Eίναι
μεγάλη Πέμπτη…. Έστω και εν μέσω της κορύφωσης των παθών της Μεγάλης Βδομάδας
και της Σταύρωσης του Χρηστού, αδημονώ να φύγω από τη δουλειά μου για να πάρακολουθήσω την αγαπημένη μου ομάδα…Στον τελικό του Ερασιτεχνικού Κυπέλλου….Μαζί με εκατοντάδες ίσως και χιλιάδες αγνούς και πιστούς φίλους του Αιγάλεω….
Περιμένω πως και πως την ώρα που όλοι μαζί, παίχτες,
προπονητής, φίλαθλοι και διοίκηση θα πανηγυρίσουμε την κατάκτηση του Κυπέλλου
του Ερασιτεχνικού Κυπέλλου ΕΠΣΑ….Η νίκη δεν είναι βέβαια σίγουρη αν και ο
αντίπαλος δεν αποτελεί φόβητρο….Αδιαμφισβήτητα όμως ο Χαραυγιακός είναι μία συμπαθής και
ιστορική ομάδα, ο οποίος αντιπροσωπεύει στο μυαλό πολλών ένα άλλο πιο αγνό και
ποιοτικό ποδόσφαιρο, ίσως αυτό που παίζαμε κάποιοι από μας αρκετά χρόνια πίσω στις
αλάνες…
Θέλω να ξαναζήσω και εγώ κάπως έτσι την ομάδα μου, όπως την
έζησε ο αείμνηστος πατέρας μου και πολλοί άλλοι παλαιότεροι και νέοι Αιγαλιώτες….Αγνή,
λεβέντικη, λαϊκή, γνήσια αλήτικη και «μαγγιόρα»….Γεμάτη από νέα παιδιά,
Αιγαλιώτες κυρίως, οι οποίοι θα γουστάρουν να παίζουν για την ομάδα, θα δεθούν
με το Σύλλογο και θα τιμούν τη φανέλα, θα παθιάζονται και θα πανηγυρίζουν τις επιτυχίες
της ομάδας σε αθλητικά πάντα πλαίσια….Θέλω να δω μικρά Αιγαλιωτάκια – ταλέντα να
εξελίσσονται και να πλημμυρίζουν τις εθνικές ομάδες όλων των αθλημάτων….
Θέλω να μεγαλώσει το Σωματείο…Να αποκτήσει έστω ένα μέρος
της αναγνωρισιμότητας, της μαζικότητα και της δυναμικής που είχε παλαιότερα…Να αναπτυχθεί ο Σύλλογος με νέα Τμήματα, περισσότερα παιδιά στις ακαδημίες
μας αλλά και ωφέλιμες κοινωνικές - εμπορικές δραστηριότητες που θα αξιοποιούν το "Σταύρος Μαυροθαλασσίτης" και τις άλλες αθλητικές υποδομές της περιοχής… Να γεννηθούν νέες
εστίες Αιγαλιωτών φιλάθλων και να «αυγατίσουν» οι παλαιότερες…Να μεγαλώσει η
Θύρα 12 και μαζί με την Λέσχη Φίλων Αιγάλεω να δημιουργήσουν ένα πολύ ισχυρό
δίπολο…Το γήπεδο να κοχλάζει από κόσμο, παλμό, πάθος και συνθήματα και όλοι
μονιασμένοι και αγαπημένοι, χωρίς έριδες και τσακωμούς να υποστηρίζουμε την
αγαπημένη μας ομάδα με κοινό γνώμονα την αναγέννηση της…
Θέλω μία διοίκηση να είναι συνεπής στις εξαγγελίες και στις υποχρεώσεις
της….Με εντιμότητα, ειλικρίνεια, διαφάνεια, ταπεινότητα και πολύ όρεξη για
ουσιαστική δουλειά βάσει μακροπρόθεσμου πλάνου…Αδέσμευτη, ανεξάρτητη και μακρυά
από «δοσιλογισμούς», «υπόγειες διαδρομές» και αμαρτίες του παρελθόντος….
Θέλω όσο τίποτα άλλο να ξαναζήσω μαγικές στιγμές με το
Αιγάλεω….Να ξαναδώ την ομάδα μου να έχει προπονητή για πολλά χρόνια (Άγγελος
Πυρένης) και σταθερό κορμό παιχτών, να παίζει τεχνικό και στρωτό ποδόσφαιρο, να
βελτιώνεται και να νικάει….Και να βρεθεί εκεί που της αξίζει, στην Α’ Εθνική,
πανηγυρίζοντας κατακτήσεις ερασιτεχνικών κυπέλλων, πρωταθλημάτων Β΄ και Γ΄
Εθνικής, προκρίσεις, νίκες με μεγάλες ομάδες, και γιατί όχι συμμετοχή στην
Ευρώπη και κατάκτηση του Κυπέλλου Ελλάδος!!!
Θέλω ο ΑΟ Αιγάλεω να αποκτήσει ξανά την χαμένη του ταυτότητα
και αίγλη και να ξαναγίνει όραμα και ιδέα….Και μαζί του να συμπαρατάσσει και να
συμπαρασύρει όλους τους απανταχού Αιγαλιώτες….Η κατάκτηση του Κυπέλλου ίσως
αποτελέσει την πρόωρη Ανάσταση και Αναγέννηση της Ομάδας μας!!! Φύγαμε όλοι για γήπεδο!!!
Προφητικό το (υπέροχο) κείμενό σου φίλε μου Γιώργο! Μακάρι η σημερινή επιτυχία να αποτελέσει το έναυσμα για την εκτόξευση της αγαπημένης μας ομάδας προς τα ψηλά, εκεί όπου ανήκει και όπου την ονειρεύονται χιλιάδες Αιγαλιώτες!!! ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ σε όλους.
ΑπάντησηΔιαγραφή