Φωτό: http://www.apospasma.gr |
Ωστόσο, οτιδήποτε και αν συνέβη στον αγώνα του πρώτου γύρου (οι οργανωμένοι οπαδοί του "Σίτι" κάνουν λόγο για προκλητική σε βάρος τους συμπεριφορά του προέδρου του Πανναξιακού), το Αιγάλεω είναι ανεπίτρεπτο να εκτίθεται με αυτόν τον τρόπο, σε όλη την ποδοσφαιρική Ελλάδα, από τις απαράδεκτες ενέργειες κάποιων δήθεν φιλάθλων του, που το μόνο που προσφέρουν είναι να δίνουν λαβή για λοιδωρίες εις βάρος της ομάδας της πόλης μας.
Τι πρέπει επιτέλους να συμβεί, ώστε να αντιληφθούν ορισμένοι (ευτυχώς λίγοι) ότι ο Αιγαλιώτικος παραδοσιακός "τσαμπουκάς" δεν εκφράζεται με άνανδρες επιθέσεις, αλλά με φωνή, τραγούδια και λεβέντικη συμπεριφορά προς όλους εκείνους που βρίσκονται δίπλα μας στην κερκίδα, ανεξάρτητα αν υποστηρίζουν την ίδια ομάδα με εμάς.
Νίκος Δημ. Νικολαΐδης-"ΑΘΛΟΜΕΤΡΟ του Αιγάλεω"
ΔΗΘΕΝ ΦΙΛΑΘΛΟΙ ΕΙΣΤΕ ΕΣΕΙΣ.....ΤΟ ΟΤΙ ΤΡΕΧΟΥΜΕ ΠΑΝΤΟΥ ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΦΗΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ ΠΟΤΕ ΜΟΝΗ ΤΗΣ ΣΑΣ ΛΕΕΙ ΚΑΤΙ ΑΥΤΟ???ΤΟ ΟΤΙ ΚΡΑΤΑΜΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΜΕ ΤΑ ΧΙΛΙΑ ΖΟΡΙΑ ΝΑ ΕΡΧΕΤΑΙ ΣΤΟ ΓΗΠΕΔΟ ΕΠΕΙΔΗ Η ΟΜΑΔΑ ΠΑΕΙ ΧΑΛΙΑ ΣΑΣ ΛΕΕΙ ΚΑΤΙ ΑΥΤΟ????ΑΦΗΣΤΕ ΛΟΙΠΟΝ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΔΗΘΕΝ ΓΙΑΤΙ ΚΑΙ ΕΓΩ ΘΑ ΣΑΣ ΠΩ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΑΙΓΑΛΕΑΡΕΣ....
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΠΟ ΕΝΑΝ "ΔΗΘΕΝ"ΟΠΑΔΟ ΤΟΥ ΑΙΓΑΛΕΩ!!!!!
Όπως βλέπεις εγώ μιλώ ΕΠΩΝΥΜΑ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚανείς, μα κανείς, δεν πρόκειται να μου επιβάλει τον τρόπο που θα εκφράζομαι, όσον αφορά στο ζήτημα της ενημέρωσης και της υπηρέτησης της αλήθειας, μέσα από αυτό τον ιστότοπο. Δεν έχω μάθει στη ζωή μου να χαϊδεύω αυτιά, δεν το έκανα ποτέ.
Είμαι εδώ για να στηλιτεύω τη βία, τη βωμολοχία και όλες τις άλλες αθλιότητες από όπου και αν προέρχονται. Η αντίληψη που έχεις για τον τρόπο συμπαράστασης στην ομάδα, είναι εντελώς διαφορετική από τη δική μου.
Δε θα ανοίξω βέβαια διάλογο με κάποιον που φορά "μπλε παρωπίδες". Όσο αγαπάς -όπως λες, διότι δεν γνωρίζω ποιος είσαι- εσύ το Αιγάλεω, άλλο τόσο και περισσότερο το αγαπώ κι εγώ.
Όσο για το χαρακτηρισμό "Αιγαλεάρα" που μου ...απονέμεις, αυτό πια κι αν είναι από τα άγραφα. Ρώτα να μάθεις ποιος είμαι, τι έχω προσφέρει σ΄αυτή την ομάδα κι εγώ κι ο συχωρεμένος ο πατέρας μου και μετά μίλα...