Ο αξέχαστος "Λευτέρης"

Ο "Λευτέρης" σε προχωρημένη ηλικία.

Στις 22 Δεκεμβρίου του 1925 γεννήθηκε στην Πρίγκηπο από Έλληνες γονείς ένας αληθινός θρύλος του ποδοσφαίρου της Τουρκίας, ο ομογενής Λευτέρης Αντωνιάδης ή Κιουτσουκαντωνιάδης (Lefter Küçükandonyadis) Ήταν ένας από τους καλύτερους παίκτες παγκοσμίως τη δεκαετία του ’50. Όταν σταμάτησε το ποδόσφαιρο εργάστηκε ως προπονητής, αρχικά στην Αθήνα και το Αιγάλεω κι έπειτα στη Νότια Αφρική στη Supersport United του Γιοχάνεσμπουργκ. 

Το 1967 επέστρεψε στην Τουρκία, όπου δούλεψε διαδοχικά στις ομάδες Σαμσουνσπόρ, Ορντουσπόρ, Μερσίν Ιντμάν Γιουρντού και Μπόλουσπορ.

Ο πατέρας του ήταν ψαράς και ονομαζόταν Χριστοφής Αντωνιάδης. Η μητέρα του λεγόταν Αργυρώ και είχε άλλα δέκα αδέρφια. Ποδοσφαιριστής υπήρξε και ο αδελφός του Παναγής Αντωνιάδης στην ομάδα του Πέρα Κλουμπ. Στον Λευτέρη, επειδή ήταν μικρόσωμος, κόλησαν το παρατσούκλι "Κιουτσούκ"=μικρός και το τούρκικο επώνυμό του καταγράφηκε ως Κιουτσουκαντωνιάδης. Ο Αντωνιάδης δημιούργησε οικογένεια με τη σύζυγό του Σταυριανή Μπεκιάρη (του Ιωάννη και της Μαρίας), αποκτώντας τρία παιδιά.

Ο Λευτέρης μετείχε στην ομάδα της Εθνικής Τουρκίας, που είχε καταφέρει να νικήσει τη θρυλική ουγγρική ομάδα του Φέρεντς Πούσκας το 1956 με 3-1. Μάλιστα είχε σκοράρει δύο γκολ. Μετά το ματς οι Ούγγροι παραδέχτηκαν την ανωτερότητα των αντιπάλων τους, λέγοντας πως αν η Τουρκία είχε παίξει έτσι και το 1954 στα τελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου, θα είχε σίγουρα τερματίσει στην τετράδα. Αγωνίστηκε 46 φορές με την Εθνική ομάδα της Τουρκίας από το 1948 ως το 1963, από τις οποίες τις εννιά ως αρχηγός. Επίσης, είχε 4 συμετοχές με την Ολυμπιακή ομάδα στους Ολυμπιακούς αγώνες 1948. Συμμετείχε στην τελική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1954. Μέχρι σήμερα είναι ο δεύτερος σκόρερ του τουρκικού εθνικού συγκροτήματος με 20 γκολ πίσω από τον Χακάν Σουκούρ.Ο "Λεφτέρ", όπως τον αποκαλούσαν οι Τούρκοι, είχε το παρατσούκλι Ordinaryüs, δηλαδή καθηγητής, διότι είχε άνεση στο σκοράρισμα και σχεδόν πάντα έβρισκε τα δίκτυα με σιγουριά. Λέγεται ότι δεν είχε χάσει ποτέ πέναλτι. Το όνομά του είναι θρύλος μεταξύ των οπαδών της Φενερμπαχτσέ, οι οποίοι ακόμα τραγουδούν το σύνθημα: 'Ver Lefter'e, Yazsin Deftere', που σημαίνει «Δώσε στον Λευτέρη, θα γράψει στο τεφτέρι».

Άρχισε την ποδοσφαιρική του καριέρα στην Τακσίμ Σπορ (Taksim Spor), μια συνοικιακή ομάδα της Πόλης. Το 1947 πήρε μεταγραφή στη Φενερμπαχτσέ κι αμέσως άρχισε να διακρίνεται το ταλέντο του. Το 1951 πήρε μεταγραφή στην ιταλική Φιορεντίνα, ο πρώτος ποδοσφαιριστής από την Τουρκία που πέτυχε κάτι παρόμοιο. Την επόμενη χρονιά αγωνίστηκε στη γαλλική Νις.

Έπειτα επέστρεψε στη Φενερμπαχτσέ, με την οποία αγωνίστηκε σχεδόν ως το τέλος της καριέρας του. Μέχρι σήμερα είναι ο δεύτερος σε συμμετοχές ποδοσφαιριστής της ομάδας. Με τη Φενέρ κατέκτησε δυο πρωταθλήματα Κωνσταντινούπολης κι από το 1959 που ιδρύθηκε η εθνική κατηγορία (Turkish League) τρεις εθνικούς τίτλους (1959, 1961, 1964). Αν και αγωνίστηκε μόνο σε έξι πρωταθλήματα παραμένει ως τώρα ο τρίτος σε συμμετοχές (151) και γκολ (74) παίκτης της ομάδας. Συνολικά με τη Φενέρ από το 1947 ως το 1964 αγωνίστηκε σε 615 ματς σκοράροντας 423 γκολ. Μάλιστα το 1953-54 αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος. Το 1964 πήρε μεταγραφή στην ΑΕΚ αν και ήταν ήδη 39 ετών. Όμως, πρόλαβε να αγωνιστεί μόνο σε πέντε ματς σκοράροντας δύο γκολ. Τραυματίστηκε σε έναν αγώνα με τον Ηρακλή Θ. και αναγκάστηκε να τερματίσει την καριέρα του. Αγωνίστηκε 50 φορές στην τουρκική εθνική ομάδα, αν και επισήμως αναφέρονται 46 συμμετοχές, τις 9 ως αρχηγός. Οι άλλες τέσσερις ήταν με την ολυμπιακή ομάδα. Μετείχε στην Ολυμπιάδα του 1948 στο Λονδίνο. Έπαιξε και στους δύο αγώνες που έδωσε η Τουρκία: με Γιουγκοσλαβία (1-3) και με Κίνα (4-0) και πέτυχε ένα γκολ.

Έπαιξε στα τελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1954, σκοράροντας δύο γκολ κι επιλέχτηκε στη Μικτή Κόσμου. Συνολικά πέτυχε 20 γκολ με την εθνική ομάδα και μέχρι σήμερα είναι ο δεύτερος σκόρερ της όλων των εποχών.

Υπήρξε ο πρώτος ποδοσφαιριστής της Τουρκίας που τιμήθηκε με το "Χρυσό μετάλλιο" της τουρκικής ομοσπονδίας.

Τα τελευταία χρόνια ζούσε στο νησί Πρίγκηπος (Büyükada), το μεγαλύτερο των Πριγκιποννήσων, όπου ένας δρόμος φέρει το όνομά του. Δρόμος με το όνομά του υπάρχει και στην Πόλη. Πέθανε στις 13 Ιανουαρίου 2012, σε ηλικία 86 ετών, σε νοσοκομείο της Κωνσταντινούπολης, όπου νοσηλευόταν με προβλήματα υγείας τις τελευταίες ημέρες.

(Πηγή: Βικιπαίδεια)