Η Οδοντιατρική Σχολή Πρωταθλήτρια!

Τα μέλη της ποδοσφαιρικής ομάδας της Οδοντιατρικής Σχολής της Αθήνας, που κατέκτησαν το χρυσό μετάλλιο στο Πανεπιστημιακό Πρωτάθλημα της σεζόν 1987-88. Το στιγμιότυπο έχει ληφθεί ακριβώς μετά από τη βράβευσή τους, που έγινε στην κεντρική αίθουσα τελετών του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.

Κυριακή 28 Νοεμβρίου 2010

Ο ιστορικός Ορφέας Αιγάλεω!

Ο Ορφέας Αιγάλεω είναι ποδοσφαιρικός σύλλογος που ιδρύθηκε το 1928 με το όνομα Ολυμπιάδα και αριθμό μητρώου ΕΠΟ το 8. Το 1968 έπειτα από αναγκαστική συγχώνευση απορόφησε την Ιεράπολη, και την Άμυνα, μετά από πρωτοβουλία του τότε δημάρχου της πόλης (διορισμένου από τη δικτατορία των συνταγματαρχών) Ορφέα Τζανετόπουλου, και μετονομάστηκε σε Α.Π.Ο. ΟΡΦΕΑΣ ΑΙΓΑΛΕΩ.

Ο Ορφέας αγωνίσθηκε αρχικά στα τοπικά πρωταθλήματα και για μια ολόκληρη δεκαετία (1968-79) πρωταγωνίστησε στο Αθηναϊκό ποδόσφαιρο.

Την περίοδο 1970-1971 κέρδισε μέσω ερασιτεχνικού τουρνουά για πρώτη φορά την άνοδό του στο πρωτάθλημα της Β' Εθνικής κατηγορίας όπου συμμετείχε τη διετία 1971-73. Μάλιστα την πρώτη από τις δύο χρονιές και στον αγώνα του με την Καλαμάτα εντός έδρας (0-0) καταγράφηκε το απόλυτο εισιτηριακό ρεκόρ για το Δημοτικό Στάδιο Αιγάλεω (18.100 εισιτήρια)

Ο Ορφέας επανέλαβε τη συμμετοχή του δύο χρόνια αργότερα, αφού το 1975 με προπονητή τον παλαιό άσσο του Αιγάλεω και της ΑΕΚ Σοφοκλή Κουλίδη, πέτυχε να πρωτεύσει και πάλι σε όμιλο του τουρνουά, αυτή τη φορά σε βάρος της Δάφνης Ερυθρών.

Η δεύτερη διετία του στη Β' Εθνική (1975-1977) χαρακτηρίσθηκε από εξαιρετικές εμφανίσεις, όμως η Αιγαλεώτικη ομάδα δεν κατάφερε να αποφύγει τον υποβιβασμό στο Εθνικό Ερασιτεχνικό Πρωτάθλημα, όπου έλαβε μέρος τη σεζόν 1977-78. Ωστόσο, από το 1977 ξεκίνησε η πτωτική πορεία του σωματείου. Μετά τον υποβιβασμό του απ' τη Β' Εθνική που προήλθε με σκανδαλώδη τρόπο κατά την τελευταία αγωνιστική, στο εκτός έδρας παιχνίδι με τον Α.Ο. Κορωπίου (όταν οι γηπεδούχοι δεν κατέβηκαν στο β' ημίχρονο ώστε ο Ορφέας που προηγείτο με 0-4 να μη φτάσει στη νίκη που χρειαζόταν με πολλά τέρματα για να διατηρηθεί στην κατηγορία), ακολούθησαν δυο ακόμη απανωτές αποτυχίες. Το 1978 τερμάτισε στην 11η θέση του Εθνικού Ερασιτεχνικού και έδωσε αγώνες μπαράζ με τους ισόβαθμούς τους Α.Ο. Νίκαια, Ν. Αρτάκη και Ο.Φ. Ιεράπετρας, αλλά έχασε και πάλι την παραμονή.

Το 1979 έπεσε και από την Α' στη Β' ΕΠΣΑ αφού λόγω αφαίρεσης 3 βαθμών βρέθηκε στη 18η θέση της τελικής κατάταξης και υποβιβάσθηκε. Έκτοτε, δεν κατόρθωσε να επιστρέψει σε εθνική κατηγορία.

Την αγωνιστική περίοδο 2010-11 ο Ορφέας έλαβε μέρος στο πρωτάθλημα της Β' κατηγορίας ΕΠΣΑ.

Σάββατο 27 Νοεμβρίου 2010

Το όνειρο που έγινε εφιάλτης!

Ο πρωταθλητής Ελλάδας του 1986 Άρης Θεσσαλονίκης έφθασε ένα βήμα από την είσοδό του στην ημιτελική φάση του κυπέλλου πρωταθλητριών Ευρώπης 1986-87, αλλά δεν τα κατάφερε. Με προπονητή τον Γιάννη Ιωαννίδη και το Νίκο Γκάλη σε σπουδαία βραδιά πέτυχε στον πρώτο αγώνα του δεύτερου προκριματικού γύρου (στον πρώτο γύρο είχε αποκλείσει εύκολα τη Βελγική Σουνέρ Οστάνδης με συνολικό σκορ 250-154) μια ανεπανάληπτη νίκη σε βάρος της φημισμένης Τρέισερ στο Αλεξάνδρειο με το εκπληκτικό 98-67 (διαφορά 31 πόντων, ημίχρονο 60-34), ενώ πέντε λεπτά προ της λήξης είχε προηγηθεί ακόμα και με 38 πόντους!


Άρης: Γκάλης 44 (15/20 δίπ.), Γιαννάκης 6, Τζάκσον 6 (2 καρφώματα), Φιλίππου 10, Σούμποτιτς 18, Ρωμανίδης, Λυπηρίδης 4, Δοξάκης 10.

