Ο Βαγγέλης Κουρεντζής μιλάει για όλα!

Το ΑΘΛΟΜΕΤΡΟ ήρθε σε επαφή με τον πρόεδρο της «ΑΕ Αιγάλεω» και γνωστό παράγοντα του αθηναϊκού ποδοσφαίρου Βαγγέλη Κουρεντζή (στη φωτό, με το γιο του). Παραθέτουμε τη συνέντευξη που δέχτηκε ευγενικά να μας παραχωρήσει:


Καλημέρα Βαγγέλη. Ως γνωστό η ΑΕ Αιγάλεω τα τελευταία χρόνια κάνει μια αξιοσημείωτη προσπάθεια να διακριθεί στο τοπικό πρωτάθλημα Αθηνών. Θα ήθελες να μας περιγράψεις την κατάσταση που επικρατεί φέτος στο β' όμιλο της Α' Κατηγορίας ΕΠΣΑ μετά την διακοπή λόγω επεισοδίων που επεκτάθηκαν και μεταξύ προέδρων των ομάδων;

Νίκο καλημέρα και σε ευχαριστώ για την ευκαιρία που μου δίνεις για να κάνω γνωστό στον κόσμο κάποια πράγματα.


Πράγματι τα τελευταία χρόνια προσπαθώ ώστε ο σύλλογος να είναι ανταγωνιστικός τόσο μέσα στο γήπεδο όσο και εκτός. Έχω την ευτυχία να συνεργάζομαι με έναν άνθρωπο που γνωρίζει πολλά στο ποδόσφαιρο και επειδή συμπίπτουν οι απόψεις μας έχουμε αυτό το αποτέλεσμα. Βέβαια θα κατάλαβες ότι αναφέρομαι στον Σουρλή Γιώργο που περιττεύουν οι συστάσεις .


Η κατάσταση στο Αθηναϊκό ποδόσφαιρο δεν διαφέρει από αυτήν σε όλη την χώρα. Περιορισμένη ποιότητα και κάκιστο θέαμα, τουλάχιστον για τα δικά μου μάτια. Όσο αφορά στον δικό μας όμιλο υπάρχουν δυο με τρεις ομάδες που στηρίζονται σε έμπειρους ποδοσφαιριστές και προσπαθούν να ανέβουν κατηγορία. Είχαμε κάποια επεισόδια σε αγώνες γιατί κάποιοι ακολουθούν την τακτική της βίας με μπράβους και τραμπουκισμούς, για να καλύψουν τις αδυναμίες τους. Αυτά εμένα δεν με αγγίζουν. Έχω μάθει να κοντράρομαι με πολλούς, γιατί μόνο έτσι μπορώ να ωφελώ τον σύλλογο μου. Εγώ θέλω να βλέπω την ομάδα μου να αποδίδει ποδόσφαιρο και όχι μπαλίτσα γιατί είναι ποδοσφαιρική ομάδα και όχι ανεξάρτητη. Για κάποιους ο σκοπός είναι οι νίκες και οι βαθμοί. Καλοί είναι και αυτοί, αλλά μόνο όταν έρχονται με σωστό τρόπο.

Βλέπουμε ότι η ΑΕ Αιγάλεω φέρνει συχνά αναπάντεχα αποτελέσματα. Τη μια μπορεί να κερδίσει εύκολα εκτός έδρας και την άλλη να χάσει μέσα στο ΔΑΚ. Τι ακριβώς συμβαίνει;

Φέτος έχω επενδύσει σε πολλά νέα παιδιά. Τόσο στους προπονητές όσο και στους αθλητές. Οι ομάδες στις κατηγορίες αυτές δεν είναι ποτέ ίδιες από εβδομάδα σε εβδομάδα. Όταν παίζεις στο δικό σου γήπεδο πας για νίκη και παίζεις ψηλά. Εμείς έχουμε ποδοσφαιριστές με μεγάλη ταχύτητα και ποιότητα, οπότε μπορούμε στα εκτός έδρας να βρίσκουμε τον αντίπαλο ανοργάνωτο και να σκοράρουμε. Πίστεψε με, ελάχιστες ομάδες μπορούν να κάνουν επιθέσεις με τρεις και τέσσερις παίχτες και να ολοκληρώνουν την προσπάθεια. Σε αντίθεση στο Αιγάλεω που πρέπει να οργανώσουμε παιχνίδι και με υπομονή να φτάσουμε στο γκολ απέναντι σε οργανωμένες άμυνες, δυσκολευόμαστε. Τα παιδιά που έχουν αναλάβει την οργάνωση του παιχνιδιού χρειάζονται ακόμα δουλειά και ίσως να χρειάζονται και ένα με δυο νέα πρόσωπα.

Προσωπικά είσαι ικανοποιημένος από την πορεία της ομάδας σου και τι στόχους βάζεις για το μέλλον; Ο πρωταθλητισμός είναι αυτοσκοπός για το Βαγγέλη Κουρεντζή ή όχι;

Θα ήμουν τρελός αν δεν ήμουν ικανοποιημένος με την πορεία μας φέτος, αλλά όπως σου είπα και πριν η συγκομιδή των βαθμών είναι δευτερεύον για μένα. Δεν παρουσιάζουμε το θέαμα που θα ήθελα, δεν έχουμε τις λύσεις που πρέπει μέσα στο παιχνίδι μας. Για να πω την αλήθεια αυτό που παρουσιάζουμε, εγώ δεν το θεωρώ ελκυστικό για τον κόσμο.


Η απειρία σε αρκετούς παίκτες φαίνεται αλλά πιστεύω πως αυτό θα διορθωθεί γιατί υπάρχει όρεξη και πάνω από όλα αποδεχόμαστε ότι έχουμε περιθώρια βελτιώσης.


Όσο για τον πρωταθλητισμό δεν μπορώ να πω όχι, γιατί είναι το κίνητρο να προσπαθείς να ανέβεις επίπεδο. Πότε όμως είναι σωστός ο πρωταθλητισμός ? Ξυπνάς ένα πρωί και λες εγώ θέλω να ανεβάσω την ομάδα και αρχίζεις να παίρνεις ποδοσφαιριστές γυρολόγους που εχθές ήταν αντίπαλοι, σήμερα θα είναι στην ομάδα σου και του χρόνου κάπου αλλού? Αρχίζεις το ψάξιμο για να επηρεάσεις διαιτητές και παράγοντες άλλων ομάδων, ώστε να αποκτήσεις την ανάλογη δυναμική ? Αυτός ο τρόπος το μόνο που μπορεί να σου παρέχει θα είναι η ευχαρίστηση να πηγαίνεις για καφέ και να έρχονται όλοι οι τυχάρπαστοι να τους κεράσεις για να σε πουν πρόεδρο. Αυτή είναι η έννοια του πρωταθλητισμού σήμερα στις κατηγορίες αυτές. Ξέρεις πόσες ομάδες έχουν δαπανήσει τεράστια ποσά για να ανέβουν κατηγορίες ? Να φύγουν από την Αθήνα για το Περιφερειακό πρωτάθλημα ? Κάποιες δεν τον πλησίασαν καν (σ.σ. τον πρωταθλητισμό) και κάποιες που ανέβηκαν, έπεσαν ξανά και διαλύθηκαν. Κάθε χρόνο το βλέπω αυτό.


Να είσαι σίγουρος πώς η Α.Ε. ΑΙΓΑΛΕΩ θα κάνει πρωταθλητισμό αλλά όχι με αυτό τον τρόπο.


Όταν εξασφαλίσει το 100% του ρόστερ της με γηγενείς αθλητές και όχι το 70% που έχει σήμερα. Όταν τα παιδιά στις Ακαδημίες της διπλασιαστούν και αρχίσει να φαίνεται η δουλειά που γίνεται να είσαι σίγουρος πως θα πρωταγωνιστεί χωρίς να χρειαστεί να κάνω εγώ τίποτα. Και να είσαι βέβαιος πως αυτό δεν είναι μακριά, αντίθετα είναι πολύ κοντά . Η δική μου δουλειά είναι η οργάνωση του συλλόγου και περιορίζομαι στο να δίνω κατευθύνσεις και στόχους σε όσους τον απαρτίζουν. Μόνο έτσι και με ομαδική δουλειά μπορείς να κανείς πρωταθλητισμό και να έχει αντίκρισμα. Όταν θα είσαι δυνατός όχι γιατί θα αγοράσεις την δύναμη αλλά όταν θα σε σέβονται και μέσω της δουλειάς θα παράγεις έργο.


Πως νομίζεις ότι κοστολογούνται οι ομάδες ? Ανάλογα την κατηγορία που παίζουν ? Λάθος. Αν θέλει κάποιος να αγοράσει μια ομάδα λογικά θα πρέπει να εξετάσει τα περιουσιακά στοιχεία της. Όταν έχεις δικούς σου παίχτες που νοιάζονται για τον σύλλογο, την ομάδα, την φανέλα, τότε έχεις άλλη αξία άσχετα αν είσαι στην Γ’ Ερασιτεχνική ή στο Περιφερειακό Πρωτάθλημα.

Ας περάσουμε τώρα σε ένα άλλο θέμα που απασχολεί το φίλαθλο κόσμο της πόλης. Κάποιοι σε "κατηγορούν" ότι το καλοκαίρι παράτησες την ομάδα του Αιγάλεω και ότι το ενδιαφέρον σου ήταν επίπλαστο. Τι απαντάς σε αυτούς;

Το ενδιαφέρον μου για το Αιγάλεω ήταν, είναι, και θα είναι πάντα πραγματικό . Το δικό μου ερώτημα όμως είναι αν το Αιγάλεω είχε ενδιαφέρον για μένα . Ακόμα και μετά την πτώση του στα ερασιτεχνικά πρωταθλήματα δεν έχασε την αίγλη του και πόσο μάλλον την βαριά κληρονομιά που όμως καταχράστηκαν κάποιοι για προσωπικό τους όφελος. Είμαι απόλυτα σίγουρος πως ακόμα και σήμερα στα γραφεία του Α.Ο. ΑΙΓΑΛΕΩ θα βρεις μονό την δική μου επιστολή (προς τον Καρβέλα Δημήτριο 19/8/2010) σαν ένδειξη ενδιαφέροντος για το ποδοσφαιρικό τμήμα και κανενός άλλου. Πέραν τούτου όμως αντί να μου απαντήσει η διοίκηση του συλλόγου έπρεπε να περάσω από το δημαρχείο. Όπως καταλαβαίνεις η αποδοχή του οποιαδήποτε προσώπου για το ποδοσφαιρικό τμήμα δεν ήταν δουλειά του ερασιτέχνη Α.Ο. ΑΙΓΑΛΕΩ αλλά του Δημάρχου.

Επίσης, κάποιοι επιχειρούν να δώσουν πολιτική χροιά στις ενέργειές σου. Μιλούν για ταύτισή σου με συγκεκριμένη δημοτική παράταξη, ώστε να ευνοηθεί η ομάδα σου σε βάρος του Αιγάλεω. Αληθεύει;

Το τελευταίο που με ενδιαφέρει στην ζωή μου είναι η πολιτική . Αν θες την πλήρη αλήθεια την απεχθάνομαι. Ήταν γνωστό στον κύκλο μου, αλλά και σαν σύλλογος πως επιθυμούσα την αλλαγή στην διοίκηση του δήμου. Αποδείχθηκε πως αυτό ήθελαν και οι περισσότεροι συμπολίτες μου. Από τον προηγούμενο Δήμαρχο είχα τα παράπονά μου όμως μου έδωσε παραχώρηση για το στάδιο «ΜΑΥΡΟΘΑΛΑΣΣΙΤΗΣ» για όσα παιχνίδια θελήσω και ως γνωστό δεν έκανα ποτέ χρήση του.


Ίσως να ήμουν από τους λίγους συλλόγους που δεν έπαιρνα χρήματα από τον δήμο όταν άλλοι έπαιρναν διάφορα ποσά και όχι μόνο μια φορά τον χρόνο. Ακόμα και τα χρόνια που το ΑΙΓΑΛΕΩ ήταν ΠΑΕ πέρναγαν χρήματα μέσω του ερασιτέχνη. Δεν παραπονέθηκα ποτέ για κάτι τέτοιο, παρά μόνο στο ότι όλη η προσοχή του δήμου όσο αφορά τον αθλητισμό εξαντλούταν στον Α.Ο. ΑΙΓΑΛΕΩ ενώ υπήρχαν και άλλοι σύλλογοι.


Το έργο που παράγω είναι γνωστό σε όλη την Αθήνα σαν παράγοντας εδώ και μια δεκαετία, οπότε θεωρώ άδικο για μένα ότι ψάχνω για δεκανίκια. Κανείς δεν έχει αυτό το δικαίωμα και δεν του το επιτρέπω.

Προσωπικά θυμάμαι ότι το 2009 ήσουν ο μοναδικός παράγοντας που είχε επίσημα εκδηλώσει ενδιαφέρον για την ανάληψη της σχετικής ευθύνης της διάσωσης της ομάδας. Μάλιστα το είχες κάνει σαφές και στη συνέντευξη Τύπου που είχε παραχωρήσει η τότε Επιτροπή Σωτηρίας στα γραφεία του Πολιτιστικού Συλλόγου "Ιερά Οδός", στις 29 Απριλίου. Τι ακριβώς όμως έγινε τον περασμένο Αύγουστο κι απέσυρες τελικά το ενδιαφέρον σου να ηγηθείς μαζί με τους κ.κ. Τριδήμα, Καλογερόπουλο και Μαλέλη της προσωρινής διοικούσας της ομάδας του Αιγάλεω;

Δεν απέσυρα ποτέ κανένα ενδιαφέρον μου για το ΑΙΓΑΛΕΩ. Απλά άφησα αυτούς που νομίζουν ότι θα τα καταφέρουν καλύτερα να κάνουν την δουλειά τους.


Η περιβόητη διοικούσα επιτροπή από την αρχή είχε ημερομηνία λήξης και είναι πραγματικά άδικο να μπαίνουν όλοι στην ίδια μοίρα.


Με κάλεσαν ένα Αυγουστιάτικο βράδυ στο Δημαρχείο για να βρεθεί μια λύση με το ποδοσφαιρικό τμήμα του ΑΙΓΑΛΕΩ. Ο Δήμαρχος μου ξεκαθάρισε παρουσία του προεδρείου του ερασιτέχνη, πως δεν υπάρχει περίπτωση να μου δοθεί και πως αποφάσισε να δημιουργήσει μια επιτροπή που θα διοικήσει το ποδοσφαιρικό τμήμα . Η επιτροπή αυτή θα ήταν ο ίδιος ο Δήμαρχος, εγώ και ο πολύ καλός του φίλος κ. Μαλέλης . Ο κ. Τριδήμας πήρε τηλέφωνο εμένα για να ενημερωθεί για την συνάντηση αυτή και του είπα πως αν θέλει να συμμετέχει ας έρθει στο δημαρχείο όπως και έπραξε . Εδώ θέλω να σου πω ότι άρχισα να προβληματίζομαι γιατί είχα τον Δήμαρχο, έναν φίλο του και έναν υπάλληλο του δήμου. Παραδέχομαι πως δεν ήταν σωστή η κρίση μου, καθώς όμως δεν γνώριζα ούτε τον κ. Μαλέλη αλλά ούτε και την επιφάνεια του κ. Τριδήμα και συνεπώς τους αδίκησα. Πρώτος από όλους χαίρομαι εγώ που διαψεύστηκα ειδικά για τον κ. Τριδήμα, αφού τελικά βρέθηκε εκεί που φοβόμουν ότι θα βρισκόμουν εγώ και τα πάει θαυμάσια. ΤΟΥ ΕΥΧΟΜΑΙ ΚΑΘΕ ΕΠΙΤΥΧΙΑ. Τι άλλο όμως θα μπορούσα να σκεφτώ τότε? Ότι θα ήταν όλοι μαζί μου μέχρι τις εκλογές και μετά θα χανόντουσαν και θα εμένα μόνος υπόλογος απέναντι στον κόσμο του ΑΙΓΑΛΕΩ. Το σενάριο βέβαια το είχα δει και έτσι έγινε αλλά με άλλον πρωταγωνιστή. Εκτός όμως από αυτά δεν είχα και συγκεκριμένη θέση στον σχεδιασμό μιας ομάδας ανταγωνιστικής και καθαρής από κάθε τι που θύμιζε το άσχημο παρελθόν. Η ομάδα είχε και προπονητή και γυμναστή και γραμματεία χωρίς την σύμφωνη γνώμη της επιτροπής και πόσω μάλλον την δική μου, που υποτίθεται ήμουν ο μοναδικός γνώστης της ποδοσφαιρικής πραγματικότητας .


Ποδοσφαιριστές που πρότεινα κοπήκαν την τελευταία ημέρα των μεταγραφών εκθέτοντας εμένα απέναντι στους αθλητές. Το ερασιτεχνικό τμήμα με μικρά παιδιά ήταν υπό διάλυση και αφού είχα συμφωνήσει με δυο αθλητές να έρθουν στην Α.Ε. ΑΙΓΑΛΕΩ έλαβα την απάντηση του ερασιτέχνη πως παραχωρούνται όλοι εκτός από αυτούς τους δυο. Και όλα αυτά πριν αποχωρίσω από την διοικούσα επιτροπή. Δηλαδή ήμουν αφεντικό χωρίς μαγαζί. Λόγω της εμπειρίας μου στο ποδόσφαιρο κατάλαβα πως αυτή η ιστορία είναι πολύ άρρωστη και δεν ήταν αυτό που ήθελα να κάνω για το ΑΙΓΑΛΕΩ. Έτσι αποχώρισα χωρίς να αναφερθώ σε κανέναν ότι και αν έκαναν. Όσοι ασχολήθηκαν το καλοκαίρι κατάλαβαν πόσο όρεξη είχα για δουλειά και πως θα απογείωνα όλη αυτή την κατάσταση. Μπορεί να μην ήθελαν. Μπορεί να μην με ήθελαν στα πόδια τους για να προχωρούν τα δικά τους σχέδια γιατί ξέρουν πολύ καλά τα πόσα γνωρίζω γι αυτούς και για τους τρόπους τους. Πραγματικά όμως λυπάμαι για τον σημερινό Πρόεδρο που έμεινε μόνος του σε ένα κομμάτι που του είναι άγνωστο. Απέδειξε τις προθέσεις του και πραγματικά είναι ευλογία για το ΑΙΓΑΛΕΩ αυτή την στιγμή. Το μόνο που με φοβίζει είναι όλοι οι υπόλοιποι γύρω του.

Πως βλέπεις το μέλλον του Αιγάλεω;

Νίκο το ΑΙΓΑΛΕΩ πιστεύω πως χρειάζονταν κάτι διαφορετικό από αυτό που είναι τώρα. Ήταν μια καλή ευκαιρία όχι να αλλάξει σελίδα αλλά βιβλίο και να γράψει νέες και πιο ένδοξες σελίδες. Το αύριο όμως με φοβίζει και μακάρι να διαψευστώ.


Τέλος θέλω να εκφράσω την απογοήτευση μου για τις ανακοινώσεις των οργανωμένων στις αφίσες σε κάθε τοίχο στο ΑΙΓΑΛΕΩ.


Είναι τουλάχιστον απαράδεχτες, ειδικά αυτή για τον αγώνα με τον ΗΛΥΣΙΑΚΟ .


Θα πρέπει κάποιοι να μάθουν να φέρονται και να σέβονται περισσότερο το άθλημα και τους αντιπάλους αλλά πάνω από όλα θα πρέπει να μάθουν να είναι ΑΙΓΑΛΙΩΤΕΣ .


Νίκο σε ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο και για τον χώρο που μου διέθεσες.

Κι εγώ σ΄ ευχαριστώ Βαγγέλη για όσα μας είπες. Να ξέρεις ότι το βήμα του ΑΘΛΟΜΕΤΡΟΥ θα είναι πάντοτε ανοικτό για σένα.