Μπεκιάρης: «Έχω τους Αιγαλιώτες στην καρδιά μου!»

Συνέντευξη – αφιέρωμα στο σπουδαίο αθλητή.

(Γράφει ο Νίκος Δημ. Νικολαΐδης)

Όποτε συναντάω ανθρώπους που έχω συνδεθεί μαζί τους από τα χρόνια που παρακολουθούσα φανατικά τα παιχνίδια της αγαπημένης μου ομάδας, νοιώθω πάντα μία συγκίνηση. Πόσω μάλλον,  όταν το πρόσωπο έχει να κάνει με μία από τις πιο σημαντικές περιόδους του Αιγάλεω Α.Ο., την εποχή που μεγαλουργούσε στο Επαγγελματικό Πρωτάθλημα της δεκαετίας του ’80.


Χθες ο δρόμος μου περνούσε απ’ το κοσμοπολίτικο Λουτράκι, εκεί όπου βρέθηκα με τον βετεράνο σέντερ-φορ Δημήτρη Μπεκιάρη, έναν ιδιαίτερα ταλαντούχο και προικισμένο πολύ-αθλητή, ο οποίος έκανε ένα εξαιρετικό πέρασμα από το ποδόσφαιρό μας (και όχι μόνο), αφήνοντας τα «διαπιστευτήριά» του με τα χρώματα 6 διαφορετικών ομάδων. Εγκάρδιος και ανοιχτόκαρδος, μου άνοιξε, όπως λέμε την ψυχή του και μου εκμυστηρεύτηκε πολλά από όσα έζησε μέσα στους αγωνιστικούς χώρους, παίζοντας ποδόσφαιρο επί 29 ολόκληρα χρόνια! Παράλληλα, μου τόνισε ότι του αρέσουν πολύ τα ταξίδια στο εξωτερικό. Συμπερασματικά η εντύπωσή μου είναι ότι πρόκειται για έναν ευγενή και αξιόλογο άνθρωπο με πολλές εμπειρίες, που θα μπορούσα να κουβεντιάζω μαζί του επί ώρες!

Δημήτρη σε ποια ηλικία ξεκίνησες τον αθλητισμό και από ποιον σύλλογο;

Νίκο ήμουν μόλις 14 ετών όταν άρχισα, το 1970, στο βόλεϊ του Ποσειδώνα Λουτρακίου, ο οποίος αγωνιζόταν στην Α΄ Εθνική, και στο ποδόσφαιρο του Α.Ο. Λουτρακίου, στο Εθνικό Ερασιτεχνικό.

Με το βόλεϊ πόσα χρόνια ασχολήθηκες και ποιες διακρίσεις είχες;

Έπαιξα βόλεϊ συνολικά 8 χρόνια και επί 2 έτη, από το 1975 έως το 1977 ήμουν στην Εθνική Ομάδα των Ανδρών, με 18 διεθνείς συμμετοχές.

Σε θυμάμαι στο Αιγάλεω, είχες εκρηκτικό στυλ και εξαιρετικό άλμα, πόσο ήταν;

Είχα 67 εκατοστά άλμα, καταγεγραμμένο εργομετρικά.

Με τέτοια επίδοση τότε, καθώς έχεις και ύψος 1,86 μ., σίγουρα θα έπαιζες και μπάσκετ!

Βέβαια, έπαιξα 5 χρόνια μπάσκετ στον Ποσειδώνα και πετύχαμε την άνοδο στη Β΄ Εθνική, αλλά έπαιξα και άλλα πέντε χρόνια πόλο, στην ίδια ομάδα, στη θέση του τερματοφύλακα. Επί μία εξαετία αγωνιζόμουν παράλληλα σαν βολεϊμπολίστας και σαν ποδοσφαιριστής, σε Α΄ και Β΄ Εθνική αντίστοιχα. Τέλειωνα τη μία προπόνηση του ενός σπορ κι έτρεχα να προλάβω την άλλη, καταλαβαίνεις τι σημαίνει αυτό.

Ασφαλώς, είναι κάτι που ελάχιστοι μπορούν να συνδυάσουν! Διαβάζω στο διαδίκτυο απόψεις φιλάθλων του Ολυμπιακού Λουτρακίου που σε θεωρούν τον κορυφαίο ποδοσφαιριστή της ομάδας.

Νίκο το 2004 κατά τη διάρκεια μίας εκδήλωσης στο Καζίνο Λουτρακίου, με παρουσία όλων των τοπικών αρχών, οι εκπρόσωποι της Νομαρχίας με ανακήρυξαν πρώτο αθλητή του 20^ου αιώνα για το Νομό Κορινθίας. Είναι μεγάλη η τιμή για μένα και τους ευχαριστώ, όπως και για την πρόθεσή τους να δώσουν το όνομά μου στο γήπεδο του Ολυμπιακού Λουτρακίου.

Δημήτρη ποια είναι η μεγαλύτερη ποδοσφαιρική σου αγάπη;

Έπαιξα σε πολλές ομάδες, Κόρινθο, Λουτράκι, Αιγάλεω, Χαλκίδα, Ρόδο, όπως και στους Greek Americans (επί 7 έτη), θα ξεχωρίσω όμως το Αιγάλεω, γιατί αυτή η ομάδα έχει μεγάλο πάθος!

Με τους συμπαίκτες του στο Αιγάλεω, το Σεπτέμβριο του 1983

Ποια ήταν η κορυφαία σου στιγμή από την ομάδα του Αιγάλεω;

Όταν μείναμε στην Α΄ Εθνική στο τελευταίο ματς της πρώτης μου χρονιάς, με αντίπαλο τον Απόλλωνα Αθηνών και είχα μάλιστα σκοράρει.

Για τον φίλαθλο κόσμο του Αιγάλεω τι έχεις να πεις;

Ένα θα σου πω, τους έχω μέσα στην καρδιά μου!!!

Θυμάσαι κάποιον αμυντικό που να σε δυσκόλεψε;

Από την Α΄ Εθνική κανένας φίλε μου, ένας συνεπώνυμός μου όμως, ο Μπεκιάρης του Πέλοπα Κιάτου ήταν πολύ καλός.

Ποιον προπονητή, από όσους συνεργάσθηκες, θεωρείς καλύτερο;

Μακράν το Νίκο Αλέφαντο, που τον είχα στην Κόρινθο. Από πλευράς γνώσης του αντικειμένου αλλά και τακτικής, ήταν ο κορυφαίος.

Κάποιο ευτράπελο συμβάν θυμάσαι;

Ναι, την πρώτη κιόλας αγωνιστική της χρονιάς που η Κόρινθος είχε πέσει απ’ την Α΄ Εθνική και έπαιξε στο Αιγάλεω για τη Β’ Εθνική, ήταν Τετάρτη. Ήρθαμε 1-1 και ο πρόεδρος ο Μαζιώτης συμφώνησε για την παραχώρησή μου, καθώς το Αιγάλεω έδωσε για μένα 5 εκατομμύρια. Μου το ανακοίνωσε και έμεινα άφωνος!

Με ποιους παλιούς ποδοσφαιριστές έχεις επαφές;

Με πάρα πολύ κόσμο του ποδοσφαίρου γνωρίζομαι, σε Αθήνα, Λουτράκι, Θεσσαλονίκη, Ρόδο, ΗΠΑ. Ο Γιώργος Κούδας κι ο Βασίλης Χατζηπαναγής με τιμούν με τη φιλία τους. Είμαι τυχερός που, όταν με δοκίμαζαν ο Ολυμπιακός και ο ΠΑΟ αλλά και η ΑΕΚ, γνώρισα τον Κρητικόπουλο, το Δεληκάρη, το Δομάζο, τον Παπαϊωάννου, το Βιέρα, τον Αρδίζογλου και τόσους ακόμη.

Δημήτρη σε ευχαριστώ πολύ και σου εύχομαι πάντα υγεία!

Επίσης φίλε μου, σε περιμένω σύντομα στο Λουτράκι ξανά, να τα πούμε πιο αναλυτικά.