Μνήμη Γεώργιου Μόσχου

Στις 28 Δεκεμβρίου του 1966 ο Γεώργιος Μόσχος, ο λεοντόκαρδος αστέρας του Ελληνικού μπάσκετ άφησε την τελευταία του πνοή νικημένος από τον καρκίνο, σε ηλικία μόλις 29 ετών. Ο Μόσχος είχε γεννηθεί το 1937 και ήταν ένας από τους βασικούς πρωταγωνιστές της ολόλαμπρης πορείας της Α.Ε.Κ. στα Ευρωπαϊκά Κύπελλα καλαθοσφαίρισης τη δεκαετία του '60. Μιας πορείας που είχε σαν τον Κολοφώνα της, την κατάκτηση του Ευρωπαϊκού Κυπέλλου στο Καλλιμάρμαρο Στάδιο το 1968, παρότι ο ίδιος δεν ζούσε πια.



Έως το 1960 ο Μόσχος αγωνιζόταν ως πλέι-μέικερ στον Πανελλήνιο, ενώ από την περίοδο 1960-61 έπαιξε στον Ηρακλή και ακολούθως μεταγράφηκε στην "Ένωση" της οποίας τη φανέλα φόρεσε μέχρι το θάνατό του. Κατέκτησε συνολικά πέντε τίτλους Πρωταθλητή Ελλάδας, έγινε διεθνής με την Εθνική Ομάδα των ανδρών ενώ το 1966 κλήθηκε και στη Μικτή Ευρώπης μαζί με το συμπαίκτη του Χρήστο Ζούπα.

Η φοβερή ασθένειά του (προσβλήθηκε από λευχαιμία στα τέλη του 1965) δεν τον πτόησε, αφού, παρά τις επίπονες θεραπείες στις οποίες υποβαλλόταν στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό, δε θέλησε να εγκαταλείψει την ομάδα του.

Έφτασε να αγωνίζεται άρρωστος, ακόμη και στον ημιτελικό του φάιναλ-φορ του Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ευρώπης το Μάρτιο του 1966 εναντίον της Σλάβια Πράγας, όπου άντεξε μόνο για ένα ημίχρονο. Στην ανάπαυλα αναγκάστηκε να αποκαλύψει την αλήθεια στους έκπληκτους συναθλητές του, καθώς τα σημάδια της αρρώστιας ήταν εμφανή, πια, στο σώμα του. Λίγους μήνες μετά απεβίωσε, με το παράπονο ότι δε θα ξαναέβλεπε τη δίχρονη κορούλα του. Χιλιάδες κόσμου τον αποχαιρέτησε στον Ι.Ν. του Οσίου Λουκά, όπου τελέσθηκε η κηδεία με το φέρετρό του (που μετέφεραν οι συμπαίκτες του στους ώμους τους) να καλύπτεται από μια σημαία της Α.Ε.Κ.