Τρέισερ: Ντ' Αντόνι 16, Πρέμιερ 13, Μάκαντου 26, Μενεγκίν, Μπάρλοου 11, Γκαλινάρι, Μπάρνια 1, Μποζέλι.

Όλα τα ΜΜΕ της εποχής χαρακτήριζαν απίστευτη την ήττα της Ιταλικής ομάδας, η οποία ήταν η βαρύτερη που είχε υποστεί μέχρι τότε σε Ευρωπαϊκό αγώνα της. Το μέγεθος της επιτυχίας αποκτά μεγαλύτερες διαστάσεις, από το γεγονός ότι ο Άρης αγωνίσθηκε ουσιαστικά χωρίς τον Γιαννάκη καθώς ο τελευταίος φορτώθηκε πολύ γρήγορα (7ο λεπτό) με 4 φάουλ και αποσύρθηκε στον πάγκο αντικαθιστώμενος από τον αναπληρωματικό πλει-μέικερ Δοξάκη, που ωστόσο τα πήγε περίφημα τόσο στην οργάνωση του παιχνιδιού, όσο και στο σκοράρισμα.

Το όνειρο, εντούτοις, δεν κράτησε πολύ για τον Άρη. Στον επαναληπτικό του "Παλατρουσάρντι" και έπειτα από ένα αγωνιώδες 40λεπτο το οποίο παρακολούθησαν εκατομμύρια Έλληνες τηλεθεατές που δεν πίστευαν στα μάτια τους, οι Ιταλοί του Νταν Πήτερσον ανέτρεψαν αρκετά πριν το τέλος της αναμέτρησης τη διαφορά και πέρασαν στην εξάδα, νικώντας με 34 πόντους (83-49, ημίχρονο 44-30).

Τρέισερ:Μπάρνια 8, Μποζέλι 9, Ντ΄Αντόνι 9, Πρέμιερ 20, Μενεγκίν 12, Γκαλινάρι 1,, Μπάρλοου 12, Μάκαντου 12.

Άρης: Λυπηρίδης, Γιαννάκης 15, Γκάλης 16, Σούμποτιτς 7, Φιλίππου 4, Ρωμανίδης 2, Τζάκσον 5, Δοξάκης.

Φημολογία

Στον απόηχο του αποκλεισμού, πολλά ακούστηκαν από διάφορους, χωρίς όμως τελικά να αποδειχτεί κάτι. Φήμες που κυκλοφόρησαν σχολίαζαν την μεγάλη οικονομική ζημία που θα είχε υποστεί η Τρέισερ αν έμενε έξω από τη συνέχεια, σε συνδυασμό με το ότι οι Θεσσαλονικείς -ύστερα απ΄ την αποτυχία της προηγούμενης χρονιάς με τον άδοξο αποκλεισμό από τη Λιμόζ- δεν είχαν στον προγραμματισμό τους την επιπλέον διάκριση.

Για το λόγο αυτό είχαν περιοριστεί στην απόκτηση μόνο ενός ξένου (εκτός του "έλληνα" Σλόμπονταν-Λευτέρη Σούμποτιτς), του "γυρολόγου" Αμερικανού Τζάκσον, που πληρωνόταν με το παιχνίδι, κόστισε ελάχιστα, ωστόσο αποδείχθηκε ένας από τους χρησιμότερους αλλοδαπούς παίκτες που αγωνίστηκαν ποτέ στην Ελλάδα.

Χαρακτηριστικό είναι ότι μόνο η αποζημίωση του βετεράνου Μπομπ Μακάντου της Τρέισερ (με 14 χρόνια θητεία στο NBA) θα ξεπερνούσε κατά πολύ το συνολικό προϋπολογισμό του Άρη εκείνης της χρονιάς!

Ακόμη, ιδιαίτερα αρνητική εντύπωση έκανε η πολύ κακή απόδοση των Γιαννάκη και Γκάλη (που συχνά στον αγώνα υπέπιπταν σε λάθος πάσσες, βήματα κ.λ.π.) πράγμα ασυνήθιστο για παίκτες της δικής τους κλάσης, ακόμη κι αν στην εξέδρα οι Ιταλοί φίλαθλοι είχαν δημιουργήσει ένα αφόρητο για την Ελληνική ομάδα κλίμα.

Τέλος, δεν πέρασε απαρατήρητη ούτε η στάση του προπονητή Ιωαννίδη, ο οποίος παρακολουθούσε χωρίς ιδιαίτερες αντιδράσεις τη δραματική σε βάρος της ομάδας του εξέλιξη του ματς, χωρίς να προβεί σε καμία ενέργεια από εκείνες που συνήθιζε να κάνει σε παρόμοιες καταστάσεις λόγω του έντονου ταμπεραμέντου που τον διέκρινε (βγάλσιμο του σακακιού του, χειρονομίες κ.α)

Τρίτη 23 Νοεμβρίου 2010

Το πρωτάθλημα της ΕΠΣ Αθηνών

Η κορυφαία τοπική κατηγορία της Αθήνας, η ιστορική Α' Κατηγορία της Ένωσης Ποδοσφαιρικών Σωματείων Αθηνών (Ε.Π.Σ.Α.) είναι η αρχαιότερη ποδοσφαιρική διοργάνωση της Ελλάδας, καθώς ξεκίνησε το τόσο μακρινό μακρινό 1925 και συνεχίζεται μέχρι τις μέρες μας.
Σταθμό στην πορεία της αποτέλεσε η εφαρμογή του θεσμού της Α' Εθνικής, την περίοδο 1959-60, που έκτοτε της αφαίρεσε μεγάλο μέρος της έως τότε αίγλης της, ως η δυσκολότερη τοπική κατηγορία της επικράτειας. Επόμενο κρίσιμο βήμα στη ζωή της Α' Αθηνών ήταν η καθιέρωση δυο ομίλων (από το 1967-68), στοιχείο που διατηρεί έως και σήμερα.
Οι πρωταθλητές της αρχικά αποκτούσαν το δικαίωμα να συμμετάσχουν στην τελική φάση του πανελληνίου πρωταθλήματος (έως και το 1959), ενώ στη συνέχεια προκρίνονταν για τη Β΄ Εθνική, μέχρι και την περίοδο 1964-65. Από το 1966 οι κορυφαίοι σύλλογοι από την τελική κατάταξη της κάθε περιόδου θα έπαιρναν μέρος σε ομίλους του νεοσύστατου ερασιτεχνικού τουρνουά (για την άνοδο στη Β' Εθνική) και από το 1977-78 ανέβαιναν στο μόνιμο Εθνικό Ερασιτεχνικό Πρωτάθλημα, μετέπειτα Δ' Εθνική.
Σε επόμενα αφιερώματα θα ασχοληθούμε αναλυτικά με τα τοπικά πρωταθλήματα της Α' κατηγορίας Αθηνών, από την περίοδο 1959-60 έως και 2009-10.

Ο πρόγονος της Γ' Εθνικής (ποδόσφαιρο)


Την ποδοσφαιρική περίοδο 1959-60 καθιερώθηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα κανονικό πρωτάθλημα Α’ Εθνικής κατηγορίας, με τη συμμετοχή (αρχικά) 16 ομάδων. Το Μάρτιο του 1960 ξεκίνησε υπό μορφή «τουρνουά» και η Β’ Εθνική, η οποία ωστόσο απέκτησε τακτικό χαρακτήρα δυόμισι χρόνια μετά (1962-63). Το 1965 οι συνθήκες φάνηκαν να ωριμάζουν αρκετά, όσο χρειαζόταν για την προσθήκη μιας ακόμα ενδιάμεσης αγωνιστικής φάσης μεταξύ της Β’ Εθνικής και των τοπικών διοργανώσεων των ποδοσφαιρικών ενώσεων της χώρας μας. Κάπως έτσι γεννήθηκε το «Ερασιτεχνικό» πρωτάθλημα, με έναρξη τη σεζόν 1965-66.


Αρχικά, η Ε.Π.Ο. αποφάσισε να το στελεχώσει με συλλόγους που για διάφορους λόγους είχαν αποκλεισθεί από τη Β’ Εθνική. Σύντομα μάλιστα, παρότι ουσιαστικά επρόκειτο όχι για εθνική κατηγορία αλλά για ένα παν-επαρχιακό προκριματικό τουρνουά με ομίλους συνδεδεμένο άρρηκτα με τις ανά την επικράτεια τοπικές διοργανώσεις της Α’ κατηγορίας, οι αρμόδιοι έσπευσαν να το ονομάσουν «Γ’ Εθνική». Οι τότε ευσεβείς πόθοι τους για τη σταδιακή του μετεξέλιξη στην τρίτη τη τάξει ποδοσφαιρική κατηγορία, έγιναν πραγματικότητα δεκαέξι ολόκληρα χρόνια αργότερα με την εφαρμογή ενός πανελλήνιου ομίλου της «πειραματικής» Γ’ Εθνικής (1982-83).

Το «Εθνικό Ερασιτεχνικό Πρωτάθλημα», που εν τω μεταξύ είχε σταθεροποιηθεί σα μόνιμη κατηγορία από το 1977-78, συνέχισε να υφίσταται για μια ακόμη τετραετία, καθώς από το 1987-88 μετονομάστηκε σε Δ’ Εθνική και, έκτοτε, διατηρεί την ονομασία αυτή, παρότι κατά καιρούς «φλερτάρει» και με τον όρο «Περιφερειακό Πρωτάθλημα».

Σε επόμενά μας άρθρα, θα παρακολουθήσουμε βήμα-βήμα ολόκληρη αυτή την τόσο ενδιαφέρουσα εξελικτική πορεία.

(ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ)

Πέμπτη 18 Νοεμβρίου 2010

Η ΑΕΚ στο "θρόνο" του Ευρωπαϊκού μπάσκετ (1968)


Το Κύπελλο Κυπελλούχων ομάδων Ευρώπης καλαθοσφαίρισης ανδρών της περιόδου 1967-68 ήταν η δεύτερη κατά σειρά διασυλλογική διοργάνωση αυτού του θεσμού. Σε αυτήν, πρώτευσε και αναδείχθηκε ως τροπαιούχος η ελληνική ΑΕΚ (ΑΕΚ Athens), φθάνοντας έτσι στον πρώτο διεθνή τίτλο της ιστορίας της. Η ΑΕΚ θα περάσει χωρίς αγώνα τον πρώτο γύρο και στην επόμενη φάση θα βρει μπροστά της την ισπανική Βιτόρια. Η ήττα της "Ένωσης" στον πρώτο αγώνα στην έδρα της αντιπάλου της (75-82) δεν έχει καμία συνέπεια, αφού στη ρεβάνς η ελληνική ομάδα θριαμβεύει με 86-65. Στον επόμενο γύρο η ΑΕΚ αντιμετωπίζει τη βελγική Άντερλεχτ Ρόαγιαλ, την οποία νικά στην Αθήνα με 22 πόντους διαφορά (76-54), αλλά ...λαχταράει μέχρι να τελειώσει ο επαναληπτικός αγώνας και προκρίνεται για μόλις 2 πόντους, καθώς ηττάται με 54-74! Επόμενο εμπόδιο στον ημιτελικό γύρο ήταν η κάτοχος του τίτλου Ίνις Βαρέζε, η οποία επικρατεί σχετικά δύσκολα στο πρώτο παιχνίδι στην Ιταλία με 78-60. Εξήντα χιλιάδες έλληνες φίλαθλοι συρρέουν στο Παναθηναϊκό Στάδιο για το δεύτερο ματς, όπου ύστερα από συγκλονιστική μάχη, η ΑΕΚ νικά χάρις σε ραβέρσα του Τρόντζου στην εκπνοή, με 72-52 και περνάει στον Τελικό.

ΑΕΚ (Νίκος Μήλας): Αμερικάνος 31, Τρόντζος 12, Ζούπας 12, Λαρεντζάκης 3, Χρηστέας 4, Τσάβας, Βασιλειάδης 10.

