SAVE EGALEO

Τα μέλη της Επιτροπής Σωτηρίας του Αιγάλεω Α.Ο. (2009-10)

Δευτέρα 30 Ιουλίου 2018

Ένας «άθλος» που οφείλουμε στον εαυτό μας...



Τούτες τις μέρες της ανείπωτης οδύνης για τόσες δεκάδες αθώων ψυχών που χάθηκαν στην πύρινη λαίλαπα ή τις κατάπιε η ζεματισμένη θάλασσα εκεί στις ακτές της Ανατολικής Αττικής, τα λόγια δείχνουν αδύναμα να εκφράσουν τη σκέψη. Μια σκέψη που οφείλει να πλανιέται σε κείνους που «έφυγαν» για πάντα, με την εκκωφαντική απουσία τους να σηματοδοτεί το μεγάλο ερώτημα.


 Έως πότε η Ελλάδα θα θρηνεί για τα παιδιά της; Μέχρι πότε θα παρακολουθούμε τις τραγικές εικόνες  ανήμποροι να αλλάξουμε τη ροή των πραγμάτων; Έως πότε θα αντικρίζουμε τόσους συνανθρώπους μας να εγκαταλείπουν τα εγκόσμια προδομένοι από την ανυπαρξία υποδομών, την εγκληματική αμέλεια των κρατούντων, τη διαφθορά που κατατρώει τα θεμέλια του κράτους μας, την αυθαιρεσία που έχει αγκαλιάσει σαν μέγγενη ολόκληρη τη δομή της κοινωνίας μας, την αρρωστημένη νοοτροπία της ατομικής «ηθικής» ή του προσωπικού «δίκαιου», που αδιαφορεί για το δικαίωμα του διπλανού μας, αλλά και τη συνολική τύχη του τόπου;

Δε θα γράψω άλλα, σεβόμενος τη μνήμη όσων δεν βρίσκονται πια κοντά μας. Απλά θα ελπίσω ότι το χρέος όλων μας από εδώ και πέρα δε θα είναι η εξαπόλυση μύδρων κατά «παντός υπευθύνου» αλλά η συνειδητοποίηση πως ο σεβασμός του περιβάλλοντος και της φύσης αποτελεί έναν πρώτιστο «άθλο», του οποίου την επίτευξη είμαστε υποχρεωμένοι να επιδιώξουμε πάση θυσία...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η «κατάρα» της Formula 1

  Μ. Σουμάχερ Μοιραία παιχνίδια της τύχης σκιάζουν τον ορίζοντα του πιο δημοφιλούς μηχανοκίνητου σπορ. ( Γράφει ο Νίκος Δ. – Θ. Νικολαΐδης...