Οι άρρηκτοι δεσμοί του Αιγάλεω με την ΑΕΚ.

Ο Χάρης Κοπιτσής (δεξιά) έπαιξε σε Αιγάλεω και Α.Ε.Κ.

(Γράφει ο Νίκος Δημ. Νικολαΐδης)

Αν υπάρχει μια ομάδα στην Ελλάδα από την οποία οι φίλαθλοι του «Σίτι» -ιδιαίτερα οι παλαιότεροι- διατηρούν πολύ ευχάριστες αναμνήσεις, αυτή ασφαλώς είναι η «Ένωση». Κι αυτό διότι από τις τάξεις της προήλθαν κατά καιρούς αρκετοί προπονητές που ανέλαβαν το Αιγάλεω σε κρίσιμες στιγμές της ιστορίας του, αλλά υπήρξαν και πολλοί ποδοσφαιριστές οι οποίοι φόρεσαν τη φανέλα των δυο ιστορικών συλλόγων, αμφότερων με προσφυγικές ρίζες. 

Η «Α.Ε.Κ.», που ιδρύθηκε το 1924, αποτελεί τον εκφραστή της αθλητικής παρακαταθήκης των εν Αθήναις Κωνσταντινουπολιτών, ενώ το Αιγάλεω έχει ως βασικό «πρόγονό» του την «Α.Ε. Ιεραπόλεως», ιδρυθείσα στα 1929 από δυο Σμυρνιούς, τον ιατρό Γεώργιο Αρώνη (1910 – 1992) και το Δημήτρη Χανιώτη (1912 – 2002).

Με το ξεκίνημα της ποδοσφαιρικής ζωής του, το φθινόπωρο του 1946 και για μια ολόκληρη τετραετία, το Αιγάλεω είχε την τύχη να καθοδηγείται τεχνικά από τον γεννημένο στα 1910 προπονητή Μίμη Σέλτσικα, έναν άσσο της προ-πολεμικής Α.Ε.Κ. Αλλά και αργότερα, τα «ηνία» του συλλόγου ανέλαβε ο Τρύφων Τζανετής (1918 - 1998) μετέπειτα εκλέκτορας της Εθνικής Ομάδας Ανδρών και Ενόπλων και πρώην παίκτης των «κιτρινόμαυρων». Ο Τζανετής ήταν ο άνθρωπος που ουσιαστικά «έχτισε» το μεγάλο σύλλογο του Αιγάλεω της δεκαετίας του ’50, ο οποίος διακρίθηκε στο σπουδαίο πρωτάθλημα της Α΄ κατηγορίας Αθηνών. 

ΑΕΚτζής ήταν όμως και ο Γεώργιος Σίμος (γνωστός με το παρατσούκλι «Μάγειρας») που ανέβασε την ομάδα για πρώτη φορά στη μεγάλη κατηγορία, το καλοκαίρι του 1961. Ακολούθως, ο Αλέξι Πέτροβιτς (1923 – 2001), γνωστός για τις συνεργασίες του ως βοηθός προπονητή ή τεχνικός σύμβουλος με την Α.Ε.Κ. τις δεκαετίες του ’70 και του ’80, ήταν εκείνος που έβγαλε το Αιγάλεω από τα στενά όρια της πόλης και το κατέστησε μια πανελλήνια ποδοσφαιρική δύναμη, κερδίζοντας την 4^η θέση στο πρωτάθλημα της Α΄ Εθνικής κατηγορίας κατά την περίοδο 1970-71. 

Ο Μίλτος Παπαποστόλου (1934 – 2017), επίσης προπονητής της «Ένωσης» τη δεκαετία του ’80, ομοσπονδιακός τεχνικός, αλλά και πρόεδρος των Ελλήνων προπονητών, βρέθηκε στον «πάγκο» του Αιγάλεω την τριετία 1973 – 1975. Ο δικός μας «Μίλτος» ήταν ο ποδοσφαιριστής που εξέπληξε τους πάντες όταν έπαιξε κατευθείαν από τη γ΄στην α’ ομάδα του «Σίτι», στις αρχές της δεκαετίας του ’50. 

Ο Χαράλαμπος ("Λάμπης") Σεραφείδης (1929 – 2003) που είχε αγωνιστεί στα τμήματα υποδομής του Αιγάλεω πριν βρεθεί στην Α.Ε.Κ., χάρισε, ως προπονητής, στο Αιγάλεω έναν τίτλο Β΄ Εθνικής, το 1977. Το ίδιο πέτυχε και ο εμβληματικός Ενωσίτης Ανδρέας Σταματιάδης το 1983, στη συνέχεια προπονητής της Εθνικής Ομάδας των Ελπίδων. Ένα σύντομο και μάλλον ατυχές πέρασμα από την τεχνική ηγεσία της Π.Α.Ε. Αιγάλεω είχε, στα μέσα της πρώτης δεκαετίας του αιώνα, ο Ίλιε Ντουμιτρέσκου, προηγούμενα τεχνικός της Α.Ε.Κ.

Ο Γιώργος Αλεξόπουλος (κέντρο) αγωνίσθηκε σε Αιγάλεω
και ΑΕΚ.

Όσο για τους παίκτες που αγωνίσθηκαν διαχρονικά με τα χρώματα των δυο σωματείων, αυτοί είναι συνολικά τριάντα ένας (!) Ξεκινώντας από τους πιο παλιούς, θυμίζουμε τα ονόματα των Στέλιου και Λάμπη Σεραφείδη, Μίλτου Παπαποστόλου, Γιάννη Μαρδίτση (1933 – 2010), Γιάννη Χανιώτη, Σταύρου Γιαφάλογλου (1938 – 2016), Κώστα Χατζημιχαήλ, Καραλή, Χρυσάκη (οι πέντε τελευταίοι ήταν ανταλλάγματα για την μεταγραφή του Μαρδίτση στην «Ένωση»), (+)Σωτήρη Φακή, Σίμου Βαβαλέρου, Μανώλη Κανελλόπουλου (1938 – 2017), Σοφοκλή («Σόφου») Κουλίδη και Αλέκου Ιορδάνου.

Ας μην ξεχνάμε όμως και τους νεώτερους, όπως οι Άρης Δαμιανίδης, Φώτης Ούτσικας, (+) Γιώργος Δαδίτσος, Δημήτρης Αλαφογιάννης, Σταύρος Λέτσας, Βαγγέλης Παραπραστανίτης ("Τζώννυ"), Μανώλης Κώττης, Τάσος Σιδέρης, Φάνης Κοφινάς, Δημήτρης Βολονάκης, Χάρης Κοπιτσής, Γιώργος Αλεξόπουλος, Ιβάν Ρούσεφ, Γκόραν Ποπόφ, Δημήτρης («Dimi») Κωνσταντόπουλος, Κόφι Αμπονσά και Αντώνης Πετρόπουλος.