειακού στην Ένωση-Μηδέας του γειτονικού Ναυπλίου και ο Δημήτρης Κουζηνός (παλαιός αστέρας του Πανιωνίου) στον Ολυμπιακό Κεφαλονιάς, όπου θα έχει για παίκτη τον επιστήθιο φίλο του, πανύψηλο (1.93 μ.) σέντερ-φορ Νίκο Μιρτσέκη (Πανιώνιος, Καλαμάτα, ΑΕΚ, Ηρακλής) 42 ετών σήμερα.
Ευχόμαστε σε όλους ανεξαιρέτως καλή επιτυχία!

Πόλεμος ανακοινώσεων!

Κάθε άλλο παρά με καλούς οιωνούς έχει ξεκινήσει η πέμπτη περίοδος της Super League Hellas, καθώς μόλις στη δεύτερη αγωνιστική εγέρθηκαν ήδη οι πρώτες ενστάσεις κατά της αξιοπιστίας της διοργάνωσης. Σαν αφορμή στάθηκε η διαιτησία του Γιώργου Δαλούκα στο Σαββατιάτικο ντέρμπι Άρης-Παναθηναϊκός (0-1) το οποίο κρίθηκε υπέρ των «πρασίνων» χάρις σε ένα ανύπαρκτο κατά τα φαινόμενα πέναλτι που καταλόγισε ο Θεσσαλός ρέφερι.
Άμεση ήταν η αντίδραση του προέδρου της λίγκας και μεγαλομέτοχου του Ολυμπιακού κ. Ευάγγελου Μαρινάκη, ο οποίος μίλησε για «έγκλημα κατά της Ελλάδας» (!) και ζήτησε να εξυγιανθεί («να ξεβρομίσει» ήταν η ακριβής έκφραση) ο χώρος του ποδοσφαίρου, αφήνοντας σαφείς αιχμές κατά του προέδρου της ΕΠΟ κ. Σοφοκλή Πιλάβιου, του Παναθηναϊκού, αλλά και της διαιτησίας.
Στην ανακοίνωση αυτή απάντησε με πράο τόνο η διοίκηση του ΠΑΟ, του οποίου ωστόσο ο προπονητής κ. Νιόπλιας μίλησε για δίκαιη νίκη προκαλώντας γενικότερη θυμηδία, ενώ ειρωνική ήταν η απάντηση της ΠΑΕ Άρης που έσπευσε να «εγκαλέσει» τον κ. Μαρινάκη για επιλεκτική ευαισθησία.
Όπως εύκολα αντιλαμβάνεται ο καθένας, τέτοιου είδους δημόσιες τοποθετήσεις το λιγότερο που κάνουν είναι να δυναμιτίζουν την εξέλιξη του πρωταθλήματος, εξεγείροντας τα αισθήματα των σκληροπυρηνικών οπαδών, που όλοι εύχονται να μην αποφασίσουν με τη σειρά τους να δώσουν τις δικές τους «απαντήσεις» εντός και εκτός αγωνιστικών χώρων, σε μια αέναη επανάληψη ενός εφιαλτικού σκηνικού βίας και αδιέξοδης αντιπαλότητας.
Επί της ουσίας τώρα, όπως φάνηκε καθαρά ο Γιώργος Δαλούκας έχει υποπέσει σε ένα αναμφισβήτητο σφάλμα, ανεξήγητο για έναν διαιτητή της δικής του πείρας και αξίας. Αυτό που περιμένουν όλοι είναι αφενός μεν την παραδοχή εκ μέρους του ότι έσφαλε, αφετέρου δε τη παραδειγματική τιμωρία του από τα αρμόδια όργανα. Μόνο έτσι θα φανεί ότι οι διοικούντες τους ποδοσφαιρικούς θεσμούς έχουν την απόλυτη διάθεση για τήρηση των όρων ισονομίας που απαιτούνται ακυρώνοντας παράλληλα τα όποια επιχειρήματα των καχύποπτων φιλάθλων.
Είναι σίγουρο ότι, μετά από την παλαιότερη παντοκρατορία της διαβόητης «παράγκας» (η οποία καθόριζε εκ των προτέρων τη μοίρα των ομάδων απ’ την Α’ μέχρι και τη …Δ’ Εθνική), κανένας δε θα επιθυμούσε την εμφάνιση κάποιας παρόμοιας "φάμπρικας". Το ποδόσφαιρό μας πρέπει επιτέλους να πάει μπροστά, στέλνοντας τους κάθε είδους δυνάστες του στο χρονοντούλαπο της ιστορίας.

Απαξίωση των Εθνικών Ομάδων

Κορυφώνεται η αίσθηση δυσφορίας στο ελληνικό φίλαθλο κοινό, μετά και τη χθεσινή ανακοίνωση του Φάνη Γκέκα, που με μια σύντομη αναφορά στο ... προσωπικό του ιστολόγιο (!), γνωστοποίησε ότι παύει να προσφέρει τις υπηρεσίες του στην Εθνική Ελλάδας ποδοσφαίρου των Ανδρών. Η νέα αυτή δήλωση απαξίας (που φήμες θέλουν ν αμην είναι η τελευταία...) ήρθε να προστεθεί σαν ένας ακόμη κρίκος μιας αλυσίδας τέτοιου είδους ενεργειών, ενδεικτική ίσως κάποιας συγκεκριμένης νοοτροπίας, που κάθε άλλο παρά βοηθά στην προαγωγή του αθλητισμού αλλά αποτελεί αρνητικό παράδειγμα για τη νέα γενιά.
Αντίστοιχες τοποθετήσεις θυμίζουμε ότι διατυπώθηκαν πρόσφατα από τους (τέως πλέον) διεθνείς Γιάννη Αμανατίδη και Σωτήρη Κυργιάκο, αλλά και απ' το Δημήτρη Διαμαντίδη που επίσης αποχώρησε πρόωρα από την Εθνική καλαθοσφαίρισης Ανδρών, μετά τον αποκλεισμό στο Ευρωμπάσκετ της Τουρκίας.

Όπως ήταν αναμενόμενο, τα εκφυλιστικά αυτά φαινόμενα (που πιθανό να αντικατοπτρίζουν μια γενικότερη κρίση αξιών στις Εθνικές Ομάδες των δυο δημοφιλέστερων ομαδικών αθλημάτων της χώρας) προκάλεσαν ήδη την παρέμβαση της Πολιτείας, δια στόματος του γενικού γραμματέα αθλητισμού κ. Πάνου Μπιτσαξή. Ο τελευταίος, απευθύνθηκε τόσο στον Πρόεδρο της ΕΠΟ κ. Σοφοκλή Πιλάβιο, όσο και στο Γενικό Γραμματέα της ΕΟΚ κ. Παναγιώτη Τσαγκρώνη και τους επέστησε την προσοχή, έτσι ώστε στο μέλλον να αποφευχθούν τέτοιου είδους δυσάρεστα συμβάντα.

Από την πλευρά μας, περιτό είναι να επισημάνουμε ότι η συμμετοχή στις Εθνικές Ομάδες συνιστά μέγιστη Τιμή, την οποία κανείς δε δικαιούται να υποβαθμίζει, όσο ψηλά και αν βρίσκεται από πλευράς προσφοράς. Οι πάντες κρίνονται εξάλλου, από την πρώτη μέχρι και την τελευταία στιγμή...

Ευκαιρία για νέο ξεκίνημα

Άδοξα ολοκλήρωσε τις υποχρεώσεις της η Εθνική ομάδα μπάσκετ των ανδρών στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Τουρκίας. Με πολλά σύννεφα να σκιάζουν ήδη τον ορίζοντα, παράπονα, μουρμούρες και ενστάσεις κύρια για τον τρόπο που επέλεξαν οι διεθνείς μας και το προπονητικό τιμ να διεκδικήσουν τη διάκριση, αλλά και προβληματισμό για το μέλλον.
Είναι γεγονός ότι η Εθνική ομάδα κουβαλούσε μαζί της πολλά, φθάνοντας στη γείτονα. Πρώτα απ’ όλα ήθελε να διατηρήσει τα σκήπτρα της από τη δεύτερη θέση που κατέκτησε στην Ιαπωνία το 2006. Αλλά και να αποδείξει ότι είναι ομάδα με παρόν και συνέχεια, καθώς σε όλες σχεδόν τις κορυφαίες διοργανώσεις των τελευταίων ετών κατάφερνε να βρίσκεται στο προσκήνιο. Πράγματι, οι εμφανίσεις της στα φιλικά αυτό έδειχναν, τουλάχιστον μέχρι τον επεισοδιακό αγώνα με τη Σερβία στο ΟΑΚΑ. Από κει και πέρα κάτι στράβωσε στην ομάδα και άρχισαν οι περιπλοκές. Χωρίς να πείσει η Εθνική πέτυχε να αποφύγει την ήττα στις δυο πρώτες αναμετρήσεις της με Κίνα και Πουέρτο Ρίκο, αλλά λύγισε από την ισχυρή Τουρκία, αφήνοντας να διακριθούν αρκετές αδυναμίες της.
Λάθη όμως δεν έγιναν μόνο μέσα στο παρκέ, αλλά και στο σχεδιασμό για τη συνέχεια. Οι έλληνες εκπρόσωποι άρχισαν ξαφνικά τους ψυχρούς υπολογισμούς, προκειμένου να «διαλέξουν» αντίπαλο για τη συνέχεια. Έτσι μετά την άνετη επικράτηση κατά της Ακτής Ελαφαντοστού, η Ελλάδα έχασε με κάτω τα χέρια από τη Ρωσία, προκαλώντας τη μήνη του προπονητή των αντιπάλων Ντέϊβιντ Μπλατ, των τούρκων Μπόγκνταν Τάνιεβιτς, αλλά και τα ειρωνικά σχόλια ξένων δημοσιογράφων και οπαδών.
Με τον τρόπο αυτό η ελληνική αποστολή πίστεψε ότι απέφυγε τη δεύτερη θέση που θα την έφερνε αντιμέτωπη με ΗΠΑ και Ισπανία. Ωστόσο αυτά είναι επικίνδυνα παιχνίδια και αν μπεις σε τέτοιου είδους χορό, δύσκολα γλυτώνεις από τα απρόοπτα. Ιδιαίτερα ενδιαφερόμενη για την περαιτέρω τύχη της ήταν και η Γαλλία, η οποία ακολούθησε τον ίδιο δρόμο (εσκεμμένη ήττα) με αποτέλεσμα η Ελλάδα να βρει μπροστά της τον κακό δαίμονα των «φούριος ρόχας» σε μια επανάληψη του Τελικού της Σαϊτάμα πριν από τέσσερα χρόνια.
Αναστατωμένοι από τα όσα προηγήθηκαν, με ηθικό εμφανώς πεσμένο και χωρίς την υπερ-συγκέντρωση που ήταν απαραίτητος για έναν τέτοιο αγώνα, οι παίκτες μας για μια ακόμη φορά δεν τα κατάφεραν απέναντι στους αυτοματοποιημένους ισπανούς. Είναι αλήθεια πως οι διεθνείς προσπάθησαν, πάλεψαν το παιχνίδι με όσες δυνάμεις διέθεταν, όμως τελικά υπέκυψαν στην ανωτερότητα των αντιπάλων.
Ίσως να έχει φτάσει η στιγμή για κάποιες σημαντικές αποφάσεις, ίσως και όχι. Το βέβαιο είναι πως η ομάδα χρειάζεται στήριξη, ηρεμία και επαναφορά του κλίματος ομοψυχίας, κάτι που ανέκαθεν αποτελούσε το σήμα-κατατεθέν της. Ταλέντο, όπως πάντα, υπάρχει. Παρά την απουσία του Δημήτρη Διαμαντίδη, του οποίου ο κύκλος έκλεισε, θα συνεχίσει να στοχεύει ψηλά. Αρκεί να επικρατεί το καθαρό μυαλό και να παίρνονται οι σωστές αποφάσεις στις κρίσιμες στιγμές. Όλα τα άλλα είναι φθηνή παρά-φιλολογία…