Αφιέρωμα στη Β΄ Εθνική (μέρος Β’)

(Γράφει: Νίκος Δημ. Νικολαΐδης)

Το προηγούμενο -από αυτό που παρουσιάζουμε- πρωτάθλημα της ελληνικής Β΄ Εθνικής κατηγορίας, εκείνο δηλαδή της αγωνιστικής περιόδου 1980-81, χαρακτηρίστηκε από μια σκληρότατη «μονομαχία» στο Νότιο Όμιλο μεταξύ Ρόδου και Αιγάλεω (με τους νησιώτες τελικά να κατακτούν τον τίτλο σε αγώνα «μπαράζ» και μαζί έτσι το «εισιτήριο» για την Α΄ Εθνική) ενώ, αντιθέτως, στο «Βορρά», ο «γηραιός» της Θεσσαλονίκης παρά το αρχικά «μουδιασμένο» ξεκίνημά του (έως ότου οι ποδοσφαιριστές συνειδητοποιήσουν σε ποια κατηγορία έπαιζαν) βγήκε πρωταθλητής με 14 ολόκληρους βαθμούς διαφορά (!) από τον δεύτερο της κατάταξης, Πιερικό.

Ωστόσο η σεζόν που εδώ εξετάζουμε (1981-82) επρόκειτο να αναδειχθεί ως η πλέον συγκλονιστική μέχρι τότε στη διοργάνωση, αφού και στους δυο ομίλους της παρατηρήθηκε μεγάλος συναγωνισμός για την κατάκτηση της πρώτης θέσης. Ήταν μια χρονιά με αρκετές ιδιαιτερότητες. Πρώτα απ’ όλα, οι δυο υποβιβασμένοι από τη μεγάλη κατηγορία του 1980-81, ο Ατρόμητος Περιστερίου και η Παναχαϊκή, τοποθετήθηκαν αμφότεροι, όπως ήταν φυσικό, στο Νότο, ενώ στο Βορρά ενσωματώθηκαν οι πέντε από τους οκτώ συνολικά «νεοφώτιστους» του Εθνικού Ερασιτεχνικού Πρωταθλήματος. Το τελευταίο διεξήχθη σε τέσσερις ομίλους με τους δύο πρώτους από κάθε ομίλο να προκρίνονται για τη Β΄ Εθνική. 

Στο Βορρά λοιπόν, εισήλθαν δικαιωματικά ο «πρωτάρης» Τοξότης Βόλου και η Αναγέννηση Καρδίτσας (πρωταθλητής και δευτεραθλήτρια, αντίστοιχα, του 3^ου ομίλου του Εθνικού Ερασιτεχνικού), η Κοζάνη και ο Κιλκισιακός (4^ου Ομίλου) αλλά και ο δευτεραθλητής του 2^ου Ομίλου, Λεβαδειακός (!), ομάδα της Στερεάς Ελλάδας. Να επισημάνουμε όμως, ότι ο Λεβαδειακός είχε τερματίσει στη 2^η θέση μαζί με την Αχαϊκή, που όμως διεκδικούσε έναν αγώνα της «στα χαρτιά», έχοντας αποφασίσει να εξαντλήσει κάθε ένδικο μέσον. Επίσης, η Αναγέννηση Καρδίτσας παρότι ήταν ισόβαθμη του Αιολικού Μυτιλήνης στη β’ θέση, επωφελήθηκε από την τιμωρία της ομάδας της Μυτιλήνης για απόπειρα δωροδοκίας (του αφαιρέθηκαν 10 βαθμοί και υποβιβάστηκε στην τοπική διοργάνωση) και πήρε έτσι το -απευθείας- δικό της «εισιτήριο» από τον 3^ο Όμιλο. Στο Νότο θα έπαιζαν ο πρώτος και ο δεύτερος του 1^ου Ομίλου,  Ατρόμητος –Καμινίων- Πειραιώς (που επέστρεφε μετά από 3ετή απουσία στη Β΄ Εθνική) και Α.Ο. Χανίων (που γύριζε άμεσα, μετά τον υποβιβασμό του 1980) αλλά και ο πρωταθλητής του 2^ου Ομίλου, Παναργειακός Αργολίδας, για πρώτη φορά στα χρονικά. Ο Παναργειακός, πάντως, είχε συμμετάσχει σε τελική φάση του –λεγόμενου- «πρωταθλήματος Ελλάδας» πριν την καθιέρωση της Εθνικής κατηγορίας.

Οι Περιστεριώτες μετά το «κάζο» της Επαγγελματικής τους συμμετοχής στη μεγάλη κατηγορία, παρουσιάσθηκαν αποδυναμωμένοι αλλά και με πολλά νέα πρόσωπα στο ρόστερ, καθώς οι περισσότεροι βετεράνοι που είχαν αποκτηθεί το καλοκαίρι του 1980 έλυσαν τα συμβόλαιά τους. Έτσι όχι μόνο δεν κατάφερνα να πρωταγωνιστήσουν, αλλά κινδύνευσαν με υποβιβασμό στη χαμηλότερη κατηγορία (ανάλογη «ζημιά» παραλίγο να πάθαινε και το Αιγάλεω τη σεζόν 1979-80). Αντίθετα οι Πατρινοί, με «σφιχτοδεμένο» σύνολο που ήταν κράμα παλαιών και νέων παικτών, φάνηκαν αποφασισμένοι να επιστρέψουν δίχως χρονοτριβή στη «φυσική» τους θέση, την Α΄ Εθνική, όπου άλλωστε μετείχαν συνεχώς από το 1971-72 και μετά, με σημαντικές μάλιστα επιτυχίες (4^η θέση το 1973, 6^η θέση το 1972 και το 1974, 7^η θέση το 1975).

Την Παναχαϊκή (που ξεκινούσε την προσπάθειά της με τον Κώστα Καραπατή στον «πάγκο») θα κοντράριζαν όμως, μια δεκάδα ομάδων (!) Ήταν ασφαλώς το Αιγάλεω που (με νέο τεχνικό τον παλαίμαχο Σταύρο Μακρή) αναζητούσε να «διασκεδάσει τις εντυπώσεις» του κόσμου του από το χαμένο «μπαράζ» στην Κρήτη (7 Ιουνίου 1981), ο τρίτος -τη χρονιά που είχε περάσει- Διαγόρας Ρόδου (τώρα με τον Ανδρέα Σταματιάδη στο «τιμόνι» του), η 4^η Προοδευτική του Αντώνη Τζανετουλάκου, ο εκπληκτικός -όπως αποδείχθηκε- Αχαρναϊκός του «εργάτη» Γιάννη Ζαφειρόπουλου, ο πάντα επιβλητικός Παναιτωλικός του Χρήστου Ζαντέρογλου (μια σταθερή αξία στην κατηγορία), ο -μάλλον απρόσμενα- τόσο ισχυρός Βύζας Μεγάρων του Νίκου Τζουνάκου.

Κι ακόμη ο Πανελευσινιακός (που άρχισε έχοντας προπονητή τον Τάκη Παπουλίδη) ο πολύ ενισχυμένος στις μετεγγραφές, όπου απέκτησε γνωστούς βετεράνους (Δαβουρλής, Μωραϊτέλης κ.α.)  Παναιγιάλειος (λίγους μήνες πριν είχε παίξει στα ημιτελικά του Κυπέλλου Ελλάδας) του Ζαχαρία Πιτυχούτη (που αντικατέστησε το Γιώργο Δαρίβα), η Χαλκίδα του Γιώργου Καμάρα (που γρήγορα παραχώρησε τη θέση του στο Σάββα Παπάζογλου, δίχως κι αυτός να «στεριώσει» όμως...) και ο ιστορικός «Φονέας των Γιγάνων» Φωστήρας του Κώστα Λινοξυλάκη, που διέθετε στις τάξεις του ένα... «ελάφι», τον πρώην διεθνή μέσο του Π.Α.Ο. αλλά και της Α.Ε.Κ. Κώστα Ελευθεράκη, ο οποίος είχε γυρίσει στην ομάδα από την οποία άρχισε τη μεγάλη του καριέρα στο ελληνικό ποδόσφαιρο, ώστε να την ολοκληρώσει τιμώντας τις «ρίζες» που τον ανέδειξαν.

Αλλά και στο Βορρά, θα είχαμε επίσης μεγάλο ανταγωνισμό. Το λογικό φαβορί εκεί εμφανιζόταν ο Μακεδονικός Νεάπολης Θεσσαλονίκης (με έδρα στη Νέα Ευκαρπία) του επιχειρηματία Θωμά Βουλινού με προπονητή το Γιώργο Χασιώτη και μια πλειάδα γνωστών και έμπειρων ποδοσφαιριστών, κυρίως βετεράνων του Π.Α.Ο.Κ. Άλλες ομάδες που σίγουρα θα διεκδικούσαν το πρωτάθλημα ήταν βέβαια ο Πιερικός (που τώρα δεν θα είχε έναν Ηρακλή να ανταγωνιστεί), ο «διψασμένος» για επιστροφή μεταξύ των «μεγάλων» (από όπου άδικα είχε εκτοπιστεί το 1975, λόγω της ανερμάτιστης αναδιάρθρωσης που εφαρμόσθηκε εκείνη τη χρονιά) Ολυμπιακός Βόλου, αλλά και ο πάντα υπολογίσιμος και δημοφιλής στη «συμπρωτεύουσα» Απόλλων Καλαμαριάς (σήμερα «Απόλλων Πόντου»).

Στον αντίποδα τώρα, η Β΄ Εθνική δεν θα ξανάβλεπε τους περισσότερους από τους οκτώ υποβιβασμένους της περιόδου 1980-81 όπως τον Πέλοπα Κιάτου και τον Ολυμπιακό Λιοσίων, τον Α.Π.Σ. Πατρών (ομάδα που είχε προκύψει το 1967 από συγχώνευση τοπικών συλλόγων μεταξύ των οποίων ο ιστορικός Πατραϊκός Ο.Φ. Πατρών), τον Παναρκαδικό, την Ελασσόνα, τον Πανδραμαϊκό και τον Οδυσσέα Κορδελιού με μόνο τον Εδεσσαϊκό να επιστρέφει αλλά και να ανέρχεται στην Α΄ Εθνική, αργότερα.

Την Κυριακή 6 Σεπτεμβρίου του 1981 άρχισε η 3^η Επαγγελματική διοργάνωση της Α΄ Εθνικής και ακριβώς μία εβδομάδα μετά ξεκίνησε το 19^ο πρωτάθλημα της Β΄ Εθνικής, από καταβολής του (μόνιμου) θεσμού. Στην «αφετηρία» του βρέθηκαν 40 σωματεία, μεταξύ των οποίων όμως η θέση ενός, του Λεβαδειακού, ήταν επισφαλής, όπως απέδειξαν τα γεγονότα.

(ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ)