Ξεκίνησε να παίζει ποδόσφαιρο στο σύλλογο της Α.Ε. Μελανδίας το 1947. Το 1948 μεταπήδησε στην Σπάρτα και το 1950 στην ΑΕΚ. Με την "Ένωση" κατάκτησε δύο πρωταθλήματα Α' Εθνικής και ένα κύπελλο Ελλάδος και το 1968 σταμάτησε οριστικά το ποδόσφαιρο, σε ηλικία 33 ετών. Διακρίθηκε ιδιαίτερα για το ήθος του μέσα στους αγωνιστικούς χώρους. Θεωρείται από τους σπουδαιότερους κυνηγούς που ανέδειξε το ελληνικό ποδόσφαιρο, με μεγάλη συνεισφορά στην Εθνική Ομάδα των ανδρών.
Μετά το πέρας της αγωνιστικής του καριέρας ασχολήθηκε με την προπονητική. Το 1979 ήταν αρχικά βοηθός και στο τέλος της χρονιάς πρώτος προπονητής της ΑΕΚ, οδηγώντας την στο νταμπλ! Ακολούθως ανέλαβε τον Ατρόμητο Αθηνών, εξασφάλισε τον τίτλο στη Β' Εθνική και στα τέλη της περιόδου 1979-80 κάθισε για πρώτη φορά στον πάγκο του Αιγάλεω, το οποίο πέτυχε να διατηρήσει στην κατηγορία.
Την επόμενη χρονιά, πάντοτε ως τεχνικός του "Σίτι", το οδήγησε μια ανάσα από την άνοδο στην Α' Εθνική κατηγορία, που όμως δεν εξασφάλισε τελικά, καθώς ηττήθηκε από τη Ρόδο σε αγώνα "μπαράζ" στο γήπεδο του Ηρακλείου Κρήτης, με 1-0 στην παράταση (Ιούνιος 1981). Την περίοδο 1981-82 ήταν τεχνικός του Διαγόρα Ρόδου, αλλά το καλοκαίρι του 1982 υπέγραψε ξανά στο Αιγάλεω, αφού σύμφωνα με τις δηλώσεις που έκανε τότε («χρωστάμε έναν τίτλο στον κόσμο») πίστευε ότι δεν είχε ολοκληρώσει το έργο του. Με το Σταματιάδη η ομάδα μας κατέκτησε το τελευταίο πρωτάθλημα Νότου Β' Εθνικής (1982-83) και ανέβηκε στην Επαγγελματική Α' Εθνική κατηγορία. Εργάσθηκε επίσης στους συλλόγους της Ρόδου, των Τρικάλων, της Λαμίας, της Αναγέννησης Καρδίτσας, της Χαλκίδας και του Αχαρναϊκού. Σήμερα είναι Διευθυντής των Ακαδημιών της ΑΕΚ, τις οποίες ίδρυσε ο ίδιος το 1992. Το ΑΘΛΟΜΕΤΡΟ ήρθε σε επαφή με τον κ. Σταματιάδη, ο οποίος ευγενικά δέχθηκε να μας μιλήσει για τις αναμνήσεις του από τα χρόνια που ήταν στην τεχνική ηγεσία του συλλόγου της πόλης μας.
- Κύριε Σταματιάδη, τι ήταν αυτό που σας ώθησε να υπογράψετε συμβόλαιο με την ομάδα του Αιγάλεω;
Κοιτάξτε, τότε ήμουν στο ξεκίνημα της προπονητικής μου καριέρας και οι άνθρωποι του Αιγάλεω, το οποίο κινδύνευε με υποβιβασμό στο Εθνικό Ερασιτεχνικό Πρωτάθλημα, με πλησίασαν προτείνοντας μου μια συνεργασία για τους τέσσερις τελευταίους αγώνες που έπρεπε οπωσδήποτε να κερδιθούν προκειμένου να σωθεί η ομάδα. Δέχθηκα και πράγματι κερδίσαμε εκείνα τα παιχνίδια και μείναμε στην κατηγορία. Φυσικά παρέμεινα και την επόμενη χρονιά.
- Αν δεν απατώμαι, είσαστε στον Ατρόμητο του οποίου είχατε εξασφαλίσει τον τίτλο, αλλά σας απομάκρυναν αναίτια...
Ναι, έτσι έγινε. Βλέπετε θα έπρεπε να μου καταβάλουν κάποια επιπλέον χρήματα για το πρωτάθλημα και προκειμένου να το αποφύγουν, βρήκαν αυτό τον άκομψο τρόπο. Με το Αιγάλεω δούλεψα έως το καλοκαίρι του 1981, όταν διεκδικήσαμε μέχρι το τέλος την άνοδο στην Α' Εθνική.
- Μετά πήγατε στο Διαγόρα Ρόδου. Θυμάμαι ότι κι εκεί κάνατε σπουδαία δουλειά.
Οι παράγοντες του Διαγόρα εντυπωσιάστηκαν από την ομάδα του Αιγάλεω, που "πέταγε" εκείνη την περίοδο και μάλιστα την τελευταία αγωνιστική τους είχαμε κερδίσει με το αστρονομικό 7-0. Έτσι, μου έγινε η πρόταση και δέχθηκα.
- Ωστόσο, το καλοκαίρι του ΄82 επιστρέψατε στο Αιγάλεω.
Ναι, έτσι ακριβώς. Ξέρετε είμαι συναισθηματικός τύπος και με τις ομάδες που εργαζόμουν αισθανόμουν "δέσιμο". Με το Αιγάλεω είχα μια ιδιαίτερη σχέση. Γύρισα λοιπόν και πήραμε τελικά τον τίτλο κι ανεβήκαμε στην Α' Εθνική, κάτι που επιθυμούσε σφόδρα και ο κόσμος της ομάδας και εγώ προσωπικά.
- Θυμάστε κάτι άλλο από εκείνη την περίοδο;
Θυμάμαι την άριστη συνεργασία που είχα με όλους τους ποδοσφαιριστές, παρά τα οικονομικά προβλήματα που υπήρχαν. Είμαστε πολύ αγαπημένοι μεταξύ μας, σα μια οικογένεια. Επίσης, άψογη συνεννόηση υπήρχε με το Γιώργο Ζουρίδη, το δημοσιογράφο που κάλυπτε το ρεπορτάζ του Αιγάλεω, τον οποίο είδα πολύ πρόσφατα και στη γιορτή της ΕΠΣΑ, όπου με τίμησαν. Να προσθέσω εδώ ότι η επαφή μου με τους αδελφούς Μητρόπουλου ήταν για μένα μια τεράστια και πρωτόγνωρη εμπειρία...
- Ποια είναι η γνώμη σας για τη σημερινή κατάσταση της ομάδας του Αιγάλεω;
Θα ήθελα να πω ότι το Αιγάλεω είναι ένας ιστορικός σύλλογος με πολύ και πιστό φίλαθλο κόσμο και είναι κρίμα να βρίσκεται σε αυτή τη θέση. Του εύχομαι μέσα από την καρδιά μου τα καλύτερα και σύντομα να βρει το δρόμο του προς τις κορυφαίες κατηγορίες.
- Σας ευχαριστούμε θερμά και να ξέρετε ότι οι φίλαθλοι του Αιγάλεω πάντα σας θυμούνται με αγάπη και σας εκτιμούν για το έργο σας.
Κι εγώ σας ευχαριστώ, να είστε καλά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου