Οι άνθρωποι του Αιγάλεω Α.Ο.: Γεώργιος Καραμπατέας.

(Γράφει ο Νίκος Δημ. Νικολαΐδης)

Ο αείμνηστος Γιώργος Καραμπατέας ήταν μία από τις πιο γνωστές αθλητικές προσωπικότητες του Αιγάλεω, αλλά και δραστήριος επιχειρηματίας. Γεννημένος το 1937, διετέλεσε επί σειρά ετών παράγοντας του συλλόγου (ήταν μάλιστα πρόεδρος του Αιγάλεω Α.Ο. για τρεις πλήρεις σεζόν) και συνέδεσε το όνομά του με την επιστροφή του συλλόγου στην Α΄ Εθνική κατηγορία, το 1977. Ήταν από τους πρωτεργάτες της κινητοποίησης των ποδοσφαιρικών σωματείων της Β΄ Εθνικής κατηγορίας κατά  την περίοδο 1979-80, όταν οι διοικήσεις τους προχώρησαν σε αποχή από τους επίσημους αγώνες, με σκοπό τη διεκδίκηση από την Πολιτεία καλύτερων συνθηκών για τους παίκτες των ομάδων που έπαιζαν στις μικρότερες κατηγορίες. Ηγέτης του «Σίτι»  και την αμέσως επόμενη χρονιά, την έφτασε ξανά ένα βήμα πριν τη μεγάλη κατηγορία, αλλά ηττήθηκε σε αγώνα μπαράζ από την ισόβαθμη Ρόδο (1-0) στο ουδέτερο γήπεδο του Ηράκλειου Κρήτης, στις 7 Ιουνίου του 1981 (φωτό). Πριν την έναρξη, μάλιστα, εκείνης της δραματικής αναμέτρησης ο Γιώργος Καραμπατέας δέχτηκε κάποιο αντικείμενο στο κεφάλι και έμεινε για μερικά λεπτά, λιπόθυμος στον αγωνιστικό χώρο.

Ο Καραμπατέας ήταν, παράλληλα, ένας έμπειρος επαγγελματίας στο χώρο της εστίασης, καθώς όλοι γνωρίζουν την περίφημη κοσμική ταβέρνα (αρχικά στο Αιγάλεω και μετά στις «Τρεις Γέφυρες») αλλά και το τουριστικό περίπτερο - αναψυκτήριο  που διεύθυνε μέχρι και τα τέλη της δεκαετίας του ’90 στο χώρο της πρώην «Γιορτής Κρασιού», στο Δαφνί . 

Αυτό όμως που δεν γνωρίζουν οι περισσότεροι, είναι πως ο Καραμπατέας ήταν και ένας πολυτάλαντος αθλητής (στίβου και όχι μόνο), πρωταθλητής Ελλάδας και  βαλκανιονίκης του άλματος επί κοντώ, βραβευμένος από τον Σ.Ε.Γ.Α.Σ. με το μετάλλιο ήθους. Ήταν αθλητής της Α.Ε. Νικαίας και μέλος της Εθνικής Ομάδας Στίβου επί μία σχεδόν δεκαετία (1953 – 1962) Το ατομικό του ρεκόρ ήταν 4,05 μ., επίδοση που σημείωσε στις 22 Σεπτεμβρίου του 1957 με μεταλλικό κοντάρι  στους Η’ Παναθηναϊκούς Αγώνες της Αθήνας, κατακτώντας το αργυρό μετάλλιο. Ακόμη, υπήρξε διεθνής ποδοσφαιριστής με την Ομάδα των Νέων, ενώ κλήθηκε και στην Προεθνική Ομάδα του βόλεϊ.

Κατά την ενασχόλησή του με το ποδόσφαιρο δαπάνησε πάρα πολλά χρήματα, γνωρίζοντας την αποθέωση από το φίλαθλο κόσμο της ομάδας την περίοδο 1976-77, κατά την οποία το Αιγάλεω, με αντεπίθεση διαρκείας στο β’ γύρο του πρωταθλήματος Νότου της Β’  Εθνικής κατηγορίας, κατάφερε να κερδίσει τον τίτλο και την άνοδο στην Α΄ Εθνική κατηγορία, σε βάρος της Κορίνθου. Τη σεζόν 1979-80, όταν ο Καραμπατέας επανήλθε στη θέση του προέδρου, η ομάδα, παρά τις προσδοκίες, δεν μπόρεσε να κάνει πρωταθλητισμό στη Β΄ Εθνική, αφού έχασε πολλούς βαθμούς από τους μηδενισμούς που επέβαλλε η Πολιτεία, αλλά και από το γεγονός πως έπαιξε σχεδόν όλα τα εντός έδρας παιχνίδια της σε ουδέτερα γήπεδα, λόγω των έργων που γίνονταν τότε, για την τοποθέτηση χλοοτάπητα στο Δημοτικό Γήπεδο Αιγάλεω.

Την χρονιά που ακολούθησε (1980-81) ο Καραμπατέας έκανε το παν για να πετύχει την επιστροφή στη μεγάλη κατηγορία, όμως το Αιγάλεω ατύχησε στο διαβόητο αγώνα μπαράζ του «Γεντί Κουλέ», ένα παιχνίδι που στιγματίστηκε από έκτροπα πριν το ξεκίνημά του και για το αποτέλεσμα του οποίου πολλά γράφτηκαν ή ειπώθηκαν. Απογοητευμένος από την απώλεια της ανόδου, ο Καραμπατέας (που είχε ζητήσει από την Τεχνική Υπηρεσία της Ε.Π.Ο. ο αγώνας «μπαράζ» να γίνει στην Ιταλία, με όλα τα έξοδα που θα απαιτούνταν να είναι πληρωμένα από εκείνον, αλλά δεν εισακούστηκε) αποφάσισε να αποσυρθεί από την προεδρία του σωματείου, αλλά παρέμεινε κοντά στην ομάδα είτε ως εξωδιοικητικός παράγων της, είτε σαν απλός χρηματοδότης της και φυσικά πάντοτε, ως φίλαθλος.

Η μακροχρόνια όμως ενασχόλησή του με τα κοινά του Αιγάλεω Α.Ο. και οι συγκινήσεις που δοκίμασε κατά τη διάρκειά της φαίνεται πως έβλαψαν, δυστυχώς, την υγεία του, με αποτέλεσμα να φύγει πρόωρα από τη ζωή το 2005, σε ηλικία μόλις 68 ετών.