Ο Βασίλης Βασιλειάδης μιλάει για όλα!

Ο συνδημότης Βασίλης Βασιλειάδης (φωτό από ομιλία του σε εκδήλωση του Συλλόγου Αποφοίτων Ιωνιδείου Προτύπου Σχολής Πειραιώς) δε χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις. Ενεργός επαγγελματίας, οικογενειάρχης, αλλά και συνειδητός πολίτης με όλη τη σημασία του όρου. Φίλος του περιβάλλοντος, ιδρυτής πολιτιστικού συλλόγου ("ΦΙΛΟΙ του Πυριτιδοποιείου"), καλλιεργημένος, θιασώτης της υγιούς πολιτικής (και Αριστερής, δεν το κρύβει) σκέψης και σωστός φίλαθλος, δέχθηκε ευγενικά να μας μιλήσει, απαντώντας στις ερωτήσεις μας.

1)      Τι περισσεύει στην πόλη και τι λείπει;

Νίκο το πιο εντυπωσιακό των τελευταίων ετών είναι η ανάπτυξη των καταστημάτων εστίασης, κυρίως μεζεδοπωλείων. Στην Αγίας Λαύρας, στην πλατέια Λέλας Καραγιάννη, στον Εσταυρωμένο και λίγο-πολύ σε κάθε μεγάλη πλατεία της πόληςή κεντρικό πεζόδρομο. Τα μαγαζιά αυτά γεμίζουν νεολαία και δίνουν ζωή στην πόλη. Και πιο ποιοτική διασκέδαση από το «γκλάμουρ» του Μπουρναζίου. Είμαι και εγώ από τους τακτικούς θαμώνες.

Η υπερτροφική ανάπτυξη όμως δημιουργεί και συνθήκες ασφυξίας για πολλούς κατοίκους που δεν μπορούν καν να περάσουν στα σπίτια τους. Άσε τα καροτσάκια παιδικά ή αναπηρικά. Όσοι μένουν κοντά υποφέρουν και για όσο έχει καλό καιρό, το χειμώνα δεν ενοχλούνται.

Ο Δήμος από τη μία θέλει να επιβάλλει νομιμότητα – κανείς δεν διατηρεί τα καθίσματα που δικαιούται από την άδεια – και από την άλλη να εισπράξει από την υπεραξία. Λογικό και απαραίτητο αλλά αυτά δεν γίνονται με «γιουρούσια» της - καταργημένης - Δημοτικής Αστυνομίας αλλά οργανωμένα και με επιμονή και τον … Οκτώβριο.

Η κίνηση στην πόλη, η στάθμευση χωρίς έλεγχο έχει ξεφύγει, οι διαβάσεις των αναπήρων έγιναν για τα μηχανάκια που παρκάρουν στο πεζοδρόμιο – το κάνω και εγώ και ΔΕΝ μπορούν να τα παρκάρουν στο δρόμο νομίμως – δεν υπάρχουν ειδικοί χώροι στάθμευσης.

Από την άλλη ελλείματα τεράστια στο πράσινο. Μεγάλες πλατείες είναι «καραφλές» και στη θέση τους «δάσος» από φωτιστικά σώματα. Και είναι έργο Καλογερόπουλου για να αποδίδουμε τα του Καίσαρος. Χωρίς να έχει κάνει τίποτα γι αυτό και ο κος Καρδαράς φυσικά. Η πλατεία του μετρό κάποτε ήταν «ζούγκλα», σου έχω δείξει τη σχετική φωτογραφία.

Απαράδεκτα και αυτά που γίνονται με το Κολυμβητήριο, δικαίως φωνάζει ο κόσμος.

Από την άλλη η οικονομική ανέχεια έχει χτυπήσει κατακέφαλα το Αιγάλεω, πολύ πιο βαριά από κέντρο, βόρεια-νότια προάστια ή επαρχία. Οικοδομή και όλα τα συναφή επαγγέλματα, εμπορικά καταστήματα ρούχων, κλπ, εργαζόμενοι στο δημόσιο alt+control delete που λεει η διαφήμιση.

Συνολικά με μια λέξη υποβάθμιση σε όλα τα επίπεδα. Και όχι μόνο για το Αιγάλεω βεβαίως - βεβαίως.

Και αν πίνουμε και κανένα τσίπουρο στα ρακάδικα για να ξεχνάμε, δεν είναι και έγκλημα.

2)      Πως θα χαρακτήριζες την περιβαλλοντολογική συνείδηση των κατοίκων του Αιγάλεω; 

Σε κάθετη πτώση. Φταίει βέβαια και ο μαρασμός του Δήμου που δεν ασχολείται πλέον.

Η λογική του καθημερινού πολίτη λέει «εδώ καιγόμαστε, εδώ χρωστάμε , μας κυνηγάνε εφορίες κλπ, με αυτά θα ασχολούμαστε; Πράσινο , πάρκα, ελεύθεροι χώροι για ποιότητα ζωής; Για ποια ζωή μιλάτε;». Και όσοι ζούν στα δυτικά καταλαβαίνουν πολύ καλά. Η μιζέρια της Εκάλης είναι «άχ πόσα είχα και πόσα έχασα» ενώ εδώ είναι «αχ πως θα επιβιώσω αύριο;».

Ποια η απάντηση; Μην τους χαρίζετε τίποτα. Διεκδικούμε τη ζωή μας όπως και πρώτα! Με ορμή αλλά και με συνείδηση ! Προσέχω πρώτα εγώ που παρκάρω, όταν χρειάζεται να χρησιμοποιώ αυτοκίνητο. Αφήνω τον πεζό να επιβιώσει. Δεν βρωμίζω εγώ την πόλη, μαζεύω  τα διαφημιστικά και μετά «κράζω» τον Δήμο που δεν καθαρίζει.Μαθαίνω το δικό μου παιδί να μην πετάει χαρτιά και το δικό μου σκυλάκι να μην λερώνει οπουδήποτε. Μπορεί να φαίνονται απλά και αστεία. Δεν είναι. Και φυσικά μετά δικαιούμαι να διαμαρτύρομαι για το πράσινο, την ατμοσφαιρική ρύπανση, τον θόρυβο.

3)      Σε ανησυχεί η παρατηρούμενη αύξηση των ακραίων συμπεριφορών ή πιστεύεις ότι αποτελεί φυσιολογικό φαινόμενο για την εποχή;

Η δράση φέρνει αντίδραση. Η κατάρρευση των πάντων είναι φυσιολογικό να δημιουργήσει την ανάγκη τιμωρίας των δραστών – που δεν παραδέχονται τις ευθύνες τους και ζητάνε ξανά με θράσος την εξουσία για να ολοκληρώσουν την καταστροφή («σωτηρία» το λένε οι ίδιοι). Αν δεν κάνουν επομένως το άσπρο μαύρο πως θα πορευτούν; Με το δόγμα του σόκ μόνο; Ότι δηλαδή θα έλθουν οι άλλοι οι «κακοί» να σας πάρουν τα σπίτια; Αφού αρχίζουν να τα παίρνουν ήδη οι δικοί τους, οι «καλοί».

Έτσι ανακαλύφθηκε η θεωρία των δύο άκρων, το ένα οι ξεπεσμένοι άγγελοι της δεξιάς και το άλλο οι αναρχοαριστεροί. Και οι δύο θέλουν την καταστροφή του Λαού για να δικαιωθούν. Κομπλέ; Όχι βέβαια, καμία σχέση δεν έχει ο αριστερός ακόμη και ο αναρχικός με τα κίνητρα των θαυμαστών των SS. Υπεροχή της σωματικής ρώμης απέναντι στον επιστήμονα διακήρυσσε ο θεωρητικός τους (τρομάρα του). Αταξική κοινωνία, ισότητα, αλληλεγγύη διακυρήσσουν οι άλλοι. Έχει καμία σχέση το ένα με το άλλο; Θα μου πείτε θεωρίες, ανεφάρμοστα παραμύθια, αυτά δεν γίνονται. Είδαμε και τον «υπαρκτό». Και η 17 Νοέμβρη δεν σεβάστηκε την ανθρώπινη ζωή περισσότερο από τους «άλλους». Σωστά

Τα άλλα όμως έχουν γίνει. Κι η Ελλάδα είχε 450.000 νεκρούς από την καταστροφική μανία των Ναζί. Μεταξύ αυτών και ο παππούς μου. Να το ξεχάσουμε; Να τους δικαιώσουμε και από πάνω; Αυτό δεν έιναι φυσιολογικό φαινόμενο, είναι ο ορισμός της διαστροφής !

