SAVE EGALEO

Τα μέλη της Επιτροπής Σωτηρίας του Αιγάλεω Α.Ο. (2009-10)

Τετάρτη 25 Φεβρουαρίου 2015

"Έφυγε" ο Γιάννης Ρουσινέλης.

Έργο του αείμνηστου καλλιτέχνη Γ. Ρουσινέλη
Θλίψη στο Αιγάλεω μετά το θάνατο του σπουδαίου ζωγράφου, συνθέτη και εικαστικού Γιάννη Ρουσινέλη, σε ηλικία 84 ετών. Ο εκλιπών απεβίωσε την Κυριακή 22 Φεβρουαρίου και η εξώδιος ακολουθία του τελέσθηκε χθες Τρίτη μέσα σε κλίμα γενικής συγκίνησης στον Ι.Ν. Ύψωσης Τιμίου Σταυρού, ενώ η σωρός του ενταφιάσθηκε στο Γ΄ Νεκροταφείο Αθηνών. Αποτελούσε εμβληματική μορφή για την πόλη και όλοι τον γνώριζαν, θαυμάζοντας τις γνώσεις και την αποφασιστικότητά του να 'ανασκάπτει' την τοπική ιστοριογραφία έως το τέλος της ζωής του.



Διαβάστε το λήμμα του, από την ελληνική βικιπαίδεια:

Ο Γιάννης Ρουσινέλης (1930, Κολωνός, Αθήνα - 22 Φεβρουαρίου 2015, Αιγάλεω) ήταν Έλληνας εικαστικός καλλιτέχνης, ζωγράφος, τραγουδιστής και συνθέτης.
Με καταγωγή από τη Μύκονο, έζησε από 7 ετών μέχρι και το θάνατό του στο Αιγάλεω, όπου και ξεκίνησε την καλλιτεχνική του πορεία. Το 1956 εντάχθηκε στη χορωδία και την ορχήστρα του Δήμου Αιγάλεω και το 1960 εισήλθε στο μουσικό στερέωμα, ως οργανοπαίκτης (κιθάρα) και ερμηνευτής ("Όμορφη Αθήνα", "Να τι θα πει Ελλάδα", "Το παλιό το ταβερνάκι", "Παλιά Λατέρνα" κλπ) σε μεγάλα κέντρα της εποχής, όπως τα "Φλοίσβος", "Μύθος", "Ερωτρόκριτος" κ.α. Έχει συνεργασθεί με τους συνθέτες Γ. ΜουζάκηΓ. ΖαμπέταΤόλη ΧάρμαΧάρη ΛεμονόπουλοΚορώνη-Φίλανδρο κ.α., ενώ υπήρξε και μέλος του "Τρίο Κιτάρα".
Δική του είναι η σύνθεση του τραγουδιού "Ύμνος για το Σίτυ" (2003[1]) (αναφερόμενο στην ιστορία της ποδοσφαιρικής ομάδας του Αιγάλεω Α.Ο.), σε στίχους Γ. Αθανασούλα και ενορχήστρωση Βασίλη Ιωάννου.
Είχε δημιουργήσει ζωγραφικά έργα[2][3] που εντάσσονται στο είδος του εξπρεσιονισμού, έχει θητεύσει δίπλα στον Γιώργο Βακιρτζή και πίνακές του έχουν εκτεθεί[4] σε αίθουσες Τέχνης ("Εκλογή", "Αντήνωρ" κλπ). Έργα του βρίσκονται επίσης στο Μουσείο Βορρέ και στο Μουσείο Χατζησάββα. Έχει σχεδιάσει γιγαντοαφίσες για ταινίες του ελληνικού σινεμά, ενώ υπήρξε συνεργάτης γνωστών σκηνογράφων, όπως ο Γιώργος Ανεμογιάννης.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Εύη Ρουσουνέλη, βιβλίο Γιάννης Ρουσινέλης, 70 χρόνια δημιουργίας, βιογραφικό του καλλιτέχνη, σελ. 3 - 9 (Αθήνα, Δεκέμβριος2012)
  • Εφημερίδα "Η Πόλη μας", φύλλο 304, Τετάρτη 30 Ιανουαρίου 2013.
  • Παναγιώτης ΧατζηαντώνογλουΓιάννης Ρουσινέλης, ένας γνήσιος λαϊκός καλλιτέχνης (σε βιβλιαράκι, Αθήνα, 2013, ανάτυπο του αφιερώματος της 30ης Ιανουαρίου 2013 από την εφημερίδα "ΑΙΓΑΛΕΩ Η Πόλη μας").

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η «κατάρα» της Formula 1

  Μ. Σουμάχερ Μοιραία παιχνίδια της τύχης σκιάζουν τον ορίζοντα του πιο δημοφιλούς μηχανοκίνητου σπορ. ( Γράφει ο Νίκος Δ. – Θ. Νικολαΐδης...