Η ιστορία της ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ (συνέχεια)

Την Κυριακή 23 Δεκεμβρίου του 1934, η Ελλάδα υποδέχτηκε  (πάντα στο γήπεδο του ΠΑΟ) τη Γιουγκοσλαβία για την πρώτη αγωνιστική του 4^ου βαλκανικού κυπέλλου και θριάμβευσε αναπάντεχα με 2-1, ενώπιον 20.000 θεατών. Στο 12^ο μόλις λεπτό ο αρχηγός των φιλοξενουμένων Μπρανίσλαβ Σέκουλιτς με απευθείας φάουλ δέκα μέτρα έξω από την περιοχή και πλάγια σκόραρε (0-1), νικώντας τον τερματοφύλακά μας Χρήστο Ρίμπα. Στο 38’ ο Γιάννης Βάζος (φωτό) με σουτ βολέ από 25 μέτρα έπειτα από κατεβασιά 40 μέτρων ισοφάρισε. Στο 67’ ο Αντώνης Μηγιάκης κέρδισε από τα δεξιά κόρνερ. Το εκτέλεσε και ο αρχηγός Λεωνίδας Ανδριανόπουλος, με κεφαλιά, χάρισε τη νίκη στην Ελλάδα. Μετά τη λήξη, έκπληκτοι οι Γιουγκοσλάβοι δημοσιογράφοι τηλεφωνούσαν από το Βελιγράδι και αναζητούσαν τους απεσταλμένους τους για να πεισθούν ότι όντως η ομάδα τους είχε ηττηθεί!...

Την Πρωτοχρονιά του 1935 η Ελλάδα φιλοξένησε τη Βουλγαρία μπροστά σε 10.000 κόσμο. Το παιχνίδι κυλούσε με προκατάληψη σε βάρος του Γιουγκοσλάβου διαιτητή Μπόρα Βασίλιεβιτς, έως ότου στο 52^ο λεπτό (το σκορ ήταν ήδη 1-1, από τα τέρματα του Αγγέλοφ με σουτ εν κινήσει από πάσα του Πάντσεφ στο 42^ο λεπτό και του Βάζου με κοντινό σουτ από σέντρα του Μηγιάκη στο 51’) ζητήθηκε πέναλτι υπέρ μας που δεν δόθηκε. Τότε, πολλοί θεατές άρχισαν να αποδοκιμάζουν έντονα και μάλιστα αρκετοί επιχείρησαν να εισέλθουν στον αγωνιστικό χώρο και να επιτεθούν στο ρέφερι.

Το παιχνίδι διακόπηκε για 10 λεπτά, χωρίς περαιτέρω συνέπειες. Από τον εκνευρισμό που επικράτησε στη συνέχεια ευνοήθηκαν οι γιουγκοσλάβοι, που κατάφεραν να κερδίσουν το ματς εννιά λεπτά πριν το τέλος (81’) χάρις στον Πάντσεφ, ο οποίος εκμεταλλεύτηκε μια σύγχυση στην άμυνά μας και πλάσαρε από κοντά, αιφνιδιάζοντας τον Αχιλλέα Γραμματικόπουλο.

Ήταν ο πρώτος επεισοδιακός αγώνας της Εθνικής μας ομάδας στα χρονικά...

(ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ)