Σχεδιασμός: Yvonne Hutton |
"... Ο μάνατζερ Τόνυ Στορμ σκέφθηκε να απευθυνθεί στον «σκάουτερ» της
Μέλτσεστερ Άρτσι Μίλερ, που στα σίγουρα θα είχε κάποιο απ’ τα πολλά ταλέντα που
παρακολουθούσε, να μας προτείνει. Πράγματι, δυο μέρες αργότερα οι δυο τους και
εγώ βρισκόμαστε στο αμάξι μου, καθ’ οδόν για κάποια επαρχιακή πόλη. Ενώ
μπαίναμε στα περίχωρα, μπροστά μας ξεπρόβαλε η πολύχρωμη τέντα ενός ...τσίρκου.
Ο Μίλερ μας οδήγησε μέσα, ακριβώς τη στιγμή που η παράσταση ξεκινούσε.
Δεν
πίστευα στα μάτια μου, μας είχε πάει να δούμε έναν ζογκλέρ; Ωστόσο, το νούμερο
εκείνου του σγουρομάλλη μελαχρινού νεαρού καλλιτέχνη ήταν εντυπωσιακό.
Κατόρθωνε να στέκεται με ευχέρεια πάνω σε μια ρόδα, ενώ στο κεφάλι του
ισορροπούσε όχι μια, αλλά πέντε μπάλες ποδοσφαίρου. Εκείνο όμως που μου έκανε
τη μεγαλύτερη εντύπωση ήταν η ικανότητά του να σουτάρει και να περνάει το τόπι
μέσα από την κυκλική οπή ενός εκκρεμούς που κινούνταν πέρα-δώθε! Ο κόσμος τον
αποθέωνε γύρω μας και στο τέλος σπεύσαμε να τον συναντήσουμε στο καμαρίνι του,
με την ελπίδα πως, αν προσαρμοζόταν στο χώρο του ποδοσφαίρου, θα άφηνε εποχή!..."
* Πηγή: Νίκος Δημ. Νικολαΐδης, «Ο Ρόυ της Μέλτσεστερ, το ρίσκο μιας
επιλογής» (Δεκέμβριος 1974)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου