Εφιαλτική πρεμιέρα!

Το Σάββατο 9 Σεπτεμβρίου του 1961, δηλαδή πριν από 50 ακριβώς χρόνια, η ομάδα του Αιγάλεω θα έδινε τον πρώτο της αγώνα στα χρονικά για την Α΄ Εθνική κατηγορία, στην οποία είχε ανέλθει έπειτα από τη συγκλονιστική προσπάθεια της προηγούμενης αγωνιστικής περιόδου, πρωτεύοντας κατά σειρά σε τρεις αλλεπάλληλες διοργανώσεις (Πρωταθλήματος Αθηνών, Ομίλου Β΄ Εθνικής και Ειδικού Πρωταθλήματος).

Στον αγώνα της πρεμιέρας, με τον οποίο θα άνοιγε η αυλαία της σεζόν 1961-62, το Αιγάλεω βάσει προγράμματος ήταν να αγωνισθεί εντός έδρας με ο αντίπαλό τη σπουδαία ΑΕΚ (στελεχωμένη από τους Στέλιο Σεραφείδη, Σοφιανίδη, Σκευοφύλακα, Μαρδίτση, Πετρίδη, Νεστορίδη, Σταματιάδη, Γκούβα κ.α.)

Ωστόσο, η ομάδα της πόλης μας είχε υποχρεωθεί να χρησιμοποιεί σαν έδρα της το γήπεδο του Απόλλωνα, στη Ριζούπολη, καθότι οι ιστορικές "λαμαρίνες" (φυσική έδρα του "Σίτι", στο σημείο που σήμερα υπάρχουν το Κλειστό Γυμναστήριο και το Κολυμβητήριο Αιγάλεω) δεν τελούσαν τις προδιαγραφές της μεγάλης κατηγορίας.

Έτσι λοιπόν, το Αιγάλεω αναγκάσθηκε να δώσει τον πρώτο του επίσημο αγώνα ουσιαστικά μέσα στη "φωλιά" της φημισμένης αντιπάλου του, αφού η Ριζούπολη απέχει λίγες εκατοντάδες μέτρα από τη Νέα Φιλαδέλφεια και όπως ήταν φυσικό, στις εξέδρες μεταξύ των 12.000 θεατών επικράτησαν ελαφρά οι οπαδοί της "Ένωσης". Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της αναμέτρησης ο καιρός ήταν ηλιόλουστος, το χορτάρι σε εξαιρετική κατάσταση και οι φίλαθλοι απόλαυσαν ένα χορταστικό θέαμα με τα οκτώ συνολικά τέρματα που σημειώθηκαν, τα οποία ήταν όλα, δυστυχώς, κιτρινόμαυρα.

Το Αιγάλεω, που κατήλθε στο γήπεδο με τους Αντύπα, Κανελλόπουλο, Εμ. Τσάπο, Καραβοκυράκο, Διαμαντόπουλο, Κουλίδη, Γιαφάλογλου, Ματάκη, Μαραμενίδη, Θεοδωρίδη και Παντέλογλου (αλλαγές δεν επιτρέπονταν), δηλαδή με ότι καλύτερο διέθετε τότε στις τάξεις του, ξεκίνησε δυνατά και δυσκόλεψε αρκετά την ΑΕΚ, έως και τη συμπλήρωση της πρώτης μισής ώρας.

Από κει και πέρα όμως, η διαφορά της φυσικής κατάστασης ήταν εμφανής μεταξύ των δυο ομάδων και έτσι η κυανόλευκη άμυνα κατέρρευσε, δεχόμενη έως τη λήξη του πρώτου ημιχρόνου, τρία τέρματα.
Στην επανάληψη τα πράγματα χειροτέρεψαν, καθώς η ΑΕΚ πέτυχε ακόμη 5 γκολ, με το παιχνίδι να τελειώνει 0-8, αποτέλεσμα που καταγράφηκε ως  η ευρύτερη "εκτός" έδρας νίκη στην ιστορία της. Στο διάστημα αυτό πάντως η ομάδα μας θα μπορούσε να είχε σκοράρει σε τουλάχιστον δυο περιπτώσεις αφού ο Γιαφάλογλου εκτέλεσε πέναλτι άουτ, ενώ ο Παντέλογλου είχε σουτ στο δοκάρι της εστίας του Σεραφείδη.

Το Αιγάλεω δεν άξιζε εκείνη τη συντριβή. Βεβαίως η ομάδα είχε πολλές αδυναμίες και η ήττα του δεν ήταν καθόλου τυχαία, αφού έως και την 21η αγωνιστική βρισκόταν στις τελευταίες θέσεις της βαθμολογίας. Από την 22η μέρα όμως το Αιγαλιώτικο συγκρότημα συνήλθε, σημείωσε συνεχείς επιτυχίες εντός και εκτός έδρας και πέτυχε την παραμονή του στην Α΄ Εθνική, ικανοποιώντας τους χιλιάδες των πιστών φίλων του που πανηγύρισαν έξαλλα το ανεπανάληπτο κατόρθωμα!

• Πηγές: "50 Χρόνια Αιγάλεω" (1998), Ηλεκτρονικό Αρχείο "Αθλητικής Ηχούς"