Ίνις: Ολάντονερ 13, Μπουφαλίνι 10, Ρουσκόνι 6, Μποβόνε 6, Βιλέτι 2, Σάλιβαν 6, Μενεγκίν 6, Τζερκάτι 3.

Είχε έρθει η ώρα για την πρώτη "χρυσή" στιγμή του ελληνικού μπάσκετ, δυο δεκαετίες πριν την "έκρηξη" του 1987.  Σε ένα κατάμεστο "Καλιμάρμαρο" (παρόν 80.000 κόσμος) η ΑΕΚ κατόρθωσε να νικήσει και τη Σλάβια Πράγας με 89-82 (ημίχρονο 47-38), έχοντας συμπαραστάτες τους φιλάθλους, τους ...φωτορεπόρτερ (που δε δίσταζαν να ...τυφλώνουν με τα φλας τους τους παίκτες της Σλάβια!) και το δημοσιογράφο Βασίλη Γεωργίου που η συγκλονιστική του μετάδοση για λογαριασμό της ελληνικής ραδιοφωνίας έχει χαραχθεί ανεξίτηλα στη μνήμη όσων είχαν την ατυχία να μην είναι παρόντες στο γήπεδο, αλλά και την τύχη να τον ακούσουν να περιγράφει την αγωνιώδη αναμέτρηση.

ΑΕΚ: Αμερικάνος 29, Τρόντζος 24, Ζούπας 12, Βασιλειάδης 11, Λαρεντζάκης 6, Χρηστέας 4, Τσάβας 3.

Σλάβια: Ζίντεκ 31, Ρουτσίσκα 23, Μπάροχ 12, Μίφκα 14, Τόμασεκ 2, Κονόπατσεκ, Άμερ.

Αναλυτικά η διοργάνωση 1967-68.

Με τεχνικό το Νίκο Μήλα και ένα αμιγώς ελληνικό ρόστερ (Γιώργος Αμερικάνος, Χρήστος Ζούπας, Γιώργος Τρόντζος, Λάκης Τσάβας, Αίας Λαρεντζάκης, Στέλιος Βασιλειάδης, Αντώνης Χρηστέας, Νίκος Νεσιάδης, Πέτρος Πετράκης και Ανδρέας Δημητριάδης), η "Ένωσις" (όπως αποκαλείτο τότε από τους οπαδούς της) αφού πρώτα απέκλεισε τους κατόχους του τρόπαιου, υπέταξε στον Τελικό που διεξήχθη στο Παναθηναϊκό Στάδιο της Αθήνας μπροστά σε 80.000 θεατές, με σκορ 89-82 την τσεχοσλοβακική Σλάβια Πράγας (Slavia Praha USK). Μεγάλη έκπληξη αποτέλεσε η πορεία της ανατολικογερμανικής εκπροσώπου, που κατόρθωσε να φτάσει μέχρι τους ημιτελικούς.

Διαδικασία διεξαγωγής

Το σύστημα διεξαγωγής περιελάμβανε έναν προκριματικό γύρο με επτά ζευγάρια σε διπλές αναμετρήσεις και στη συνέχεια τρεις γύρους (φάση των "16", προημιτελικός και ημιτελικός) πάντα με διπλές συναντήσεις, έως τον μονό Τελικό αγώνα.

Οι συμμετέχουσες ομάδες ήσαν εικοσιμία, ενώ η κάτοχος του τίτλου Βαρέζε ξεκίνησε τις υποχρεώσεις της στα προημιτελικά.

Προκριματική φάση

  • Solna Vikings (Σουηδία)-Osnabruck (Δυτική Γερμανία) 60-55, 60-85.

  • All 'Onesta' Milano (Ιταλία)-Dinamo Bucarest (Ρουμανία) 73-64, 79-94.

  • Acadimica Coimbra (Πορτογαλία)-KAS Bilbao/Vitoria (Ισπανία) 61-68, 65-115.

  • Landlust Canadians/Black Velvet (Ολλανδία)-ASVEL Villeurbanne (Γαλλία) 69-70, 61-77.

  • Leipzig Vorwaets (Ανατολική Γερμανία)-Espoo Tapiolah Honka (Φινλανδία) 73-57, 65-79.

  • Olympic Fribourg (Ελβετία)-Wisla Krakow (Πολωνία) 61-104, 61-81.

  • Etzella Ettelbruck (Λουξεμβούργο)- Vienna UBSC (Αυστρία) 69-101, 64-100.

Φάση των "16"

  • Όσναμπρικ - Σλάβια Πράγας 77-88, 51-90.

  • Ντιναμό Βουκουρεστίου - Ολίμπια Λιουμπλιάνας 100-84, 60-87.

  • KAS Βιτόρια - AEK 82-72, 65-85.

  • Φενερμπαχτσέ - ΑSVEL Βιλερμπάν 68-61, 48-64.

  • Φόρβερτς Λειψίας - Βίσλα Κρακοβίας 70-63, 72-68.

  • UBSC Βιέννης - Λέφσκι Σόφιας 69-71, 64-102.

  • Χάποελ Τελ Αβίβ - Άντερλεχτ 56-51, 66-83.

Προημιτελικοί

  • Βιλερμπάν - Παλακανέστρο Βερέζε 88-73, 51-70.

  • ΑΕΚ - Άντερλεχτ 76-54, 54-74.

  • Λέφσκι Σόφιας - Φόρβερτς Λειψίας 82-81, 58-75.

  • Σλάβια Πράγας - Ολίμπια Λιουμπλιάνας 95-64, 70-82.
Ημιτελικοί

  • Παλακανέστρο Βαρέζε - ΑΕΚ 78-60, 52-72.

  • Φόρβερτς Λειψίας - Σλάβια Πράγας 57-58, 76-98.
Τελικός

  • ΑΕΚ - Σλάβια Πράγας 89-82.


  • Πηγές

  • Ρώσικη Βικιπαίδεια

  • BASKETPEDYA-Historical Basketball Database

  • "100 χρόνια μπάσκετ 1891-1991".

  • Περιοδικό "Τρίποντο" (αναδρομές και αφιερώματα στο θεσμό).

  • Αθλητικές εφημερίδες της εποχής.

Παρασκευή 12 Νοεμβρίου 2010

"Kακοποιοί"

Η πρόσφατη δήλωση τού Αλέξη Κούγια ότι "3-4 πρόεδροι ποδοσφαιρικών ομάδων τής Α' κατηγορίας είναι κακοποιοί", είναι το πιο σημαντικό γεγονός τών τελευταίων ημερών, μαζί με τα στημένα παιχνίδια που αποκαλύφθηκαν τις μέρες αυτές. Είναι απολύτως λυπηρό το γεγονός, παράγοντες του επαγγελματικού μας ποδοσφαίρου να αλληλοκατηγορούνται εκτοξεύοντας βαρύτατες αιχμές, με τον συγκεκριμένο πάντως καταγγέλοντα να έχει απωλέσει προ καιρού την όποια αξιοπιστία του, καθότι πλειστάκις ξεπερνά τα συνήθη όρια στις αντιδράσεις του, κάτι που ερπιφέρει προβληματισμό στο μέσο φίλαθλο για τη βαρύτητα των όσων κατά καιρούς εκφράζει, σε ιδιαίτερα υψηλούς τόνους. Από κει και πέρα θεωρούμε απαράδεκτο να δρουν στο χώρο του παραγοντισμού συγκεκριμένα πρόσωπα που βαρύνονται με αξιόποινη συμπεριφορά, τη σδτιγμή που το ποδόσφαιρό μας δέχεται το ένα χτύπημα μετά το άλλο, αν θυμηθούμε τις αποκαλύψεις της ΟΥΕΦΑ γιααποτελέσματα ομάδων μας που ενδέχεται να εμπλέκονται σε κυκλώματα ύποπτου ή παράνομου στοιχηματισμού, την είδηση για γνωστό ή γνωστούς μάνατζερ που κατηγορούνται ότι "στήνουν" αγώνες και τόσα ακόμη που δεν τιμούν τον ποδοσφαιρικό μας πολιτισμό, αν υπάρχει.
Τέλος, άσχετα με την δικαστική οδό στην οποία επιβάλλεται να καταφεύγει μια συντεταγμένη Πολιτεία όταν αντιλαμβάνεται πως υπάρχουν έστω υπόνοιες παραβατικής συμπεριφοράς, στηλιτεύουμε απερίφραστα την λανθασμένη κατά την άποψή μας "συνήθεια" των αρμοδίων προσώπων των αθλητικών μας αρχών να μη δίνουν άμεσα στη δημοσιότητα τα όποια στοιχεία για τις παραπάνω υποθέσεις έχουν τεθεί υπόψη τους, διότι η τακτική αυτή ενισχύει την καχυποψία των φιλάθλων περί διάθεσης "κουκουλώματος" των παρανομιών.

Τετάρτη 10 Νοεμβρίου 2010

Πρωτάθλημα Α' Κατηγορίας ΕΠΣ Αθηνών 1978-79


Το καλοκαίρι του 1978 είχαν συμπληρωθεί αισίως έντεκα περίοδοι διοργάνωσης πρωταθλημάτων της Α’ Κατηγορίας της ΕΠΣ Αθηνών με τη μορφή που γνωρίζουμε, δηλαδή σε δύο ομίλους οι πρωταθλητές των οποίων αγωνίζονται στο τέλος της σεζόν για τον τίτλο του υπέρ-πρωταθλητή της Κατηγορίας. Παράλληλα, η Ένωση Αθηνών, με τη λήξη εκείνης της χρονιάς προχώρησε στην σύνταξη πρακτικών σε νέα καλαίσθητη επίτομη έκδοση (αντί για τις δακτυλογραφημένες καταστάσεις των προηγουμένων ετών), τακτική που συνεχίζεται αδιαλείπτως έως και σήμερα.


Ωστόσο, παρά τις ελπιδοφόρες καινοτομίες, η νέα αγωνιστική χρονιά 1978-79 εξελίχθηκε σε μια ιδιαίτερα χρονοβόρα και κουραστική διαδικασία που διήρκεσε πάνω από 9 μήνες, αφού το πρωτάθλημα άρχισε την Κυριακή 24 Σεπτεμβρίου του 1978 για να ολοκληρωθεί στις 4 Ιουλίου, με τον αγώνα μπαράζ μεταξύ των τιτλούχων Αθηναϊκού Βύρωνα και Διαγόρα Δρυοπιδέων Αιγάλεω. Αιτία για τη μεγάλη αυτή καθυστέρηση στάθηκε η εκκρεμότητα με την επιβολή αποκλεισμού ή όχι στη Δόξα Βύρωνα, στο Β’ όμιλο, μια «περιπέτεια» που ξεκίνησε στις 3 Ιανουαρίου του 1979 και δεν διευθετήθηκε παρά μόνο έξι ολόκληρους μήνες αργότερα (!) Προβλήματα υπήρξαν ακόμη, στον ίδιο όμιλο, με την καθυστερημένη συμμετοχή του Ορφέα, η οποία υποχρέωσε την Αιγαλεώτικη ομάδα σε αγώνες Τετάρτη-Κυριακή μέχρι και τα τέλη Δεκεμβρίου, προκειμένου να καλυφθεί το χαμένο έδαφος των έξι πρώτων συναντήσεών της, που είχαν αρχικά αναβληθεί, λόγω του ότι δεν είχε παρθεί οριστική απόφαση για τη συμμετοχή ή όχι του Αστέρα Ζωγράφου στο Εθνικό Ερασιτεχνικό Πρωτάθλημα. Αντίθετα, ομαλά εξελίχθηκε η κατάσταση στον Α’ όμιλο.

Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

Το Σάββατο 18 Μαρτίου του 1978 και ενώ το πρωτάθλημα στον Α’ όμιλο του Εθνικού Ερασιτεχνικού ήταν σε πλήρη εξέλιξη, συνελήφθη από αστυνομικά όργανα ο Ιωάννης Λαγκαδίτης, ο οποίος επιχειρούσε να δωροδοκήσει με 30.000 δραχμές τον ποδοσφαιριστή του Αγίου Ιερόθεου Ε. Τσιακούμη, προκειμένου ο τελευταίος να έχει μειωμένη αγωνιστική απόδοση στον αγώνα της επομένης ημέρας εναντίον του Αστέρα Ζωγράφου. Παρά το ότι η στενή σχέση του συλληφθέντα με τη διοίκηση του Αστέρα δεν κατέστη ποτέ δυνατό να αποδειχθεί 100% κατά τη διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας, η Διοικητική Ανακριτική Επιτροπή (Δ.Α.Ε.) της Γ.Γ. Αθλητισμού που αρμοδίως επιλήφθηκε της υπόθεσης, δια της 48/78 απόφασής της επέβαλε ποινή αφαίρεσης 10 βαθμών από την ομάδα του Ζωγράφου. Ωστόσο, στη συνέχεια ο Αστέρας προσέφυγε στο Συμβούλιο Επικρατείας (ΣτΕ), το οποίο με την 2332/78 απόφασή του εξαφάνισε την ποινή και επέστρεψε το φάκελο της υπόθεσης στη ΔΑΕ, που όφειλε έτσι να αποφανθεί εκ νέου, λαμβάνοντας επιπλέον υπόψη και το σκεπτικό του ΣτΕ. Αποτέλεσμα αυτής της εξέλιξης ήταν το επόμενο Ερασιτεχνικό Πρωτάθλημα (της περιόδου 1978-79) να ξεκινήσει την Κυριακή 17 Σεπτεμβρίου 1978 με τον Αστέρα Ζωγράφου στη σύνθεση του Α’ ομίλου του, από τον οποίο όμως απουσίαζε ο Ορφέας Αιγάλεω που χωρίς την τιμωρία του Αστέρα και βάσει της τελικής βαθμολογίας 1977-78 υποχρεωνόταν σε υποβιβασμό, ενώ με την τιμωρία διασώζονταν. Αρχικά βέβαια, οι αγώνες και των δυο συλλόγων τόσο στο Ερασιτεχνικό, όσο και στην Α’ Κατηγορία της ΕΠΣ Αθηνών αναβάλλονταν, καθώς την Τρίτη 26 Σεπτεμβρίου συζητήθηκε η υπόθεση στη ΔΑΕ. Την επομένη, η Επιτροπή ανακοίνωσε την απόφασή της, σύμφωνα με την οποία η ποινή της αφαίρεσης των 10 βαθμών διατηρούνταν και ως εκ τούτου το σωματείο του Ζωγράφου θα έπρεπε να υποβιβασθεί στην Α’ Αθηνών, διατηρουμένου στην ανώτερη κατηγορία του συλλόγου του Αιγάλεω! Μάλιστα, την Κυριακή 8 Οκτωβρίου –και ενώ ο Αστέρας διαμαρτύρονταν έντονα προς κάθε κατεύθυνση- ο Ορφέας έδωσε καθυστερημένα τον πρώτο του αγώνα εντός έδρας με αντίπαλο τον … Άγιο Ιερόθεο.

Την επόμενη Κυριακή (15/10/1978) δεν διεξήχθησαν αγώνες λόγω των Δημοτικών Εκλογών, αλλά τη Δευτέρα 16 Οκτωβρίου ανατράπηκαν όλα τα έως τότε δεδομένα: Όπως διευκρινίστηκε επισήμως, η ΔΑΕ ορθώς μεν διατήρησε την ποινή, ωστόσο οι σχετικές διατάξεις παρερμηνεύτηκαν καθώς στο άρθρο 63, παρ. 3 του Αθλητικού Νόμου 75/1975 ορίζονταν ότι «η οποιαδήποτε οριστική ποινή επιβάλλεται στο διεξαγόμενο ή ερχόμενο πρωτάθλημα» και όχι αναδρομικά, όπως έγινε στη συγκεκριμένη περίπτωση. Τελικά, με απόφαση της ΕΠΟ που ελήφθη την Πέμπτη 20 Οκτωβρίου του 1978 οι ομάδες Αστέρας Ζωγράφου και Ορφέας Αιγάλεω αλλάζουν αμοιβαία θέσεις, ενώ οι τυχόν αγώνες της πρώτης στην Α’ ΕΠΣΑ και της δεύτερης στο Εθνικό Ερασιτεχνικό ακυρώνονται οριστικά.

Παρόλα αυτά, ο Αστέρας (που μετέφερε πια στο Ερασιτεχνικό την ποινή αφαίρεσης των 10 βαθμών) έδωσε έναν ακόμη αγώνα στην Α’ Αθηνών και μάλιστα νικηφόρο το Σάββατο 21/10 (ο οποίος στη συνέχεια ακυρώθηκε) λόγω μη καθαρογραφής της απόφασης της ΕΠΟ, ενώ ο Ορφέας ξεκίνησε τις υποχρεώσεις του στην Α’ Αθηνών με καθυστέρηση ακόμη 22 ημερών, μόλις στην 7η αγωνιστική κατά του Ηφαίστου (από τον οποίο ηττήθηκε στο Περιστέρι με 1-0), «χρωστώντας» έτσι βάσει προγράμματος τα 6 πρώτα παιχνίδια του με αντιπάλους τους Αργυρούπολη, Νεάπολη, Δόξα Βύρωνα, Αλσούπολη, Α.Ο. Δάφνης και Ο.Φ. Χολαργού. Αξίζει πάντως να σημειωθεί ότι η μεγάλη αυτή εκκρεμότητα έλαβε οριστικά τέλος την Τετάρτη μεταξύ 12ης και 13ης αγωνιστικής, με την Αιγαλεώτικη ομάδα να έχει δώσει σε διάστημα μόλις 6 εβδομάδων ένδεκα επίσημους αγώνες (!)


Δεν είχαν προλάβει να …συνέλθουν οι φίλαθλοι από εκείνη την αναταραχή και πολύ σύντομα, συγκεκριμένα αργά το απόγευμα της Τετάρτης 3 Ιανουαρίου του 1979 ξέσπασε νέα …θύελλα! Όπως έγινε γνωστό από τη ΔΑΕ, αποφασίσθηκε ο υποβιβασμός της Δόξας Βύρωνα (που μέχρι εκείνη τη στιγμή ήταν πρωτοπόρος στο Β’ όμιλο με 21 βαθμούς έναντι 19 β. του Χολαργού, 18 β. του Διαγόρα, 17 β. της Καλογρέζας και 16 β. του Μαρκό) στη Β' Κατηγορία, διότι παράγοντές της είχαν συλληφθεί επιχειρώντας να δωροδοκήσουν ποδοσφαιριστή του Χολαργού, πριν τον μεταξύ των δυο ομάδων αγώνα, που είχε διεξαχθεί στις 29 Οκτωβρίου 1978, στο πλαίσιο της 5ης αγωνιστικής και ο οποίος είχε τελικά λήξει ισόπαλος χωρίς τέρματα (0-0). Η Δόξα έκτοτε, κέρδιζε με σχετική άνεση στους περισσότερους αγώνες της, ωστόσο μια βαριά σκιά από την επικείμενη τιμωρία της, απειλούσε εκ νέου την ομαλή διεξαγωγή του πρωταθλήματος !

Έως και τρεις αγωνιστικές μετά τη δημοσιοποίηση της απόφασης, η ομάδα του Βύρωνα «πετούσε» από νίκη σε νίκη, έχοντας πιάσει τους 27 πόντους, ενώ την Κυριακή 17 Ιανουαρίου του 1979 (17η αγωνιστική) έμεινε στο 0-0 με τον ισχυρό Διαγόρα στην έδρα της. Ακολούθως ανακοινώθηκε επίσημα απόφαση της ΕΠΟ που την τιμωρούσε με αποκλεισμό από το πρωτάθλημα (μια ιδιαίτερα βαριά ποινή, που ουσιαστικά σήμαινε τον υποβιβασμό της) και έτσι η ομάδα του Αιγάλεω, με τη νίκη της την επόμενη Κυριακή στο τοπικό ντέρμπι με τον Ορφέα (2-0), βρέθηκε στην κορυφή με 25 βαθμούς σε 18 παιχνίδια. Καθώς πλέον δεν διεξάγονταν αγώνες της Δόξας και οι αντίπαλοί της έπαιρναν τους δυο βαθμούς «στα χαρτιά» ενώ από την ομάδα του Βύρωνα αφαιρούνταν λόγω μηδενισμού της, τον τίτλο διεκδικούσαν ο Διαγόρας και ο Ήφαιστος που την πρώτη αγωνιστική του δεύτερου γύρου (20η ημέρα- 4 Φεβρουαρίου του 1979) ισοβαθμούσαν στην κορυφή με 28 πόντους, ενώ στην τρίτη θέση ακολουθούσε η Καλογρέζα με 24 βαθμούς.

Στον αντίποδα, με το κλείσιμο του πρώτου μισού της περιόδου την «κούρσα» του χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα Α’ ομίλου οδηγούσε ο Αθηναϊκός (31 βαθμοί), με τους Αθηναΐδα (30 β.), Ηλιούπολη (27 β.) και Θρίαμβο Νέου Κόσμου (24 β.) να έπονται.

Σταδιακά, και ενώ το συγκρότημα του Βύρωνα στον Α΄ όμιλο επιδεικνύοντας μεγάλη σταθερότητα αύξανε τη διαφορά του από τους υπολοίπους, στο Β’ όμιλο η «μάχη» φούντωνε! Την 24η ημέρα ο Διαγόρας πέρασε μόνος πρώτος με 36 βαθμούς χάρις στη μεγάλη νίκη του μέσα στην Αγία Παρασκευή (4-1), ενώ υπερτερούσε του Ηφαίστου στα μεταξύ τους ματς με νίκη 2-1 στο Δημοτικό Στάδιο Αιγάλεω τη 2η αγωνιστική και ισοπαλία (1-1) στο Περιστέρι την 21η. Το «ντεμαράζ» επιτυχιών της ομάδας των Δρυοπιδέων συνεχίσθηκε αμείωτο έως και την 27η ημέρα, όταν υπέστη αναπάντεχη εντός έδρας ήττα από τα Πατήσια (2-3). Παρά την αποτυχία που ακολούθησε αμέσως μετά από το Παγκράτι στο γήπεδο της Νήαρ-Ήστ (1-0), ο Αιγαλιώτικος σύλλογος που προπονούσε ο Κώστας Κιούρκος διατηρούσε πάντα την πρωτοπορία στη βαθμολογία.

Την Κυριακή 8 Απριλίου η Δόξα Βύρωνα πραγματοποίησε την επανεμφάνισή της με νέο προπονητή τον Πρόδρομο Κυριακίδη και νίκη εκτός έδρας επί του Αττικού (1-0), αποθεωνόμενη από τους οπαδούς της καθώς το ΣτΕ στο οποίο είχε προσφύγει, την δικαίωνε, έστω προσωρινά. Με τη συμπλήρωση της 34ης αγωνιστικής (6 Μαΐου 1979) ο Αθηναϊκός έδειχνε βέβαιος πρωταθλητής, έξι ολόκληρους βαθμούς μπροστά από την Ηλιούπολη στον Α’ όμιλο, ενώ στο Β’ ο Ήφαιστος είχε μείνει πίσω από το Διαγόρα 4 βαθμούς. Την επόμενη Κυριακή ο Αθηναϊκός αύξησε σε 10 πόντους τον «αέρα» του από τον δεύτερο και (μαθηματικά) πανηγύριζε ήδη τον τίτλο, ενώ το Διαγόρα απειλούσε πλέον άμεσα η επανακάμψασα Δόξα, αφού υπολειπόταν αυτού κατά μόλις 6 βαθμούς, έχοντας όμως οκτώ αγώνες λιγότερους (!) Την Τετάρτη 16 Μαΐου (για την 36η μέρα) η ομάδα του Βύρωνα πιστοποίησε την ανωτερότητά της αποσπώντας το 1-1 μέσα στο Αιγάλεω, όμως η θέση της εξακολουθούσε να είναι ιδιαίτερα επισφαλής λόγω της εκκρεμούσας ποινής.

Με την επίσημη λήξη της περιόδου (27-5-1979), ο Αθηναϊκός αναδείχθηκε και τυπικά πρώτος στον Α’ όμιλο της Κατηγορίας με 62 βαθμούς σε 38 ματς και 13 ολόκληρους πόντους μπροστά από την Ηλιούπολη, ενώ για το Β’ όμιλο υπήρχαν δυο τελικές κατατάξεις. Η μία από αυτές, με τιμωρημένη τη Δόξα Βύρωνα, εμφάνιζε πρωταθλητή το Διαγόρα Αιγάλεω στους 58 βαθμούς και δεύτερο τον Ήφαιστο στους 50, ενώ η Δόξα ήταν στην τελευταία θέση με 21 βαθμούς. Η δεύτερη εκδοχή στηριζόταν σε πιθανή δικαίωση της Δόξας και την παρουσίαζε στη δεύτερη θέση με 53 βαθμούς (με 31 ματς), μόλις τρεις λιγότερους από τον πρωτοπόρο Διαγόρα που είχε ολοκληρώσει τις υποχρεώσεις του (38 παιχνίδια).

Έμελλε ωστόσο να περάσει ακόμη ένας ολόκληρος μήνας μέχρις ότου επισημοποιηθεί ο υποβιβασμός της Δόξας Βύρωνα, εν μέσω διαμαρτυριών της διοίκησής της που έβλεπε το στόχο της ανόδου στο Εθνικό Ερασιτεχνικό να καταστρέφεται ολοκληρωτικά.

Στις 4 Ιουλίου ολοκληρώθηκε και τυπικά το Πρωτάθλημα της Α’ Κατηγορία ΕΠΣ Αθηνών 1978-79 με τον καθιερωμένο αγώνα για την ανάδειξη του υπέρ-Πρωταθλητή. Στο παιχνίδι που δόθηκε στο Στάδιο της Καλλιθέας, ο Διαγόρας πήρε τον τίτλο στα πέναλτι επί του Αθηναϊκού, με 9-8 (κανονική διάρκεια και παράταση 1-1). Αμφότεροι, φυσικά, ανήλθαν στο Εθνικό Ερασιτεχνικό της περιόδου 1979-80, με την Αιγαλιώτικη ομάδα να φτάνει σε αυτό το επίτευγμα για πρώτη και μοναδική μέχρι σήμερα φορά στην ιστορία της.

Κυριακή 7 Νοεμβρίου 2010

Λιγόστεψαν οι ελπίδες των ομάδων μας

Ύστερα από τα πρόσφατα αποτελέσματα σε Champions και Europa Leagues, μπορούμε να πούμε ότι οι πιθανότητες διάκρισης των εκπροσώπων της χώρας μας μειώθηκαν στο 25%. Κι αυτό διότι μόνο ο ΠΑΟΚ από τις τέσσερις ομάδες μας που αγωνίζονται στα δυο Ευρωπαϊκά Κύπελλα πατάει γερά στην υπόθεση πρόκριση, καθώς ο ΠΑΟ (στο C.L), ο Άρης και η ΑΕΚ (E.L.) είδαν τις ελπίδες τους να ψαλιδίζονται.

Ο Παναθηναϊκός παρατάχθηκε στη Ρωσία κατά της Ρούμπιν Καζάν με σαφείς αμυντικούς προσανατολισμούς για να εξασφαλίζει το μηδέν στην άμυνα (κάτι που κατάφερε), όμως δεν τον ευνόησε το άλλο αποτέλεσμα του ομίλου του όπου πλέον ακόμα και η κατάκτηση της τρίτης θέσης (για να προκριθεί στο E.L. και να σώσει έτσι τη φετινή "παρτίδα") φαντάζει ιδιαίτερα δύσκολη.


Η ΑΕΚ, παρά τη συγκινητική προσπάθειά της, δεν κατάφερε να πάρει τους τρεις βαθμούς από την Άντερλεχτ και πρέπει τώρα να αναζητήσει πόντους εκτός έδρας, ενώ ο Άρης στάθηκε πολύ άτυχος στη Γερμανία, όταν μια διαφαινόμενη επιτυχία (σύμφωνα με την εμφάνισή του στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα) μετατράπηκε σε οδυνηρή ήττα από τη Λεβερκούζεν στις καθυστερήσεις και του "έκοψε τα φτερά" για τη συνέχεια.

Μόνο ο ισχυρός φέτος στην Ευρώπη ΠΑΟΚ δείχνει ικανός για την υπέρβαση, καθώς με τη νίκη του (και) επί της Βιγιαρεάλ μοιάζει να κρατάει στα πόδια των παικτών του την πρόκριση στην επόμενη φάση της διοργάνωσης.

Αναμένουμε με ενδιαφέρον τη συνέχεια και ευχόμαστε καλή επιτυχία σε όλους!

Πρωτοπόροι Έλληνες Οικολόγοι

  Άγις Θέρος (εφ. ΤΟ ΒΗΜΑ, 22.4.1961) ( Γράφει ο Νίκος Δ. – Θ. Νικολαΐδης ) Τα σημερινά προβλήματα της μόλυνσης του περιβάλλοντος (τρύπα τ...