ΠΑΟ - Αιγάλεω για το "Θερινό" Πρωτάθλημα

Ο Γονιός (νο 11) επιτυγχάνει το 1 - 0. Παρακολουθούν οι
Λυκουρίνος (νο 2), Ντουντούμης, Αντωνιάδης, Γιαννακόπουλος

Στις 9 Αυγούστου του 1970, το Αιγάλεω αγωνίσθηκε με τον πρωταθλητή Παναθηναϊκό για το Θερινό Πρωτάθλημα Α΄ Εθνικής. Το παιχνίδι έγινε βραδινή ώρα, υπό το φως των προβολέων στο Στάδιο «Γ. Καραϊσκάκης» του Πειραιά (Νέο Φάληρο) και το παρακολούθησαν περίπου 15.000 θεατές. Ο ΠΑΟ υπερίσχυσε με σκορ 3 – 0 χάρις σε τέρματα των Γονιού και Αντωνιάδη (2) και με το αποτέλεσμα αυτό, έφτασε στην πρώτη θέση της βαθμολογίας την ομάδα της πόλης μας. Οι «πράσινοι» αγωνίσθηκαν με πλήρη σύνθεση, ενώ ο προπονητής του Αιγάλεω ξεκούρασε αρκετούς βασικούς παίκτες του.

Διαιτήτευσε με επιτυχία ο κ. Κώτσος.

ΠΑΟ (Φέρεντς Πούσκας): Οικονομόπουλος, Βλάχος, Καμάρας, Σούρπης, Μητρόπουλος, Δημητρίου, Δομάζος, Φυλακούρης (46’ Ελευθεράκης), Γραμμός, Αντωνιάδης, Γονιός (65’ Χατζηανδρέου).

Αιγάλεω (Αλέξι Πέτροβιτς): Ντουντούμης, Λυκουρίνος, Γιαννακόπουλος (46’ λόγω τρ. Χρυσαφίδης), Τσάκαλος, Γκιόκεζας, Γρίμμας, Τσαλαμάγκας, Χριστοδούλου (69’ Παναγιωτόπουλος), Αγγελής, Σταυρόπουλος, Χρυσοστόμου.

Μονομαχία του Χ. Γραμμού με τον Τ. Τσαλαμάγκα.

Το "Θερινό Πρωτάθλημα Ο.Π.Α.Π." ήταν μια ημί-επίσημη ποδοσφαιρική διοργάνωση  που διεξαγόταν τη θερινή περίοδο στη χώρα μας υπό την αιγίδα του «Ο.Π.Α.Π.» κατά τη διάρκεια της επτάχρονης δικτατορίας, από το 1968 ως το 1974.

Αποτελούσε την ελληνική εκδοχή του Κυπέλλου «Ράπαν» (αργότερα «Ιντερτότο»), αφού βασικός σκοπός της διεξαγωγής του ήταν να υπάρχουν παιχνίδια για το δελτίο «ΠΡΟ-ΠΟ». Ουσιαστικά ήταν ένα "τουρνουά", στο οποίο οι σύλλογοι μετείχαν με τους αναπληρωματικούς τους και με παίκτες από την ερασιτεχνική και εφηβική ομάδα. Η διαφορά από το Ιντερτότο ήταν πως πριν από την έναρξη του Θερινού Πρωταθλήματος οι σύλλογοι όφειλαν να δηλώσουν με ποιους παίκτες θα συμμετάσχουν, σε αντίθεση με το Κύπελλο Ιντερτότο/Ράπαν, στο οποίο οι σύλλογοι ανάλογα με την πορεία της προετοιμασίας μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν και υπό μεταγραφή παίκτες.

Η διοργάνωση διεξαγόταν από τον Ιούλιο ως το Σεπτέμβριο και η συμμετοχή των ομάδων δεν ήταν υποχρεωτική. Όσες ομάδες ανήκαν στην Α’  Εθνική κατηγορία αγωνίζονταν χωρισμένες σε δύο ομίλους, Βόρειο και Νότιο και οι προερχόμενες από τη Β΄ Εθνική σε τέσσερις υποομίλους: Α΄ και Β΄ Νοτίου Ομίλου και Α΄ και Β΄ Βορείου Ομίλου. Ακολουθούσαν αγώνες κατάταξης σε ουδέτερο γήπεδο ανάμεσα στους νικητές των ομίλων αλλά και στις ομάδες που τερμάτιζαν στις υπόλοιπες θέσεις. Ανάλογα με την τελική θέση στην κατάταξη στις ομάδες δίνονταν κλιμακούμενα χρηματικά έπαθλα. Σε κάποιες περιπτώσεις τα χρηματικά έπαθλα δίνονταν χωρίς αγώνα κατάταξης, κυρίως στις τελευταίες θέσεις. Επίσης, δινόταν χρηματικό "Έπαθλο Ήθους", στις ομάδες με τους λιγότερους τιμωρημένους παίκτες.

Π.χ. το 1971 ο Εθνικός Π., ως πρωταθλητής ΟΠΑΠ Α΄ Εθνικής, έλαβε 500.000 δρχ. ενώ ο τελευταίος (δωδέκατος) Παναθηναϊκός έλαβε 70.000 δρχ. Ο Βύζας Μεγάρων και η Καστοριά, πρωταθλητές ΟΠΑΠ των δύο ομίλων Β΄ Εθνικής, έλαβαν από 300.000 δρχ. ενώ οι τελευταίες ομάδες από 50.000 δρχ. Τέλος δόθηκαν Έπαθλα Ήθους 100.000 δρχ. στην Α΄ Εθνική (το μοιράστηκαν ΑΕΚ και Βέροια) και 50.000 δρχ, στη Β΄ Εθνική (το μοιράστηκαν έξι σύλλογοι). 

Το Αιγάλεω κατέκτησε τον πρώτο τίτλο (1968) ενώ ήταν φιναλίστ 2 φορές (1970, 1974).

Το 1969, εκτός από το Θερινό Πρωτάθλημα ομάδων Α΄ και Β΄ Εθνικής, διεξήχθη και "Θερινό Πρωτάθλημα Ο.Π.Α.Π. Πόλεων", στο οποίο μετείχαν μικτές ομάδες από πόλεις ή νομούς της χώρας με ποδοσφαιριστές ερασιτεχνικών σωματείων.

Το θερινό πρωτάθλημα καταργήθηκε το 1974, λίγους μήνες μετά από την πτώση του στρατιωτικού καθεστώτος και ουδέποτε επαναλήφθηκε.