Το 1992 ο ιστορικός Πανιώνιος υπέστη έναν πικρό υποβιβασμό, για πρώτη φορά στα χρονικά. Η ομάδα, κατά το πρόσφατο τότε παρελθόν είχε αποφύγει δυο φορές αυτό το άσχημο ενδεχόμενο (στα 1983 όταν επικράτησε στο γήπεδο Βόλου σε αγώνα μπαράζ του Μακεδονικού με 3-2 {βλέπε σκίτσο του συντάκτη} και την επόμενη χρονιά όταν και πάλι με μπαράζ στή Λάρισα, νίκησε 2-0 τον ΠΑΣΓ), ωστόσο η τρίτη φορά έμελλε να είναι και η "φαρμακερή". Την τελευταία αγωνιστική ημέρα της περιόδου 1991-92 οι νεοσμυρνιώτες, ευρισκόμενοι σε δυσχερή βαθμολογική θέση θα αντιμετώπιζαν στο Αλκαζάρ την αδιάφορη ΑΕΛ. Την ίδια στιγμή η επίσης κινδυνεύουσα Ξάνθη (που υπολειπόταν τριών βαθμών) έπαιζε εκτός έδρας με τον Αθηναϊκό ο οποίος είχε ήδη σωθεί. Η αναπάντεχη συντριβή του Πανιωνίου (0-4) συνδυάσθηκε με νίκη της SKODA στο Βύρωνα (2-1), ενώ στην προκύψασα ισοβαθμία προστέθηκαν η Παναχαϊκή με τη Δόξα Δράμας. Έτσι μοιραία, έχοντας τη χειρότερη συγκομιδή πόντων στα μεταξύ των τεσσάρων υποψηφίων παιχνίδια, ο Πανιώνιος έπεσε άδοξα στη Β' Εθνική!
Τον υποβιβασμό του συλλόγου ακολούθησε απώλεια βασικών του στελεχών, καθώς οι Θεολόγης Παπαδόπουλος, Λέαντρο και Καραβίδας αποδεσμεύθηκαν, ενώ πολλά προβλήματα υπήρχαν και με τον Παπουλίδη. Σε μια προσπάθεια να διασκεδάσει τις εντυπώσεις, η διοίκηση προχώρησε στην απόκτηση δυο έμπειρων μέσων: Του Χρήστου Φαμέλη από τον Απόλλωνα Αθηνών και του Τάκη Λεμονή από τον Ιωνικό Νικαίας.
Ο "γολγοθάς" της άγνωστης κατηγορίας ξεκίνησε για τον Πανιώνιο με ισοπαλία στο Ρέθυμνο (0-0). Την 5η αγωνιστική χάθηκαν οι πρώτοι βαθμοί μέσα στη Νέα Σμύρνη (2-2 με τη Νάουσα), ενώ μια εβδομάδα μετά ήρθε η πρώτη ήττα, με 1-0 στα Γιάννενα. Την 9η ημέρα είχαμε την επιστροφή στις νίκες με θρίαμβο (4-1 επί του Ολυμπιακού Βόλου) και την 12η το πρώτο "διπλό" με 2-0 στο Αγρίνιο επί του Παναιτωλικού.
Ωστόσο, ο γύρος πέφτει με 3 συνεχόμενες αποτυχίες (ήττα από Εθνικό Πειραιά στο Φάληρο, ισοπαλία με Καβάλα εντός και νέα ήττα στην Ηλιούπολη από το Χαραυγιακό). Έπειτα από 17 ματς ο Πανιώνιος βρίσκεται μόλις στην 5η θέση με 26 βαθμούς, δυο λιγότερους του τρίτου στην κατάταξη Λεβαδειακού.
Ούτε οι αγώνες ρεβάνς ξεκινούν ικανοποιητικά, καθώς στις 5 πρώτες αναμετρήσεις ο Πανιώνιος συλλέγει μόνο πέντε βαθμούς. Όμως, από την 23η αγωνιστική αρχίζει η μεγάλη κυανέρυθρη αντεπίθεση προς την κορυφή. Με αφετηρία το θρίαμβο επί του ΠΑΣ (4-0), ακολουθεί ένα αήττητο σερί 5 αγώνων, έως ότου η πορεία ανακοπεί προσωρινά στο Άργος (1-0). Από κει και πέρα, μέχρι το τέλος θα έρθουν μόνο επιτυχίες. Την προ-τελευταία ημέρα η ομάδα του αείμνηστου Γιάννη Κυράστα μένει όρθια στην Καβάλα (0-0) και στο φινάλε επικρατεί πανηγυρικά του Χαραυγιακού (2-0), σφραγίζοντας το εισιτήριο της επιστροφής στη μεγάλη κατηγορία. Ο Πανιώνιος ήταν τελικά τρίτος με 60 βαθμούς, πίσω από την ασυγκράτητη Νάουσα (63) και το Λεβαδειακό (61).
Μεγάλοι πρωταγωνιστές της χρονιάς ήταν ο τερματοφύλακας Δημήτρης Μπαρμπαλιάς (που δεν έλειψε από κανένα ματς), οι έξοχοι σέρβοι Μίλιγκο Πάντιτς και Βλαντιμίρ Βερμέζοβιτς, ο πανύψηλος στράϊκερ Νίκος Μιρτσέκης, φυσικά ο Λεμονής, αλλά και ο Φαμέλης όσο έπαιξε. Βασικός και αναντικατάστατος ήταν ο Χάρης Κοπιτσής, έως το Γενάρη που μεταγράφηκε στην ΑΕΚ. Σε αντιδιαστολή, ήρθε ο πολύπειρος μέσος Κώστας Τσαβαλιάς, που βοήθησε τα μέγιστα. Ακόμη, εξαιρετική ήταν η συνεισφορά των Γιώργου Τόγια, Απόστολου Μάντζιου, Θέμη Τζανετή, Μιχάλη Γρηγορίου, Παντελή Τζούλη, Ανδρέα Λαγωνικάκη, Κώστα Κατσαρού και Γιάννη Λιόκα. Ελπιδοφόρο ήταν το "ξεμύτισμα" κάποιων νεαρών, όπως οι Λεωνίδας Βώκολος, Τάκης Φύσσας, Κουζηνός, Παναγιωτάρας, Τσακόγιωργας, Καλύβης, Β. Παπαδόπουλος, ενώ στη δύση της σπουδαίας καριέρας του βρισκόταν πια ο Χρήστος Κουτρόπουλος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου