Ο «άθλος» του μεγάλου Γιώργου Ζαμπέτα!

 

(Γράφει ο Νίκος Δ. – Θ. Νικολαΐδης)

Αν η πόλη του Αιγάλεω είναι πανελλήνια γνωστή το οφείλει σε έναν άνθρωπο, πέρα από τη (συνολική) συνεισφορά των μελών της ποδοσφαιρικής της ομάδας, που μεγαλούργησε κατά τις δεκαετίες του ’60, του ’70 και του ’80, αλλά και πιο πρόσφατα. Ο άνθρωπος αυτός ονομάζεται Γιώργος Ζαμπέτας (1925 – 1992) και είναι ο... «ανάδοχος» αυτής της περιοχής χάρις στην έμπνευσή του να της προσδώσει το τόσο επιτυχημένο προσωνύμιο «Σίτι» (κατά τη διάρκεια μίας συνέντευξής του στην Αγγλία) και έτσι να καταστεί, με τον τρόπο αυτό ο «πρεσβευτής» της, ανά τον κόσμο!

Ένας γνήσια λαϊκός καλλιτέχνης.

Το παράδοξο είναι πως ο αείμνηστος μουσικοσυνθέτης δεν ήταν γηγενής. Γεννήθηκε στο Βοτανικό, ωστόσο δέθηκε με αυτή τη γωνιά της Δυτικής Αθήνας και με τους ανθρώπους της (από τους οποίους λατρεύεται στην κυριολεξία) όσο ελάχιστοι «γκάγκαροι» Αιγαλιώτες. Κι αυτό διότι παρέμεινε σε αυτήν και δεν την εγκατέλειψε ποτέ, ούτε καν στις περιόδους της μεγάλης του δόξας, ούτε αργότερα. Ήταν ένας σπάνιος καλλιτέχνης με πηγαίο ταλέντο, αγνός, ντόμπρος και αυθεντικός, που έλεγε «τα σύκα σύκα και τη σκάφη σκάφη». Θα λέγαμε ότι συχνά «ακροβατούσε» ανάμεσα στη λεβέντικη μαγκιά και στον τρυφερό λυρισμό με έναν τρόπο μοναδικό. Γιαυτό και αγαπήθηκε με πάθος από όλους. Το ότι το Αιγάλεω αποκαλείται, επίσης, «Ζαμπετοχώρι», δεν είναι τυχαίο!

Στα 'Δειλινά': Γρηγόρης Μπιθικώτσης, Αλέκα Μαβίλη, Σταύρος Ξαρχάκος,

Βίκυ Μοσχολιού, Γιώργος Ζαμπέτας.

Ταλαντούχος, δοτικός και δίχως υστεροβουλία.

Ο Ζαμπέτας ξεχώριζε για την τεράστια δεξιοτεχνία του ως οργανοπαίκτης του αγαπημένου του μπουζουκιού, αλλά και για την ποιότητα του έργου του σαν συνθέτης μεγάλων λαϊκών επιτυχιών, ενώ οι στίχοι των τραγουδιών του άντεξαν στο χρόνο. Πάνω απ’ όλα, όμως, ήταν αξεπέραστος πάνω στη σκηνή. Εγκάρδιος και  ετοιμόλογος, ενθουσίαζε με τις «ατάκες» του το κοινό, που τον απολάμβανε στο πάλκο όλων των μεγάλων κέντρων διασκέδασης της Αθήνας. Ανέδειξε δε ο ίδιος πολλούς νέους καλλιτέχνες, χωρίς να ζητά ή να αναμένει ανταλλάγματα. Όσον αφορά στην τεράστια καλλιτεχνική του αξία αλλά και στον εν-γένει χαρακτήρα του, ο Ζαμπέτας αποκρυσταλλώνεται με σαφήνεια στις δύο παρακάτω ρήσεις, που αξίζει να επισημανθούν.

“Ως συνθέτης χωράει μέσα στην πρώτη δεκάδα των μεγάλων μορφών του ρεμπέτικου και λαϊκού μας τραγουδιού, ως μπουζουξής ήταν ο καλύτερος από την άποψη του προσωπικού ήχου, αλλά σαν σόουμαν ήταν μοναδικός. Ένας καλλιτέχνης που αν είχε γεννηθεί στην Αμερική θα πρωταγωνιστούσε, πιθανότατα, στην παγκόσμια σκηνή”. (Λευτέρης Παπαδόπουλος)

“Ο Ζαμπέτας είναι ο μόνος άνθρωπος στο τραγούδι, ο οποίος με βοήθησε χωρίς να περιμένει κάτι. Με όλους τους υπόλοιπους συνεργάτες μου κάτι πήρα και κάτι έδωσα”. (Δημήτρης Μητροπάνος)

Αφιέρωση του Γ. Ζαμπέτα στον Ορφέα Τζανετόπουλο.