4)      Τι πιστεύεις για την Αριστερά, θα βρει το δρόμο της ή είναι καταδικασμένη σε παλινωδίες;  

Πρέπει να ξεπεράσει την «γενιά της ήττας». Σκέτη διαμαρτυρία και σκέτο κλάμα για τα χαμένα δικαιώματα και τους χαμένους παραδείσους εμένα δεν μου λέει τίποτα. Να σηκώσουν τα μανίκια και να εμπνέυσουν, να ενεργοποιήσουν το λαό να συμμετέχει και να σώσουν, ειδικά αυτούς που είναι στο «παραπέντε». Καταχρεωμένους, άνεργους πολύ κάτω από το όριο της φτώχειας – που ζουν με δανεικά και η εφορία δεν ντρέπεται να τους φορολογήσει με τεκμήρια – διαλυμένους κοινωνικά και οικογενειακά, καταθλιπτικούς υποψήφιους για αυτοκτονία, όλους αυτούς. Είναι η στιγμή να προσφέρει και η Αριστερά κοινωνικό έργο και δικαιούται την ευκαιρία. «Το ΕΑΜ μας έσωσε απ την πείνα, θα μας σώσει και από τη σκλαβιά» έλεγε το τραγούδι. Έτσι έγινε μεγάλο και έγραψε ιστορία. Όχι κοιτώντας εσωκομματικές ισορροπίες και διάφορα αποκρουστικά για τον κόσμο του σήμερα. Ελπίζω, πιστεύω, συμμετέχω αλλά και κρίνω και παρατηρώ.

Το πελατειακό κράτος πρέπει να πεθάνει και να κάτσουμε όλοι πάνω στην ταφόπλακα !

5)      Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια για τις δράσεις του Συλλόγου των "ΦΙΛΩΝ του ΠΥΡΙΤΙΔΟΠΟΙΕΙΟΥ";

Πρώτος και κύριος στόχος είναι η εξεύρεση οριστικής έδρας και η εγκατάσταση υποδομών για να υλοποιήσουμε τα σχέδιά μας (κινηματογραφική αίθουσα-λέσχη για ποιοτικό σινεμά, χώρος  εστίασης για καφεδάκι και κουβέντα καθημερινά, οργάνωση βιβλιοπαρουσιάσεων με καλεσμένους ονόματα της διανόησης, βιβλιοθήκη, κλπ και όλα αυτά δωρεάν) και πρέπει να οργανωθούν σε  έναν ευπρεπή χώρο. Αν μας παραχωρηθεί κάποια από τις πάμπολλες κενές αίθουσες του Δήμου αυτό θα πρέπει να γίνει επίσημα και όχι στο «μιλητό» ή ως προσωπική εύνοια παρόλες τις άριστες σχέσεις μας με τον Άνθρωπο κο Καρδαρά , όπως και προηγούμενα με τον Δημήτρη Καλογερόπουλο (άσε το Δήμαρχο, άσε το Δήμαρχο). Θα δημιουργηθεί ένα μικρό «πνευματικό κέντρο» σε συνεργασία και με τους άλλους συλλόγους Αιγάλεω, Χαϊδάρι αλλά και πέριξ που ελπίζω ότι θα κάνει θαύματα.

Η επόμενη δράση του Συλλόγου είναι την 21^η Σεπτεμβρίου 8μμ στο Ρίτσος η συνεδρίαση των “Φίλων της Φύσης” (πανελλήνια οργάνωση και μέλος της παγκόσμιας «Friends of Nature”) της οποίας οι «φίλοι του Πυριτιδοποιείου» είναι μέλη και οικοδεσπότες της εκδήλωσης

Σε ευχαριστώ θερμά και εύχομαι οι στόχοι σου να ευωδοθούν!